ദ്വാരകാധീഷ് ക്ഷേത്രം
| Dwarkadheesh Temple द्वारकाधीश मंदिर | |
|---|---|
 The temple sikhars with the entrance in front | |
  Location in Gujarat | |
| അടിസ്ഥാന വിവരങ്ങൾ | |
| സ്ഥലം | Dwarka |
| നിർദ്ദേശാങ്കം | 22°14′16.39″N 68°58′3.22″E / 22.2378861°N 68.9675611°E |
| മതവിഭാഗം | ഹിന്ദുയിസം |
| ആരാധനാമൂർത്തി | Krishna |
| ആഘോഷങ്ങൾ | Krishna Janmashtami |
| സംസ്ഥാനം | Gujarat |
| രാജ്യം | India |
| വെബ്സൈറ്റ് | www |
| വാസ്തുവിദ്യാ വിവരങ്ങൾ | |
| വാസ്തുവിദ്യാ തരം | Temple |
| വാസ്തുവിദ്യാ മാതൃക | Māru-Gurjara architecture |
| പൂർത്തിയാക്കിയ വർഷം | 15th-16th century (present architecture) |
ജഗത് മന്ദിർ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ദ്വാരകാധീഷ് ക്ഷേത്രം, ദ്വാരകാധീഷ്, ദ്വാരകാതിപതി ദ്വാരക രാജാവ് എന്ന പേരിൽ ഇവിടെ ആരാധിക്കപ്പെടുന്ന കൃഷ്ണനു സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ഹിന്ദു ക്ഷേത്രമാണ് . ഇന്ത്യയിലെ ഗുജറാത്തിലെ ദ്വാരക നഗരത്തിലാണ് ഈ ക്ഷേത്രം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്, ഇത് ഹിന്ദു തീർത്ഥാടന ശൃംഖലയായ ചാർ ധാമിന്റെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനങ്ങളിലൊന്നാണ്. 72 തൂണുകളാൽ താങ്ങിനിർത്തിയ അഞ്ച് നില കെട്ടിടത്തിന്റെ പ്രധാന ആരാധനാലയം "ജഗത് മന്ദിർ" അല്ലെങ്കിൽ "നിജ മന്ദിർ' എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. പുരാവസ്തു ഗവേഷണങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് യഥാർത്ഥ ക്ഷേത്രം ക്രി.മു. 200 ലാണ് നിർമ്മിച്ചതെന്നാണ് [1] [2] [3] 15-16 നൂറ്റാണ്ടിലാണ് ക്ഷേത്രം പുനർനിർമിക്കുകയും വിപുലീകരിക്കുകയും ചെയ്തത്. [4] [5]
വിശ്വാസമനുസരിച്ച്, കൃഷ്ണന്റെ ചെറുമകനായ വജ്രനാഭൻ ഹരിഗൃഹത്തിന് (കൃഷ്ണന്റെ വാസസ്ഥലം) മുകളിൽ നിർമ്മിച്ചതാണ് യഥാർത്ഥ ക്ഷേത്രം എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. യഥാർത്ഥ ഘടന 1472-ൽ മഹമൂദ് ബെഗഡ നശിപ്പിക്കുകയും പിന്നീട് 15-16 നൂറ്റാണ്ടിൽ പുനർനിർമിക്കുകയും ചെയ്തു. മാരു-ഗുർജാര ശൈലിയിലാണ് ക്ഷേത്രം നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്
ഇന്ത്യയിലെ ഹിന്ദുക്കൾ പവിത്രമായി കരുതുന്ന ചാർ ധാം (നാല് സ്ഥലങ്ങൾ) തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ ഭാഗമാണ് ഈ ക്ഷേത്രം എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഹിന്ദു ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞനും തത്ത്വചിന്തകനുമായ ആദിശങ്കരാചാര്യർ ഈ ക്ഷേത്രം സന്ദർശിച്ചു. രാമേശ്വരം, ബദരീനാഥ്, പുരി എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നവയാണ് ചാർധാമിലെ മറ്റ് സ്ഥലങ്ങൾ് ഇന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്ദർശനത്തിനായി ക്ഷേത്രത്തിനുള്ളിൽ ഒരു സ്മാരകം സമർപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ വിഷ്ണുവിന്റെ 98-ാമത്തെ ദിവ്യദേശമാണ് ദ്വാരകാധീഷ്, ദിവ്യപ്രബന്ധ പുണ്യഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പ്രകീർത്തിച്ചിരിക്കുന്നത്. രാജാ ജഗത് സിംഗ് റാത്തോഡാണ് ഇത് പുനർനിർമ്മിച്ചത്. ലുവ പിഴവ് ഘടകം:Footnotes-ൽ 80 വരിയിൽ : bad argument #1 to 'ipairs' (table expected, got nil) 12.19 മീറ്റർ (40.0 അടി) )സമുദ്രനിരപ്പിന് മുകളിലാണ് ക്ഷേത്രം ഇത് പടിഞ്ഞാറ് അഭിമുഖികരിച്ചാണ് നിൽക്കുന്നത് ക്ഷേത്ര സമുച്ചയത്തിൽ ഗർഭഗൃഹവും ( നിജമന്ദിരം അല്ലെങ്കിൽ ഹരിഗ്രഹം ) ഒരു അന്തരാളവും (ഒരു മുൻമുറി ) അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ലുവ പിഴവ് ഘടകം:Footnotes-ൽ 80 വരിയിൽ : bad argument #1 to 'ipairs' (table expected, got nil) എന്നിരുന്നാലും, നിലവിലുള്ള ക്ഷേത്രം പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിലേതാണ്.
അവലംബങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]- ↑ S. R. Rao (1988). Marine Archaeology of Indian Ocean Countries. National Institute of Oceanography. pp. 18–25. ISBN 8190007408.
The Kharoshti inscription in the first floor of Sabhamandapa of Dwarkadhish Temple is assignable to 200 BC. [...] Excavation was done by the veteran archaeologist H.D. Sankalia some twenty years ago on the western side of the present Jagat-Man- dir at Modern Dwarka and he declared that the present Dwarka was not earlier than about 200 BC.
- ↑ L. P. Vidyarthi (1974). Journal of Social Research,Volume 17. Council of Social and Cultural Research. p. 60.
Inscription in brahmi found in the temple supports the fact of its construction during the Mauryan regime. Apart from this beginning, the pages of history of Dwarka and Dwarkadhish temple are full of accounts of its destruction and reconstruction in the last 2000 years.
- ↑ Alok Tripathi (2005). Remote Sensing And Archaeology. Sundeep Prakashan. p. 79. ISBN 8175741554.
In 1963 H.D. Sankalia carried out an archaeological excavation.. at Dwarkadheesh temple at Dwarka to solve the problem. Archaeological evidences found in this excavation were only 2000 years old
- ↑ 1988, P. N. Chopra, "Encyclopaedia of India, Volume 1", page.114
- ↑ Rao, Shikaripur Ranganath (1999). The lost city of Dvārakā. Aditya Prakashan. ISBN 978-8186471487.