എറ്റിയോകോളേനെഡൈയോൺ
| |
| Names | |
|---|---|
| Preferred IUPAC name
(3aS,3bR,5aR,9aS,9bS,11aS)-9a,11a-Dimethyltetradecahydro-1H-cyclopenta[a]phenanthrene-1,7(3bH)-dione | |
| Other names
Etiocholane-3,17-dione; 5β-Androstanedione; 5β-Androstane-3,17-dione
| |
| Identifiers | |
3D model (JSmol)
|
|
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| ChemSpider | |
| DrugBank | |
| KEGG | |
PubChem CID
|
|
| UNII | |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| InChI | |
| SMILES | |
| Properties | |
| തന്മാത്രാ വാക്യം | |
| Molar mass | 0 g mol−1 |
Except where otherwise noted, data are given for materials in their standard state (at 25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |
എറ്റിയോകോളേനെഡൈയോൺ, 5β-ആൻഡ്രോസ്റ്റീനഡയോൺ അല്ലെങ്കിൽ എറ്റിയോകൊലേൻ-3,17-ഡൈയോൺ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. ഇംഗ്ലീഷ്:Etiocholanedione. ഇത് സ്വാഭാവികമായി ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു എറ്റിയോകൊളേൻ (5β-ആൻഡ്രോസ്റ്റേൻ) സ്റ്റിറോയിഡ് ആണ്.[1] കൂടാതെ ടെസ്റ്റോസ്റ്റിറോൺ, ഡൈഹൈഡ്രോറ്റെസ്റ്റോസ്റ്റീറോൺ. അഥവാ ആൻഡ്രോസ്റ്റനേഡിയോണിന്റെ (5α-ആൻഡ്രോസ്റ്റനേഡിയോൺ) C5 എപ്പിമർ ആണ്.[1] മറ്റ് 5β-കുറച്ച സ്റ്റിറോയിഡുകൾ പോലെ ആൻഡ്രോജെനിക് പ്രവർത്തനം ഇല്ലെങ്കിലും, എറ്റിയോകോളേനെഡൈയോണിനു അതിന്റേതായ ചില ജൈവ പ്രവർത്തനങ്ങളുണ്ട്.[2][3] സംയുക്തത്തിന് വിവിധ മോഡലുകളിൽ ശക്തമായ ഹെമറ്റോപോയിറ്റിക്(രക്തനിർമ്മാണം) ഇഫക്റ്റുകൾ ഉണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.[2] കൂടാതെ, 1993-ൽ[3] മനുഷ്യരിൽ നടത്തിയ ദ്വന്ദ-അന്ധമായ, പ്ലേസിബോ നിയന്ത്രിത ക്ലിനിക്കൽ പഠനത്തിൽ, മൃഗങ്ങളിലും മനുഷ്യരിലും ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ ഇത് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് കണ്ടെത്തി.[4] ഈ ഫലങ്ങൾ DHEA യുടെ ഫലത്തിന് സമാനമാണെന്ന്[5] പറയപ്പെടുന്നു. ഡിഎച്ച്ഇഎയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ആൻഡ്രോജൻ, ഈസ്ട്രജൻ തുടങ്ങിയ സ്റ്റിറോയിഡ് ഹോർമോണുകളിലേക്ക് എറ്റിയോകോളനേഡിയോൺ മെറ്റബോളിസ് ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല.[5]
റഫറൻസുകൾ
[തിരുത്തുക]- ↑ 1.0 1.1 "Human Metabolome Database: Showing metabocard for Etiocholanedione (HMDB0003769)". hmdb.ca. Retrieved 2018-07-13.
- ↑ 2.0 2.1 Bradlow HL, Murphy J, Byrne JJ (June 1999). "Immunological properties of dehydroepiandrosterone, its conjugates, and metabolites". Ann. N. Y. Acad. Sci. 876 (1): 91–101. Bibcode:1999NYASA.876...91B. doi:10.1111/j.1749-6632.1999.tb07627.x. PMID 10415598. S2CID 46148045.
- ↑ 3.0 3.1 Douglas McKeag; James L. Moeller (2007). ACSM's Primary Care Sports Medicine. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 616–. ISBN 978-0-7817-7028-6.
- ↑ James M. Rippe (15 March 2013). Lifestyle Medicine, Second Edition. CRC Press. pp. 559–. ISBN 978-1-4398-4544-8.
- ↑ 5.0 5.1 Clore JN (November 1995). "Dehydroepiandrosterone and body fat". Obes. Res. 3 Suppl 4: 613S–616S. doi:10.1002/j.1550-8528.1995.tb00234.x. PMID 8697065.