ആർട്ടിചോക്ക്
| ആർട്ടിചോക്ക് | |
|---|---|
| |
| ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം | |
| കിങ്ഡം: | |
| (unranked): | |
| (unranked): | |
| (unranked): | |
| Order: | |
| Family: | Asteraceae
|
| Genus: | Cynara
|
| Species: | cardunculus
|
| Variety: | scolymus
|
യു‌എസ്‌എയിലെ [1]ഫ്രഞ്ച് ആർട്ടിചോക്ക്, ഗ്രീൻ ആർട്ടിചോക്ക്, ഗ്ലോബ് ആർട്ടിചോക്ക് എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ആർട്ടിചോക്ക് (Cynara cardunculus var. scolymus) [2], ഭക്ഷണത്തിനുവേണ്ടി കൃഷി ചെയ്യുന്ന ഒരു മുൾച്ചെടിയിനത്തിൽപ്പെട്ട ഒരു സ്പീഷീസാണ്.
പൂങ്കുല ചെറിയ പുഷ്പങ്ങളുടെ ഒരു കൂട്ടമാണ്. ചെടിയുടെ ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ ഭാഗത്ത് പൂക്കൾ വിരിയുന്നതിനുമുമ്പ് പൂ മുകുളങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നു. മെഡിറ്ററേനിയൻ പ്രദേശത്ത് നിന്നുള്ള വാർഷിക സസ്യമായ കാർഡൂൺ ഇതേ ഇനത്തിന്റെ മറ്റൊരു ഇനമാണ്. വന്യഇനങ്ങളും കൾട്ടിവർ ഇനങ്ങളും (കൃഷി) കാണപ്പെടുന്നു.
വിവരണം
[തിരുത്തുക]ഈ പച്ചക്കറി 1.4–2 മീറ്റർ (4.6–6.6 അടി) ഉയരത്തിൽ വളരുന്നു. വൃത്താകൃതിയിലുള്ള, തിളങ്ങുന്ന പച്ച ഇലകൾ 50–82 സെന്റിമീറ്റർ (20–32 ഇഞ്ച്) നീളത്തിൽ വളരുന്നു. 8 മുതൽ 15 സെന്റിമീറ്റർ വരെ (3–6 ഇഞ്ച്) വ്യാസമുള്ള ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ മുകുളത്തിൽ നിന്ന് ധാരാളം ത്രികോണാകൃതിയിലുള്ള പത്രപാളി ഉണ്ടാകുന്നു. മുകുളങ്ങളുടെ ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ ഭാഗങ്ങളിൽ പ്രാഥമികമായി ബ്രാക്റ്റുകളും മാംസളമായ താഴത്തെ ഭാഗങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനങ്ങളും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. ഇവയെ "ഹൃദയം" എന്നറിയപ്പെടുന്നു. മുകുളത്തിന്റെ മധ്യഭാഗത്തുള്ള പൂർണ്ണവളർച്ചയെത്താത്ത പുഷ്പങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തെ "ചോക്ക്" അല്ലെങ്കിൽ താടി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. പഴയതും വലുതുമായ പുഷ്പങ്ങൾ ഭക്ഷ്യയോഗ്യമല്ല.
രാസ ഘടകങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]ആർട്ടിചോക്കിൽ ബയോ ആക്റ്റീവ് ഏജന്റുകളായ എപിജെനിൻ, ല്യൂട്ടോലിൻ എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.[3]
ആന്റിഓക്‌സിഡന്റ് കാണപ്പെടുന്ന മൊത്തം പച്ചക്കറികളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെടുന്ന ഒന്നാണ് ആർട്ടിചോക്ക് ഫ്ലവർ ഹെഡ്. [4]സിനാരിൻ ഒരു രാസ ഘടകമാണ് സയനാര. ആർട്ടിചോക്കിൽ കാണപ്പെടുന്ന സിനാരൈനിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഇലകളുടെ പൾപ്പിലാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. എന്നിരുന്നാലും ഉണങ്ങിയ ഇലകളിലും ആർട്ടിചോക്കിന്റെ കാണ്ഡത്തിലും ഇത് കാണപ്പെടുന്നു.
ഉപയോഗത്തിന്റെ ആദ്യകാല ചരിത്രം
[തിരുത്തുക]ബിസി എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഹോമറും ഹെസിയോഡും ചേർന്നാണ് ആർട്ടിചോക്കിനെ ഒരു പൂന്തോട്ട സസ്യമായി പരാമർശിക്കുന്നത്. മെഡിറ്ററേനിയൻ പ്രദേശത്തിലെ സ്വദേശിയായ കാർഡൂൺ (സിനാര കാർഡൻ‌കുലസ്) ആർട്ടിചോക്കിന്റെ സ്വാഭാവികമായി കാണപ്പെടുന്ന ഒരു ഇനമാണ്. [2] പുരാതന ഗ്രീക്കുകാർക്കും റോമാക്കാർക്കും ഇടയിൽ ഇതൊരു ഭക്ഷണമായി ഉപയോഗിച്ചതിന്റെ രേഖകളും കാണപ്പെടുന്നു. കാർത്തേജിലും കാർഡോബയിലും 'കാർഡൂസ്' വളരുന്നതായി പ്ലിനി ദി എൽഡറിൽ പരാമർശിച്ചു.[5]ഉത്തരാഫ്രിക്കയിൽ, ഇപ്പോഴും വന്യസംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ആർട്ടിചോക്കുകളുടെ വിത്തുകൾ, മിക്കവാറും കൃഷിചെയ്യുന്നതായി കാണപ്പെടുന്നു. റോമൻ കാലഘട്ടത്തിലെ മോൺസ് ക്ലോഡിയാനസ് ഈജിപ്തിൽ നടത്തിയ ഖനനത്തിനിടെയാണ് ഇവ കണ്ടെത്തിയത്.[6]പുരാതന ഗ്രീക്കുകാരുടെ ക്ലാസിക്കൽ കാലഘട്ടത്തിൽ സിസിലിയിൽ വിവിധതരം ആർട്ടിചോക്കുകൾ കൃഷി ചെയ്തിരുന്നു. ഗ്രീക്കുകാർ അവയെ കക്തോസ് എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. ആ കാലഘട്ടത്തിൽ, ഗ്രീക്കുകാർ ഇലകളും പുഷ്പ തലകളും കഴിച്ചു. ഈ കൃഷി ഇതിനകം വന്യരൂപത്തിൽ നിന്ന് മെച്ചപ്പെട്ടിരുന്നു. റോമാക്കാർ ഈ പച്ചക്കറിയെ കാർഡൂസ് എന്നാണ് വിളിച്ചത് (അതിനാൽ കാർഡൂൺ എന്ന പേര് ലഭിച്ചു). കൃഷി ചെയ്ത രൂപത്തിൽ കൂടുതൽ പുരോഗതി മുസ്‌ലിം മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ സ്‌പെയിനിലും മഗ്‌രിബിലും തെളിവുകൾ അനുമാനിക്കാവുന്നതാണെങ്കിലും സംഭവിച്ചതായി മനസ്സിലാക്കുന്നു.[7]
കാർഷിക ഉൽ‌പാദനം
[തിരുത്തുക]
ഇന്ന്, മെഡിറ്ററേനിയൻ തടത്തിന്റെ അതിർത്തിയിലുള്ള രാജ്യങ്ങളിലാണ് ഗ്ലോബ് ആർട്ടിചോക്കിന്റെ കൃഷി കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. പ്രധാന യൂറോപ്യൻ ഉത്പ്പാദകർ ഇറ്റലി, സ്പെയിൻ, ഫ്രാൻസ് എന്നിവയാണ്. പ്രധാന അമേരിക്കൻ ഉത്പ്പാദകർ അർജന്റീന, പെറു, അമേരിക്ക എന്നിവയാണ്. അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിൽ, യു‌എസ് വിളയുടെ 100% കാലിഫോർണിയ നൽകുന്നു. അതിൽ 80% മോണ്ടെറി കൗണ്ടിയിലാണ് കൃഷി ചെയ്യുന്നത്. അവിടെ, കാസ്ട്രോവില്ലെ "ആർട്ടിചോക്ക് സെന്റർ ഓഫ് ദി വേൾഡ്" എന്ന് സ്വയം പ്രഖ്യാപിക്കുകയും വാർഷിക കാസ്ട്രോവിൽ ആർട്ടിചോക്ക് ഫെസ്റ്റിവൽ നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. വാൾ നദിക്കരയിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന പാരിസ് എന്ന ചെറിയ പട്ടണത്തിലാണ് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ ആർട്ടിചോക്കുകൾ വളർത്തിയിരുന്നത്.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ "Artichokes History". /What's Cooking America. Retrieved 2019-02-08.
- ↑ 2.0 2.1 Rottenberg, A., and D. Zohary, 1996: "The wild ancestry of the cultivated artichoke." Genet. Res. Crop Evol. 43, 53–58.
- ↑ Cesar G. Fraga. Plant Phenolics and Human Health– Biochemistry, Nutrition and Pharmacology. Wiley. p.9
- ↑ Ceccarelli N., Curadi M., Picciarelli P., Martelloni L., Sbrana C., Giovannetti M. "Globe artichoke as a functional food" Mediterranean Journal of Nutrition and Metabolism 2010 3:3 (197–201)
- ↑ Bulit, Jean-Marc. "Vegetables in Medieval Europe" (in French). oldcook.com. Retrieved 29 May 2017.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Vartavan, C. (de) and Asensi Amoros, V. 1997 Codex of Ancient Egyptian Plant Remains. London, Triade Exploration. Page 91
- ↑ Watson, Andrew. Agricultural innovation in the early Islamic world. Cambridge University Press. p.64
Rezazadeh, A., Ghasemnezhad, A., Barani, M., & Telmadarrehei, T. (2012). Effect of Salinity on Phenolic Composition and Antioxidant Activity of Artichoke (Cynara scolymus L.) Leaves. Research Journal of Medicinal Plant, 6(3).
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
[തിരുത്തുക]
Media related to Cynara scolymus at Wikimedia Commons
Artichoke at the Wikibooks Cookbook subproject- Artichoke Cooking Soups and Stews Links ഓപ്പൺ ഡയറക്റ്ററി പ്രൊജക്റ്റിൽ
- Artichoke Cooking Links ഓപ്പൺ ഡയറക്റ്ററി പ്രൊജക്റ്റിൽ
- Ode to the Artichoke, by Pablo Neruda
