Jump to content

നാഗ ജനത (ലങ്ക)

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
(Naga people (Lanka) എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)
Cobra symbolism in a Sri Lankan Hindu statue of the Nainativu Nagapooshani Amman Temple
According to Buddhist scripture the Naga king Muchalinda shielded the Buddha from getting wet in the rain by coiling round him and holding his large hood above the Buddha's head.[1]

ഒരുകാലത്ത് ശ്രീലങ്കയിലും ദക്ഷിണേന്ത്യയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിലും വസിച്ചിരുന്ന ഒരു പുരാതന ഗോത്രമാണ് നാഗാ ജനതയെന്ന് ചിലർ വിശ്വസിക്കുന്നു. മഹാവംശം, മണിമേഖല, മഹാഭാരതം തുടങ്ങിയ നിരവധി പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങളിലും മറ്റ് സംസ്‌കൃതം, പാലി സാഹിത്യങ്ങളിലും നാഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശങ്ങളുണ്ട്. ഭൂഗർഭ ലോകത്ത് വസിക്കുന്ന സർപ്പങ്ങളുടെ രൂപമെടുക്കുന്ന -മനുഷ്യരുടെ ഒരു വിഭാഗമായാണ് അവരെ പൊതുവെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത്.[2][note 1]

ജാഫ്നയിലെ നാഗദീപ, ഗമ്പഹയിലെ കല്യാണി തുടങ്ങിയ ചില സ്ഥലങ്ങൾ അവരുടെ വാസസ്ഥലങ്ങളായി പരാമർശിക്കപ്പെടുന്നു.[3] മണി അഖിത (മണി നാഗ), മഹോദര തുടങ്ങിയ ശ്രീലങ്കൻ ഇതിഹാസങ്ങളിലെ ചില നാഗ രാജാക്കന്മാരുടെ പേരുകൾ സംസ്‌കൃത സാഹിത്യത്തിൽ അമാനുഷിക നാഗങ്ങൾക്കിടയിൽ കാണപ്പെടുന്നു[note 2], മണിനാഗയുടെ ആരാധന ഇന്ത്യയിൽ മധ്യകാലഘട്ടം വരെ നിലനിന്നിരുന്നു.[4]

ജാഫ്ന ഉപദ്വീപിനെ തമിഴ് സാഹിത്യത്തിൽ നകനാട് എന്നും പാലി സാഹിത്യത്തിൽ നാഗദീപ എന്നും ഗ്രീക്ക് ഭൂമിശാസ്ത്രവിജ്ഞാനഗ്രന്ഥത്തിൽ നാഗാദിബ എന്നും പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്.[5][6][7][8] ജാഫ്നയിലെ ഉടുതുറൈയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ബ്രാഹ്മി ആലേഖനം ചെയ്ത നാണയത്തിലും ജാഫ്ന ഉപദ്വീപിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന തമിഴ്നാട്ടിലെ പുതുക്കോട്ടയിൽ നിന്നുള്ള തമിഴ് ലിഖിതത്തിലും നാഗഭൂമി എന്ന പേര് കണ്ടെത്തിരുന്നു.[9]

പദോൽപ്പത്തി

[തിരുത്തുക]

സംസ്കൃതം, പാലി, സിംഹള, തമിഴ് ഭാഷകളിൽ "നാഗ" എന്ന വാക്കിൻ്റെ അർത്ഥം "പാമ്പ്" അല്ലെങ്കിൽ "സർപ്പം" എന്നാണ്.

ഉത്ഭവം

[തിരുത്തുക]

മനോഗരൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, "യക്ഷന്മാരും നാഗങ്ങളും [...] ശ്രീലങ്കയിലെ ആദിമ ഗോത്രങ്ങളാണെന്ന് ചില പണ്ഡിതന്മാർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്".[10] കെ. ഇന്ദ്രപാലനെപ്പോലുള്ള പണ്ഡിതന്മാർ അവരെ ബിസി മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ തമിഴ് സംസ്‌കാരത്തോടും ഭാഷയോടും ഇഴുകിച്ചേരാൻ തുടങ്ങിയ ഒരു പുരാതന ഗോത്രമായി കണക്കാക്കുന്നു.[11][a]അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, 9-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ അവസാനത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ ആ സമയത്തിന് വളരെ മുമ്പുതന്നെ, നാഗർ ദ്വീപിലെ രണ്ട് പ്രധാന വംശീയ വിഭാഗങ്ങളായി ലയിച്ചു.

വി. കനകസഭായ് പറയുന്നതനുസരിച്ച്, തെക്കേ ഇന്ത്യയിലും വടക്ക്-കിഴക്കൻ ശ്രീലങ്കയിലും വ്യാപകമായിരുന്ന ഒളിയാർ, പരതവർ, മറവർ, പറയർ,[14]കല്ലാർ, പള്ളി[15]എയിനാർ എന്നിവരെല്ലാം നാഗ ഗോത്രങ്ങളാണ്.[16]നിരവധി എഴുത്തുകാരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ അവർ ഒരു ദ്രാവിഡ ഗോത്രമായിരിക്കാം.[17][10]സംഘസാഹിത്യത്തിന് സംഭാവന നൽകിയ പല തമിഴ് കവികളും അവരുടെ നാഗ വംശജരെ സൂചിപ്പിക്കാൻ നാഗാ ഉപസർഗ്ഗങ്ങളും പ്രത്യയങ്ങളും അവരുടെ പേരുകളിൽ ചേർത്തിട്ടുണ്ട്.[18][13]

ആദ്യകാല അവലംബങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]
ബുദ്ധൻ്റെ നാഗദീപ സന്ദർശനം. കേലാനിയ രാജ മഹാവിഹാരത്തിൽ നിന്നുള്ള വിശദാംശങ്ങൾ

മഹാവംശം

[തിരുത്തുക]

ബുദ്ധൻ തൻ്റെ രണ്ടാമത്തെ ദ്വീപ് സന്ദർശന വേളയിൽ, രത്നങ്ങൾ പതിച്ച സിംഹാസനം കൈവശം വയ്ക്കുന്നതിനെച്ചൊല്ലി നാഗദീപത്തിലെ രണ്ട് നാഗരാജാക്കൻമാരായ ചൂലോദരനും മഹോദരനും തമ്മിലുള്ള തർക്കം പരിഹരിച്ചതായി ചരിത്രരേഖ പറയുന്നു. നന്ദി പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിന് നാഗരാജാക്കന്മാർ ഈ സിംഹാസനം ഒടുവിൽ ബുദ്ധന് സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് നാഗദീപത്തിൽ ഒരു രാജായതന വൃക്ഷത്തിൻ കീഴിൽ (കിരി പാലു) ആരാധനാ വസ്തുവായി ഉപേക്ഷിച്ചു.[19] അതിനുശേഷം ഈ സ്ഥലം നൂറ്റാണ്ടുകളായി ദ്വീപിലെ ബുദ്ധമതക്കാരുടെ ഏറ്റവും വിശുദ്ധമായ ആരാധനാലയങ്ങളിലൊന്നായി മാറി. മഹാവംശത്തിലെ നാഗദീപത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശങ്ങളും മറ്റ് പാലി രചനകളും പുരാവസ്തു, എപ്പിഗ്രാഫിക്കൽ തെളിവുകളും ചേർന്ന്, മഹാവംശത്തിലെ നാഗദീപമാണ് ഇന്നത്തെ ജാഫ്ന ഉപദ്വീപെന്ന് സ്ഥാപിക്കുന്നത്.[20][21][22]

ജ്ഞാനോദയത്തിനുശേഷം എട്ടാം വർഷത്തിൽ, നാഗദീപത്തിലെ നാഗ രാജാവിൻ്റെ അമ്മാവനായ കല്യാണിയിലെ (ഇന്നത്തെ കേളനിയ) നാഗ രാജാവായ മണിയക്കിതയുടെ ക്ഷണപ്രകാരം ബുദ്ധൻ മൂന്നാമതും ദ്വീപ് സന്ദർശിച്ചതായി വൃത്താന്തം പറയുന്നു. [23]

രാമായണം

[തിരുത്തുക]

ഇന്ത്യൻ ഇതിഹാസമായ രാമായണത്തിൽ, പുരാണ ദ്വീപായ ലങ്കയെ ശ്രീലങ്കയായി തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ലങ്കയിലെ നിവാസികളെ മനുഷ്യരെക്കൂടാതെ പ്രധാനമായും രാക്ഷസന്മാരായും യക്ഷന്മാരായും നാഗന്മാരായും ഇതിൽ പരാമർശിക്കുന്നു.[10]രാവണൻ്റെ പുത്രനായ ഇന്ദ്രജിത്ത് നാഗ രാജകുമാരിയായ സുലോചനയെയാണ് വിവാഹം കഴിച്ചിരുന്നത്.[24]

മണിമേഖലൈ

[തിരുത്തുക]

തമിഴ് ഇതിഹാസമായ മണിമേഖലയിൽ, ബുദ്ധനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു ഇരിപ്പിടമോ പാദപീഠമോ ഉണ്ടായിരുന്ന മണിപല്ലവം എന്ന ചെറിയ ദ്വീപിലേക്ക് നായികയെ അത്ഭുതകരമായി കൊണ്ടുപോകുന്നു. മണിപല്ലവത്തിലെ ഇരിപ്പിടം ബുദ്ധൻ നാഗദേശത്തെ രണ്ട് രാജാക്കന്മാരെ അനുരഞ്ജിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ ഉപയോഗിച്ചതാണെന്നും അത് ദേവരാജാവായ ഇന്ദ്രനാണ് മണിപല്ലവം സ്ഥാപിച്ചതെന്നും ഐതിഹ്യം പറയുന്നു. [note 3][25]ജാഫ്ന ഉപദ്വീപിലെ മണിപല്ലവം ഭരിച്ചിരുന്ന മഹാനായ നാഗ രാജാവായ വലൈ വാനൻ്റെയും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ രാജ്ഞിയായ വസമയിലൈയുടെയും മകൾ, രാജകുമാരി പിള്ളി വലൈ, ആദ്യകാല ചോള രാജാവായ കിള്ളിവളവനുമായി ദ്വീപിൽ ഒരു ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്നു. ഈ കൂട്ടുകെട്ടിൽ നിന്നാണ് തൊണ്ടൈ ഈളം തിരയ്യർ എന്ന രാജകുമാരൻ ജനിച്ചത്. പല്ലവ രാജവംശത്തിൻ്റെ ആദ്യകാല പൂർവ്വികനായിരുന്നു അദ്ദേഹം എന്ന് ചരിത്രകാരന്മാർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.[26][27][28] അദ്ദേഹം കാഞ്ചീപുരത്ത് നിന്ന് തൊണ്ടൈ നാട് ഭരിച്ചിരുന്നു. ഈ കൂടിച്ചേരലിനെ തുടർന്നാണ് പുരാതന തമിഴ് സാഹിത്യത്തിൽ നൈനത്തീവിനെ മണിപ്പല്ലവം എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ചോള-നാഗ വംശത്തിലെ രാജകുടുംബങ്ങൾ ദ്വീപിൻ്റെ മറ്റ് പ്രദേശങ്ങളായ നാഗപട്ടണം, തമിഴകത്തിൻ്റെ തൊണ്ടൈ നാട് എന്നിവ ഭരിച്ചിരുന്നു.[29]

ബുദ്ധമതം തമിഴകത്ത് എത്തിയപ്പോഴേക്കും, കാവേരിപൂമ്പുഹാർപട്ടണം മുതൽ കടലിനക്കരെയുള്ള നാഗനാടിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന പുരാതന തമിഴ്‌നാട് ചിലപ്പതികാരം (5-6-ആം നൂറ്റാണ്ട്), മണിമേഖലാ (സി.ഇ. 6-ആം നൂറ്റാണ്ട്) എന്നീ ഇരട്ട ഇതിഹാസങ്ങൾ രചിക്കപ്പെട്ടു.[30]തമിഴ് ഇതിഹാസമനുസരിച്ച് ഈ ദ്വീപ് നാഗനാട്, ഇളങ്കൈതീവം എന്നിങ്ങനെ രണ്ട് പ്രദേശങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.[31] ദ്രാവിഡ പദമായ ചേരൻ (നാഗ എന്നർത്ഥം), തീവ് (ദ്വീപ് എന്നർത്ഥം) എന്നിവയിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണ് നാഗനാട് അല്ലെങ്കിൽ ചേരൻതീവ് എന്നും അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഈ ദ്വീപ് .[32]

കുറിപ്പുകൾ

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ Kathiragesu Indrapala writes that "In the traditions preserved in the early Sri Lankan chronicles as well as in the early Tamil literary works the Nagas appear as a distinct group".[12] He further writes that "the adoption of the Tamil language was helping the Nagas in the Tamil chiefdoms to be assimilated into the major ethnic group there".[13]
  1. ↑ In the Mahavamsa as indeed in the ancient Sanskrit and Pali literature in general, the Nagas are never represented as human beings, but as a class of superhuman beings, who inhabited a subterranean world.
  2. ↑ Mahabharata, Bhandarkar oriental research institute edition, Adiparva, chapter 31, v.15
  3. ↑ Manimekalai, V. Saminatha Aiyar, Cantos X-XII, Madras (1921)

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ Godwin Witane . (2003). The growth of the cobra cult in Sri Lanka kuhanjith and indrajith ruled kingdoms of srilanka. Available: "Online edition of Sunday Observer - Business". Archived from the original on 8 October 2003. Retrieved 9 May 2016.. Last accessed 7 March 2010.
  2. ↑ Senarath Paranavitana (1961). Journal of the Ceylon branch of the Royal Asiatic society# The Arya Kingdom in North Ceylon (in ഇംഗ്ലീഷ്). Vol. VII, part II. Colombo apothecaries Co. Ltd. p. 181.
  3. ↑ JCBRAS, S. Paranavitana 1961, p. 181.
  4. ↑ B.Ch.Chhabra, ed. (1950). Epigraphia Indica (in ഇംഗ്ലീഷ്). Vol. XXVIII Part VI. pp. 330–334.
  5. ↑ Nicholas, C.W. (1963). Historical topography of ancient and medieval Ceylon (in ഇംഗ്ലീഷ്). Journal of the Ceylon Branch of the Royal Asiatic Society, New Series (Vol VI). p. 10. Other obvious identifications are Nagadiba with Nagadipa or Nakadiva (the Jaffna peninsula) and Rhogandanoi with the inhabitants of Rohana (Ruhuna).
  6. ↑ "Claudius Ptolemy's Sri Lankan Map" (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archaeology.lk. 2 November 2020.
  7. ↑ Intirapālā, Kārttikēcu (2005). The evolution of an ethnic identity: the Tamils in Sri Lanka c. 300 BCE to c. 1200 CE (in ഇംഗ്ലീഷ്). M.V. Publications for the South Asian Studies Centre, Sydney. p. 172. ISBN 9780646425467.
  8. ↑ Rajeswaran, S. T. B. (2012). Geographical Aspects of the Northern Province, Sri Lanka (in ഇംഗ്ലീഷ്). University of Jaffna: Governor's Office, Department of Geography. p. 61.
  9. ↑ K. Rajan - Situating the Beginning of Early Historic Times in Tamil Nadu: Some Issues and Reflections (2008) p.56-57
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 Manogaran 1987, p. 21.
  11. ↑ Indrapala 2005, p. 172,174.
  12. ↑ Indrapala 2005, p. 173.
  13. ↑ 13.0 13.1 Indrapala 2005, p. 174.
  14. ↑ › ca... Castes and Tribes of Southern India Vol. I-A and B | INDIAN CULTURE "Castes and tribes of Southern Indian". {{cite web}}: Check |url= value (help)
  15. ↑ Aiyangar, Muttusvami Srinivasa (1914). Tamil Studies (in ഇംഗ്ലീഷ്). Guardian Press. p. 69.
  16. ↑ Kanakasabhai, V. (1904). The Tamils Eighteen Hundred Years Ago (in ഇംഗ്ലീഷ്). Asian Educational Services. ISBN 9788120601505.
  17. ↑ Laura Smid (2003). South Asian folklore: an encyclopedia : Afghanistan, Bangladesh, India, Pakistan, Sri Lanka. Great Britain: Routledge. 429.
  18. ↑ Pillay, Kolappa Pillay Kanakasabhapathi (1963). South India and Ceylon (in ഇംഗ്ലീഷ്). University of Madras. p. 37.
  19. ↑ Geiger, W. (1950). Mahawamsa, Chapter 1, vv. 44–70 (English translation) (in ഇംഗ്ലീഷ്). pp. 5–8.
  20. ↑ C.W. Nicholas (1963). Journal of the Ceylon branch of the Royal Asiatic society#Historical Topography of Ancient and Medieval Ceylon (in ഇംഗ്ലീഷ്). Vol. VI, Special number. p. 83.
  21. ↑ Paul E. Pieris (1917). Journal of the Ceylon branch of the Royal Asiatic society# Nagadipa and Buddhist Remains in Jaffna (Part I) (in ഇംഗ്ലീഷ്). Vol. XXVI (no.70). pp. 11–30.
  22. ↑ Paul E. Pieris (1919). Journal of the Ceylon branch of the Royal Asiatic society# Nagadipa and Buddhist Remains in Jaffna (Part II) (in ഇംഗ്ലീഷ്). Vol. XXVIII (no.72). pp. 40–60.
  23. ↑ JCBRAS, C.W. Nicholas 1963, p. 119.
  24. ↑ Saklani, Dinesh Prasad (2006). Rāmāyaṇa tradition in historical perspective (in ഇംഗ്ലീഷ്). Pratibha Prakashan. ISBN 9788177021295.
  25. ↑ S. Krishnaswami Aiyangar (1928). Manimekalai in its Historical Setting (in ഇംഗ്ലീഷ്). London. p. 129.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  26. ↑ Ordhendra Coomar Gangoly. The art of the Pallavas, Volume 2 of Indian Sculpture Series. G. Wittenborn, 1957. p. 2.
  27. ↑ Schalk, Peter; Veluppillai, A.; Nākacāmi, Irāmaccantiran̲ (2002). Buddhism among Tamils in pre-colonial Tamilakam and Īlam: Prologue. The Pre-Pallava and the Pallava period (in ഇംഗ്ലീഷ്). Almqvist & Wiksell. p. 148. ISBN 9789155453572.
  28. ↑ C. Rasanayagam (1926). Ancient Jaffna (in ഇംഗ്ലീഷ്). Madras. pp. 26–28.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  29. ↑ Rao, Conjeeveram Hayavadana; Rice, Benjamin Lewis (1930). Mysore Gazetteer (in ഇംഗ്ലീഷ്). Government Press. p. 519. chola manipallavam.
  30. ↑ Cāttan̲ār; Kōpālayyar, Ti Vē (1 January 1989). Manimekhalai: The Dancer with the Magic Bowl (in ഇംഗ്ലീഷ്). New Directions Publishing. ISBN 9780811210980.
  31. ↑ Journal of the Institute of Asian Studies (in ഇംഗ്ലീഷ്). Institute of Asian Studies. 1991. p. 31.
  32. ↑ Gunasegaram, Samuel Jeyanayagam (1985). Selected writings (in ഇംഗ്ലീഷ്). Wim Gunasegaram. p. 33.

ഗ്രന്ഥസൂചിക

[തിരുത്തുക]
  • Manogaran, Chelvadurai (1987), Ethnic conflict and reconciliation in Sri Lanka, University of Hawaii Press
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=നാഗ_ജനത_(ലങ്ക)&oldid=4145651" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്