ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി
നാഡീവ്യവസ്ഥയുടെ ശരീരശാസ്ത്രത്തെ നിയന്ത്രിക്കുകയും സ്വാധീനിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ന്യൂറോ ട്രാൻസ്മിറ്ററുകളും സൈക്കോഫാർമസ്യൂട്ടിക്കൽസ്, ന്യൂറോപെപ്റ്റൈഡുകൾ എന്നിവ പോലുള്ള മറ്റ് തന്മാത്രകളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള രാസവസ്തുക്കളുടെ പഠനമാണ് ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി. ന്യൂറോ സയൻസിലെ ഈ പ്രത്യേക മേഖല ന്യൂറോകെമിക്കൽസ് എങ്ങനെയാണ് ന്യൂറോണുകൾ, സിനാപ്സുകൾ, ന്യൂറൽ നെറ്റ്‌വർക്കുകൾ എന്നിവയുടെ പ്രവർത്തനത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്നതെന്ന് പരിശോധിക്കുന്നു. നാഡീവ്യവസ്ഥയിലെ ഓർഗാനിക് സംയുക്തങ്ങളുടെ ബയോകെമിസ്ട്രിയും മോളിക്യുലർ ബയോളജിയും ന്യൂറോകെമിസ്റ്റുകൾ പഠനവിധേയമാക്കുന്നു. കോർട്ടിക്കൽ പ്ലാസ്റ്റിസിറ്റി, ന്യൂറോജെനെസിസ്, ന്യൂറൽ ഡിഫറൻഷ്യേഷൻ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള പ്രക്രിയകളും വിശകലനം ചെയ്യുന്നു.
ചരിത്രം
[തിരുത്തുക]അംഗീകൃത ശാസ്ത്രമെന്ന നിലയിൽ ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി താരതമ്യേന പുതിയതാണെങ്കിലും, ന്യൂറോകെമിസ്ട്രിക്ക് പിന്നിലെ ആശയം പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ നിലവിലുണ്ട്. തുടക്കത്തിൽ, മസ്തിഷ്കം പെരിഫറൽ നാഡീവ്യവസ്ഥയ്ക്ക് പുറമേ ഒരു പ്രത്യേക സംവിധാനമാണെന്ന് കരുതിയിരുന്നു. 1856 മുതൽ, ആ ആശയത്തെ നിരാകരിക്കുന്ന ഒരു ഗവേഷണ പരമ്പര ഉണ്ടായിരുന്നു. തലച്ചോറിന്റെ രാസഘടന പെരിഫറൽ നാഡീവ്യവസ്ഥയുടെ രൂപീകരണത്തിന് ഏതാണ്ട് സമാനമായിരുന്നു. [1] ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി പഠനത്തിലെ ആദ്യത്തെ വലിയ കുതിപ്പ് "ബ്രെയിൻ കെമിസ്ട്രി" മേഖലയിലെ തുടക്കക്കാരിലൊരാളായ ജോഹാൻ ലുഡ്‌വിഗ് വിൽഹെം തുഡിചുമിൽ നിന്നാണ്. തലച്ചോറിലെ രാസവസ്തുക്കളുടെ അസന്തുലിതാവസ്ഥയാണ് പല ന്യൂറോളജിക്കൽ രോഗങ്ങൾക്കും കാരണമെന്ന് ആദ്യം അനുമാനിച്ചവരിൽ ഒരാളാണ് അദ്ദേഹം. രാസ മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം ന്യൂറോളജിക്കൽ രോഗങ്ങളും ചികിത്സിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് വിശ്വസിച്ച ആദ്യ ശാസ്ത്രജ്ഞരിൽ ഒരാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം. [2]
1950 കളിൽ, ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി ഒരു അംഗീകൃത ശാസ്ത്ര ഗവേഷണ വിഭാഗമായി മാറി. [3] [4] ഇക്കാലത്ത്, ഇന്റർനാഷണൽ സൊസൈറ്റി ഫോർ ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി, അമേരിക്കൻ സൊസൈറ്റി ഫോർ ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി എന്നിവയുടെ രൂപീകരണം നടന്നു. അസറ്റൈൽകോളിൻ, ഹിസ്റ്റമിൻ, സെറോടോണിൻ തുടങ്ങിയ ന്യൂറോ ട്രാൻസ്മിറ്റർ പദാർത്ഥങ്ങളുടെ സ്വഭാവം ഈ ആദ്യകാല ഒത്തുചേരലുകൾ ചർച്ച ചെയ്തു.
തലച്ചോറിന്റെ പ്രവർത്തനം മാറ്റാൻ രാസവസ്തുക്കൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതിൽ പ്രധാന വിജയങ്ങളിലൊന്ന് എൽ-ഡോപ്പ പരീക്ഷണമായിരുന്നു. 1961-ൽ വാൾട്ടർ ബർക്ക്‌മയർ പാർക്കിൻസൺസ് രോഗമുള്ള ഒരു രോഗിക്ക് എൽ-ഡോപ്പ കുത്തിവച്ചു. കുത്തിവയ്പ്പിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, രോഗിക്ക് വിറയലിൽ ഗണ്യമായ കുറവുണ്ടായി. [5]
PTSD- യുടെ ന്യൂറോകെമിസ്ട്രി
[തിരുത്തുക]ന്യൂറോകെമിസ്ട്രിയിലെ ഗവേഷണത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന മേഖലയാണ് പോസ്റ്റ് ട്രോമാറ്റിക് സ്ട്രെസ് ഡിസോർഡർ തലച്ചോറിനെ എങ്ങനെ മാറ്റുന്നുവെന്ന് നോക്കുന്നത്. PTSD- യുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പേടിസ്വപ്നങ്ങൾ ലഘൂകരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ഫലപ്രദമായ ഒരു മരുന്ന് പ്രസോസിൻ ആണ് . [6]
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ Foley, P. (2007), "Succi nervorum: a brief history of neurochemistry", Neuropsychiatric Disorders an Integrative Approach, Journal of Neural Transmission. Supplementa, vol. 72, Springer Vienna, pp. 5–15, doi:10.1007/978-3-211-73574-9_2, ISBN 9783211735732
- ↑ Thudichum, J. L. W. (1962). A treatise on the chemical constitution of the brain. Archon Books. OCLC 1030309150.
- ↑ Agranoff, Bernard W. (22 July 2003). History of Neurochemistry. doi:10.1038/npg.els.0003465. ISBN 978-0470016176.
{{cite book}}:|work=ignored (help) - ↑ Siegel, George J.; Albers, R.W.; Brady, S.T.; Price, D.L. (2006). Basic Neurochemistry, 7th Ed. Academic Press. ISBN 978-0-12-088397-4.
- ↑ Foley, P. (2007), "Succi nervorum: a brief history of neurochemistry", Neuropsychiatric Disorders an Integrative Approach, Journal of Neural Transmission. Supplementa, vol. 72, Springer Vienna, pp. 5–15, doi:10.1007/978-3-211-73574-9_2, ISBN 9783211735732Foley, P. (2007), "Succi nervorum: a brief history of neurochemistry", Neuropsychiatric Disorders an Integrative Approach, Journal of Neural Transmission. Supplementa, 72, Springer Vienna, pp. 5–15, doi:10.1007/978-3-211-73574-9_2, ISBN 9783211735732
- ↑ Arnsten, Amy F.T.; Raskind, Murray A.; Taylor, Fletcher B.; Connor, Daniel F. (January 2015). "The effects of stress exposure on prefrontal cortex: Translating basic research into successful treatments for post-traumatic stress disorder". Neurobiology of Stress. 1: 89–99. doi:10.1016/j.ynstr.2014.10.002. ISSN 2352-2895. PMC 4244027. PMID 25436222.