രാജവംശം
ഒരു കുടുംബത്തിലെ അംഗങ്ങൾ തന്നെ ഒന്നിനു പിന്നാലെ ഒന്നായി ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ ഭരണം നടത്തുകയാണെങ്കിൽ ഇത്തരം കുടുംബങ്ങളെ രാജവംശം (ഇംഗ്ലീഷ്:Dynasty) എന്നു പറയുന്നു[1]. "രാജവംശം" എന്നതിനുള്ള ഇതര പദങ്ങളിൽ "വീട്", "കുടുംബം", "കുലം" എന്നിവ ഉൾപ്പെടാം. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ദൈർഘ്യമേറിയ രാജവംശം ജപ്പാനിലെ ഇംപീരിയൽ ഹൗസാണ്. യമറ്റോ രാജവംശം എന്നുമറിയപ്പെടുന്നു. ഇതിന്റെ ഭരണം പരമ്പരാഗതമായി ബിസി 660 കാലഘട്ടം മുതലാണ്.
രാജവംശത്തിന്റെ കുടുംബം അല്ലെങ്കിൽ വംശത്തെ "കുലീന ഭവനം" എന്ന് വിളിക്കാം,[2] അതിന്റെ അംഗങ്ങൾ വഹിക്കുന്ന മുഖ്യമോ നിലവിലുള്ളതോ ആയ തലക്കെട്ടിനെ ആശ്രയിച്ച് "സാമ്രാജ്യത്വം", "രാജകീയം", "നാട്ടുരാജാവ്", "ഡ്യൂക്കൽ", "കോമിറ്റൽ", "ബറോണിയൽ" മുതലായ വിലാസങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു.
പുരാതന ഈജിപ്ത് (ബിസി 3100–30), ഇംപീരിയൽ ചൈന (ബിസി 221 ബിസി-എഡി 1912) എന്നിങ്ങനെയുള്ള പല രാജ്യങ്ങളുടെയും നാഗരികതയുടെയും ചരിത്രങ്ങൾ ചരിത്രകാരന്മാർ കാലാകാലങ്ങളിൽ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. അതുപോലെ, "രാജവംശം" എന്ന പദം ഒരു കുടുംബം ഭരിച്ച കാലഘട്ടത്തിന്റെ അതിർത്തി നിശ്ചയിക്കുന്നതിനും ആ കാലഘട്ടത്തിലെ സംഭവങ്ങൾ, ട്രെൻഡുകൾ, കരകൗശല വസ്തുക്കൾ എന്നിവ വിവരിക്കുന്നതിനും ഉപയോഗിക്കാം (ഉദാ. "മിങ് -രാജവംശത്തിലെ ഒരു അലങ്കാരപാത്രം"). "രാജവംശം" എന്ന വാക്ക് പലപ്പോഴും അത്തരം നാമവിശേഷണങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെടുന്നു (ഉദാ. "ഒരു മിങ് അലങ്കാരപാത്രം").
പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ട് വരെ, ഒരു രാജാവിന്റെ നിയമാനുസൃതമായ പ്രവർത്തനം അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാജവംശത്തിന്റെ ധനസ്ഥിതിയോ അധികാരമോ സ്ഥാനമോ വർദ്ധിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു: അതായത്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ സമ്പത്തും അധികാരവും വികസിപ്പിക്കുക. [3]
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിനുമുമ്പ്, ലോകമെമ്പാടുമുള്ള രാജവംശങ്ങൾ പരമ്പരാഗതമായി ഫ്രാങ്കിഷ് സാലിക് നിയമപ്രകാരം പുരുഷാധിപത്യപരമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഇത് അനുവദനീയമായ രാജ്യങ്ങളിൽ, ഒരു മകളിലൂടെയുള്ള പിന്തുടർച്ച സാധാരണയായി ഭർത്താവിന്റെ ഭരണ ഭവനത്തിൽ ഒരു പുതിയ രാജവംശം സ്ഥാപിക്കുന്നു. യൂറോപ്പിലെ ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ ഇത് മാറിയിട്ടുണ്ട്. തുടർച്ചയായുള്ള നിയമവും ഉടമ്പടിയും ഒരു സ്ത്രീയിലൂടെ രാജവംശങ്ങൾ നിലനിർത്തുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, എലിസബത്ത് II രാജ്ഞിയുടെ മക്കളിലൂടെ ഹൗസ് ഓഫ് വിൻഡ്‌സർ പരിപാലിക്കുന്നു. നെതർലാൻഡ്‌സിലെ രാജവാഴ്ചയിൽ ചെയ്തതുപോലെ ആ രാജവംശം തുടർച്ചയായ മൂന്ന് രാജ്ഞികളിലൂടെ ഓറഞ്ച്-നസ്സാവു ഭവനമായി തുടർന്നു. പ്രധാന യൂറോപ്യൻ രാജവാഴ്ചകൾക്കിടയിലെ ആദ്യത്തെ ഉദാഹരണം പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ റഷ്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിലായിരുന്നു. അവിടെ ഗ്രാൻഡ് ഡച്ചസ് അന്ന പെട്രോവ്നയിലൂടെ റൊമാനോവ് ഭവനത്തിന്റെ പേര് നിലനിർത്തി. സാക്സെ-കോബർഗ്-ഗോതയിലെ ഫെർഡിനാന്റ് രാജകുമാരനെ വിവാഹം കഴിച്ച പോർച്ചുഗൽ മരിയ രണ്ടാമൻ രാജ്ഞിയുടെ കാര്യത്തിലും ഇത് സംഭവിച്ചു, എന്നാൽ അവരുടെ പിൻഗാമികൾ പോർച്ചുഗീസ് നിയമപ്രകാരം ഹൗസ് ഓഫ് ബ്രഗാൻസയിലെ അംഗങ്ങളായി തുടർന്നു.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ "CHAPTER 8 ASHOKA, THE EMPEROR WHO GAVE UP WAR". Social Science - Class VI - Our Pasts-I. New Delhi: NCERT. 2007. p. 75.
{{cite book}}: Cite has empty unknown parameter:|coauthors=(help) - ↑ Oxford English Dictionary, 3rd ed. "house, n.¹ and int, 10. b." Oxford University Press (Oxford), 2011.
- ↑ Thomson, David (1961). "The Institutions of Monarchy". Europe Since Napoleon. New York: Knopf. pp. 79–80.
The basic idea of monarchy was the idea that hereditary right gave the best title to political power...The dangers of disputed succession were best avoided by hereditary succession: ruling families had a natural interest in passing on to their descendants enhanced power and prestige...Frederick the Great of Prussia, Catherine the Great of Russia, Maria Theresa of Austria, were alike infatuated with the idea of strengthening their power, centralizing government in their own hands as against local and feudal privileges, and so acquiring more absolute authority in the state. Moreover, the very dynastic rivalries and conflicts between these eighteenth-century monarchs drove them to look for ever more efficient methods of government
|
ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു പൂർത്തിയാക്കുവാൻ സഹകരിക്കുക. |