ഓറിയൺ നെബുല
| ഓറിയോൺ നീഹാരിക | |
|---|---|
 | |
| Observation data: J2000 epoch | |
| തരം | Reflection and Emission |
| റൈറ്റ് അസൻഷൻ | 05h 35m 17.3s[1] |
| ഡെക്ലിനേഷൻ | −05° 23′ 28″[1] |
| ദൂരം | 1,344±20 ly (412 pc)[2] |
| ദൃശ്യകാന്തിമാനം (V) | +3.0[3] |
| ദൃശ്യവലുപ്പം (V) | 65×60 arcmins[4] |
| നക്ഷത്രരാശി | Orion |
| ഭൗതിക സവിശേഷതകൾ | |
| ആരം | 12 ly[a] |
| കേവലകാന്തിമാനം (V) | — |
| പ്രധാന സവിശേഷതകൾ | Trapezium cluster |
| മറ്റ് പേരുകൾ | NGC 1976, M42, LBN 974, Sharpless 281 |
| ഇതുംകൂടി കാണൂ: Diffuse nebula, Lists of nebulae | |
ശബരൻ നക്ഷത്രരാശിയിൽ തെക്കുഭാഗത്തായി കാണപ്പെടുന്ന പ്രസരിത നീഹാരികയാണ്‌ ഓറിയോൺ നീഹാരിക (മെസ്സിയർ 42, M42 അഥവാ NGC 1976). രാത്രി ആകാശത്തിൽ നഗ്നനേത്രങ്ങൾക്കൊണ്ട് കാണാവുന്നതും ഏറ്റവും തെളിഞ്ഞു കാണാവുന്നതിലൊന്നുമാണ്‌ ഈ നീഹാരിക. 1,344±20 പ്രകാശവർഷങ്ങൾ അകലെ[2][5] സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഇത് ഭൂമിക്ക് ഏറ്റവും അടുത്തു കിടക്കുന്ന നക്ഷത്രരൂപവത്കരണ മേഖലകളിലൊന്നാണ്‌. 24 പ്രകാഷവർഷം വീതിയുണ്ട് ഈ നീഹാരികയ്ക്ക്.
രാത്രി ആകാശത്തിലെ വസ്തുക്കളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിശകലന വിധേയമാക്കപ്പെട്ടതും ചിത്രങ്ങൽ പകർത്തപ്പെട്ടതുമായ ഒന്നാണ്‌ ഓറിയോൺ നീഹാരിക, ഇതിനെ വളരെയധികം പഠനവിധേയമാക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[6] വാതകങ്ങളുടേയും ധൂളികളുടേയും ഒരുമിച്ചുകൂടലിലൂടെ നക്ഷത്രങ്ങളും ഗ്രഹവ്യസ്ഥകളും എങ്ങനെ രൂപപ്പെടുന്നു എന്നതിനെപ്പറ്റിയുള്ള വിവരങ്ങൾ ഈ നീഹാരികയുടെ നീരീക്ഷണം വഴി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. പ്രകൃതഗ്രഹവ്യൂഹത്തിന്റെ തളികാ രൂപം, തവിട്ടു കുള്ളന്മാർ, വാതകങ്ങളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ശക്തമായ ചലനം, സമീപത്തുള്ള പിണ്ഡമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾ നീഹാരികയിൽ ചെലുത്തുന്ന ഫോട്ടോ-അയോണീകരണ പ്രഭാവങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ ഈ നീഹരികയിൽ ദർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിവേഗത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന സാന്ദ്രമായ ഹൈഡ്രജൻ വാതകപിണ്ഡങ്ങളുടെ ഉൽസർജനവും ഓറിയോൺ നീഹാരികയിലുണ്ട്, ഈ വാതക ബുള്ളറ്റുകൾക്ക് പ്ലൂട്ടോയുടെ പരിക്രമണപാഥയുടെ പത്തിരട്ടി വ്യാസമുണ്ട്, ഇവയുടെ അഗ്രം തെളിഞ്ഞ നീല നിറത്തിൽ വിളങ്ങി കാണപ്പെടുന്നു. ഏകദേശം ആയിരം വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് നടന്ന അജ്ഞാതമായ ഏതോ പ്രതിഭസത്തിന്റെ ഫലയമായുണ്ടായതാണ്‌ ഇവ എന്ന് അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു.
പൊതുവിവരങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]യഥാർത്ഥത്തിൽ ഓറിയോൺ മോളിക്യുലാർ ക്ലൗഡ് കോപ്ലക്സ് എന്ന വലിയ നീഹാരികയുടെ ഭാഗമാണ് ഈ നീഹാരിക. ശബരൻ നക്ഷത്രരാശിയിൽ മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്നതാണ്‌ ഓറിയോൺ മോളിക്യുലാർ ക്ലൗഡ് കോപ്ലക്സ്. ബെർണാഡ്സ് ലൂപ്പ്, അശ്വമുണ്ഡം നീഹരിക, M43, M78, അഗ്നിജ്വാലാ നീഹാരിക എന്നിവയെല്ലം ഓറിയോൺ മോളിക്യുലാർ ക്ലൗഡ് കോപ്ലക്സ് നീഹാരികയിൽപ്പെടുന്നു. ഓറിയോൺ നീഹാരികയിലങ്ങോളമിങ്ങോളം നക്ഷത്രങ്ങൾ രൂപപ്പെടുന്നുണ്ട്, താപ-വർദ്ധിത പ്രവർത്തനങ്ങൽ കൂടുതൽ നടക്കുന്നതിനാൽ ഈ മേഖല ഇൻഫ്രാറെഡ് കിരണങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞതാണ്‌.
വിളക്കുകളിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശം നേരിയ തോതിൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നിടങ്ങളിൽ നിന്നു പോലും ഈ നീഹാരികയെ നഗനനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് ദർശിക്കാനാവും. ശബരന്റെ വാളിലെ മധ്യ “നക്ഷത്രമായാണ്” ഇത് കാണപ്പെടുക, ശബരന്റെ അരപട്ടയുടെ തെക്കുവശത്തായുള്ള മൂന്ന് നക്ഷത്രങ്ങളാണ് അത്. നല്ല കാഴ്ചശക്തിയുള്ളവർക്ക് ഇത് വിളങ്ങുന്നതായി കാണപ്പെടും. ബൈനോകുലറോ ചെറിയ ടെലിസ്കോപ്പോ ഉപയോഗിച്ചാൽ ഇതിന്റെ നീഹാരികാ രൂപം വ്യക്തമാകും.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ 1.0 1.1 "SIMBAD Astronomical Database". Results for NGC 7538. Retrieved 2006-10-20.
- ↑ 2.0 2.1 Reid, M. J. (2009). "Trigonometric Parallaxes of Massive Star Forming Regions: VI. Galactic Structure, Fundamental Parameters and Non-Circular Motions". The Astrophysical Journal, in press. Retrieved 2009-05-13.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ "Nasa/Ipac Extragalactic Database". Results for NGC 1976. Retrieved 2006-10-14.
- ↑ Revised NGC Data for NGC 1976 Archived 2008-12-17 at the Wayback Machine. per Wolfgang Steinicke's NGC/IC Database Files.
- ↑ Hirota, Tomoya (2007). "Distance to Orion KL Measured with VERA". Publications of the Astronomical Society of Japan. 59 (5): 897–903. Retrieved 2009-05-13.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Press release, "Astronomers Spot The Great Orion Nebula's Successor", Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, 2006.