ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള വിപ്ലവ പ്രവർത്തനങ്ങൾ
ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിന്റെ ഭാഗമാണ് ഭൂഗർഭ വിപ്ലവ വിഭാഗങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളടങ്ങിയതാണ് ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള വിപ്ലവ പ്രവർത്തനങ്ങൾ. മോഹൻദാസ് കരംചന്ദ് ഗാന്ധിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ പൊതു ധ്രുവീകരണ സിവിൽ നിസ്സഹകരണ പ്രസ്ഥാനത്തെ എതിർക്കുന്ന ,ഭരണവർഗ ഭരണാധികാരികൾക്കെതിരായ സായുധ വിപ്ലവത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന ഗ്രൂപ്പുകളാണ് വിപ്ലവ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തിയിരുന്നത്. ബംഗാളിലും, മഹാരാഷ്ട്രയിലും, ബീഹാർ, യുണൈറ്റഡ് പ്രോവിൻസിലും, പഞ്ചാബിലും ഇവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. കൂടുതൽ ഗ്രൂപ്പുകളും ഇന്ത്യയിലുടനീളം ചിതറിക്കിടക്കുകയായിരുന്നു.
ആരംഭം
[തിരുത്തുക]ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണാധികാരികൾക്കെതിരെയുള്ള സായുധ വിപ്ലവം ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കം വരെ സംഘടിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല. 1905 ലെ ബംഗാൾ വിഭജന കാലത്ത് വിപ്ളവവാദ തത്ത്വങ്ങൾക്കും പ്രസ്ഥാനത്തിനും സാന്നിദ്ധ്യം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. വിപ്ലവകാരികളെ സംഘടിപ്പിക്കാനുള്ള പ്രാരംഭ നടപടികൾ അരബിന്ദോ ഘോഷ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരൻ ബരിൻ ഘോഷ്, ഭൂപേന്ദ്രനാഥ് ദത്ത, ലാൽ ബാൽപാൽ, സുബോദ് ചന്ദ്ര മുല്ലക്ക് എന്നിവർ 1906 ഏപ്രിലിൽ ജുഗന്തർ പാർട്ടി രൂപീകരിച്ചപ്പോൾ എടുത്തു.ബംഗാളിൽ ഫിറ്റ്നസ് ക്ലബ്ബായിട്ടുള്ള അനുശീലൻ സമിതിയുടെ അന്തർ ഗ്രൂപ്പായി ജുഗന്തർ സൃഷ്ടിച്ചു.
ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]ബ്രിട്ടീഷുകാർക്കെതിരായ പടയൊരുക്കം ഹാലഗലിയിൽ (ബാഗൽകോട്ട് ജില്ലയിലെ മുതോൾ താലൂക്കിൽ) തെളിഞ്ഞു. മുഡോലിലെ രാജകുമാരൻ ബ്രിട്ടീഷ് മേൽക്കോയ്മ അംഗീകരിച്ചു. പക്ഷേ, പുതിയ യുദ്ധകാലാടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള അസംതൃപ്തിയുമായിട്ടാണ് ബേഡകൾ (വേട്ടക്കാരെ), ഒരു ആചാര്യ സമൂഹം. ബ്രിട്ടീഷുകാർ 1857 ലെ നിരോധനാജ്ഞാ നിയമത്തിൽ 1857 നവംബർ 10 ന് മുമ്പ് തോക്കുകളുടെ ഉടമകൾ രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുകയും ലൈസൻസ് എടുക്കുകയും ചെയ്യണമെന്ന നിയമം ബേഡകളെ ചൊടിപ്പിക്കുകയും അവർ ബ്രിട്ടീഷുകാരെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് കയറ്റാതിരിക്കുകയും ചെയ്തു. സതാര കോടതിയിൽ നിന്നും ജോലിയിൽ നിന്നും പുറത്താക്കിയ ഒരു ബാബജി നിംബാൽക്കർ പാരമ്പര്യാവകാശമായി ആയുധങ്ങൾ നിർമ്മിച്ചിരുന്നവരാണ്.
നവംബർ 29 ന് ഹാലഗലിയിലേക്ക് കേണൽ സെറ്റൺ കാറിനെ അയച്ചു, മേജർ മാൽകക്കെയാണ് ഇക്കാര്യം റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തത്.ബ്രിട്ടീഷുകാർ 500 പേരടങ്ങുന്ന സംഘം ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഹാലഗലിയിൽ പ്രവേശിക്കാൻ അനുവദിച്ചില്ല. രാത്രിയിൽ ഒരു യുദ്ധം നടന്നു. നവംബർ 30 ന്, മേജർ മാൽക്കം ബഗൽകോട്ടിൽ നിന്നും 29 ആം റെജിമെന്റുമായി വന്നു. അവർ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് തീവെച്ചു. നിരവധി തീവ്രവാദികൾ മരിച്ചു. ഇതിൽ ബാബാജി നിംബാൽക്കറും ഉൾപ്പെടുന്നു. ബ്രിട്ടീഷുകാർ വലിയ സൈന്യവും മികച്ച ആയുധങ്ങളും കൈവശംവച്ചു .290 തീവ്രവാദികളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു. ഇതിൽ 11 പേരെ വിചാരണചെയ്ത് മസൂലയിൽ തൂക്കിലേറ്റുകയുണ്ടായി. ജാദാഗിയ, ബല്യ്യ എന്നിവരുൾപ്പെടെ ആറ് പേരെ ഹാലഗലിയിൽ തൂക്കിക്കൊല്ലുകയുണ്ടായി. ഈ പ്രക്ഷോഭത്തിൽ ഒരു രാജകുമാരിയോ ജഗീർദാരനോ ഉൾപ്പെട്ടിട്ടില്ല സാധാരണ സൈനികർ ആയിരുന്നു അക്രമാസക്തമായ വിപ്ലവ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ നടത്തിയത്. തിരുനെൽവേലി (ടിന്നിൽവെലി)കളക്ടറു യുടെ കൊലപാതകമാണ് വിപ്ലവകാരികൾക്കുള്ള ഒരേയൊരു അക്രമാസക്തമായ നടപടി. 1911 ജൂൺ 17 ന് തിരുനൽവേലി കളക്ടർ റോബർട്ട് ആഷെറെ വഞ്ചി അയ്യർ കൊലപ്പെടുത്തി. പിന്നീട് അദ്ദേഹം ആത്മഹത്യ ചെയ്തു. ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ ഒരു വിപ്ലവകാരിയുടെ രാഷ്ട്രീയ കൊലപാതകത്തിന്റെ ഒരേ ഒരു ഉദാഹരണമായിരുന്നു ഇത്.