മഹാവിഷ്ണു
| ആദിനാരായണൻ/മഹാവിഷ്ണു | |
|---|---|
| സർവ്വ സംരക്ഷണത്തിന്റെ ദൈവം, സർവ്വതിന്റെയും അധിപനായ ദൈവം, സർവ്വൈശ്വര്യത്തിന്റെ അധിപതി, പരമമോക്ഷത്തിന്റെ ദൈവം, ആപത്തുകളിൽ രക്ഷകനായ ദൈവം, ആരോഗ്യത്തിന്റെ ദൈവം [1][2] | |
 ഗീതോപദേശത്തിനൊടുവിൽ അർജ്ജുനന്‌ ശ്രീകൃഷ്ണൻ കാട്ടികൊടുക്കുന്ന ആദിനാരായണ/മഹാവിഷ്ണു/കാരണദോക്ഷായി വിഷ്ണു/ആദിവിരാടപുരുഷൻ വിശ്വരൂപം | |
| ദേവനാഗിരി | आदिनारायण/महाविष्णु/आदि विराट पुरुष |
| സംസ്കൃതം | Māhāviṣṇu |
| പദവി | പരബ്രഹ്മം(മഹാഭാഗവതം, വേദം, വൈഷ്ണവിസം, മഹാപുരുഷസൂക്തം, മഹാനാരായണസൂക്തം, മഹാവിഷ്ണു പുരാണം, ഭഗവദ്‌ഗീത, ഉപനിഷത്ത്, രാമായണം, വിഷ്ണു സഹസ്രനാമം, നാരായണീയം), ആദിനാരായണൻ, പരമാത്മാവ്, ഹരി, ഹിരണ്യഗർഭൻ, ത്രിവിക്രമൻ, ദശാവതാരം, ആദിവിരാടപുരുഷൻ, ഭഗവാൻ, അനന്തപത്മനാഭൻ, ഈശ്വരൻ, ഭഗവാൻ, മഹേശ്വരൻ, ധന്വന്തരി |
| നിവാസം | മഹാവൈകുണ്‌ഠം, ക്ഷീരസാഗരം, ക്ഷീരപഥ തേജസ്വിജനമൺഡലം |
| മന്ത്രം | ഓം നമോ നാരായണായ (Om Namo Narayanaya, ॐ नमो नारायणाया ) ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ (Om Namo Bhagavate Vasudevaya, ॐ नमो भगवते वासुदेवाय) ഹരി ഓം (Hari Om, हरि ॐ) |
| ആയുധങ്ങൾ | ചക്രം, ഗദ, വില്ല്, വാൾ |
| പ്രതീകം | ശംഖ്‌, സാളഗ്രാമം, താമര |
| ജീവിത പങ്കാളി | മഹാലക്ഷ്മി (ശ്രീദേവി), ഭൂദേവി/ഭൂമിദേവി, നിളാദേവി, തുളസി |
| വാഹനം | ആദിശേഷൻ, (അനന്തൻ ശേഷനാഗം), ഗരുഡൻ[3] |
| ആഘോഷങ്ങൾ | ഏകാദശി, ഹോളി, രാമനവമി, ശ്രീകൃഷ്ണ ജന്മാഷ്ടമി, വിഷു, നരസിംഹ ജയന്തി, ദീപാവലി, ഓണം, വിജയദശമി, കർക്കിടകമാസം, അക്ഷയ ത്രിതീയ, വിവാഹ പഞ്ചമി, ആനന്ദ ചതുർദശി, ദേവസ്യാനി ഏകാദശി, കാർത്തിക പൂർണ്ണിമ, തുളസി വിവാഹം വൈശാഖമാസം [4] |
ആദിനാരായണൻ അഥവാ മഹാവിഷ്ണു (ദേവനാഗരി :आदिनारायण/महाविष्णु)(ആദിവിരാടപുരുഷൻ, ത്രിവിക്രമൻ, ഹരി, അനന്തപത്മനാഭൻ, ഈശ്വരൻ, ഭഗവാൻ, പരമാത്മാവ്, പരബ്രഹ്മം, പരാവാസുദേവൻ, മോക്ഷദായകൻ) ഹിന്ദുമതത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ദൈവമാണ്. ഹൈന്ദവ വിശ്വാസപ്രകാരം മനുഷ്യന്റെ ഗ്രാഹ്യത്തിനും എല്ലാ ഗുണങ്ങൾക്കും അതീതമായി സമ്പൂർണ്ണ പ്രപഞ്ചങ്ങളുടേയും സംരക്ഷകൻ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ആയതിനാൽ അദ്ദേഹം ക്ഷീരപഥ തേജസ്വിജനമൺഡലത്തിൽ അനന്തമായി ശയിക്കുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. വ്യാഴാഴ്ച, തിരുവോണം നക്ഷത്രം, ഏകാദശി തുടങ്ങിയവ ശ്രീമഹാവിഷ്ണുവിന് പ്രധാന ദിവസങ്ങളാണ്. ശ്രീമഹാവിഷ്ണു ഭക്തർക്ക് വിശേഷാൽ അനുഗ്രഹം ചൊരിയുന്ന ദിവസമായി വ്യാഴം കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. വിഷു, ദീപാവലി, ഓണം, വൈശാഖ പുണ്യമാസം തുടങ്ങിയവ ശ്രീമഹാവിഷ്ണുവിന് വിശേഷ ദിവസങ്ങൾ. മഹാവിഷ്ണു അഥവാ കാരണദോക്ഷായി (പരബ്രഹ്മം, ആദിവിരാടപുരുഷൻ, ആദിനാരായണൻ) പരമോന്നതനും, സ്വയം പരബ്രഹ്മമവുമായതിനാൽ പങ്കാളികൾ ആരുമുണ്ടെന്ന്‌ സങ്കൽപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ലാ. വിഷ്‌ണുഭാവത്തിൽ/ഗർഭോദകശായി അദ്ദേഹത്തിന് മഹാലക്ഷ്മി (ശ്രീദേവി), ഭൂദേവി/ഭൂമിദേവി, നിളാദേവി, തുളസി തുടങ്ങിയ പങ്കാളികളുണ്ടന്ന്‌ വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.
വിശ്വാസം
[തിരുത്തുക]ദൈവാനുഗ്രഹം അഥവാ ദൈവാധീനം (ഈശ്വരാധീനം) മഹാവിഷ്ണു ഭഗവാന്റെ അനുഗ്രഹമായി പറയപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ ആദിനാരായണനെ ഭജിക്കുന്നവർക്ക് ആപത്തുകളോ അനർഥങ്ങളോ ബാധിക്കുകയില്ല എന്നാണ് വിശ്വാസം. നിത്യവും മഹാവിഷ്ണുവിനെയോ അവതാരങ്ങളെയോ ആരാധിക്കുന്ന ഭക്തന്മാരുടെ ആത്മാവ് മരണാനന്തരം മഹാവിഷ്ണുസാരൂപ്യം നേടി സാക്ഷാൽ മഹാവിഷ്ണുവായി തീരുന്നുവെന്നും, മഹാവൈകുണ്ഠത്തിൽ എത്തിച്ചേർന്നു മഹാവിഷ്ണുവിങ്കൽ ലയിച്ചു മോക്ഷം പ്രാപിക്കുന്നുവെന്നുമാണ് വിശ്വാസം. ബ്രഹ്മത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ സങ്കൽപ്പമായി മഹാവിഷ്ണു അറിയപ്പെടുന്നു. ഗൗഡീയ വൈഷ്ണവിസം (വൈഷ്ണവിസത്തിന്റെ വിദ്യാലയം) സാത്വത-തന്ത്ര മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങൾ വിവരിക്കുന്നു. കാരണോദക്ഷായി വിഷ്ണുവായും(മഹാവിഷ്ണു), ഗർഭോദക്ഷായി വിഷ്ണുവായും, ക്ഷീരോദക്ഷായി വിഷ്ണുവായും. ഈ മൂന്നു വ്യാഖ്യാനങ്ങളാൽ മഹാവിഷ്ണുവിനെ ബ്രഹ്മൻ അല്ലെങ്കിൽ പരബ്രഹ്മം, (വ്യക്തിപരമല്ലാത്ത അദൃശ്യ വശം) പരമാത്മാവായി സൂചിപ്പിക്കുന്നു (പൂർണത കൊണ്ടുവരാനുള്ള പോലെ ഒടുവിൽ മനുഷ്യ ആത്മാവിന്റെ എണ്ണമില്ലാത്ത അനുപാതം) അഥവാ നിർഗുണബ്രഹ്മവും, സഗുണ ബ്രഹ്മവും, പ്രജ്ഞാനം ബ്രഹ്മവും, അഹം ബ്രഹ്മാസ്മി, തത്(ബ്രഹ്മ)ത്വമസി, അയമാത്മ ബ്രഹ്മവും, ബ്രഹ്മാണ്ഡം, ബ്രഹ്മവൈവർത്തം, ഇവയെല്ലാം കൂടിചേർന്നതാണ്‌ ഭഗവാന്റെ പരമമായ സ്വരൂപം. അതിനാൽ ഭക്തി (സ്നേഹപൂർവമായ ഭക്തി) സർവ്വത്മാനിലേക്ക് പോകുന്നു ( ശ്രീകൃഷ്ണൻ അല്ലെങ്കിൽ ശ്രീരാമൻ, നരസിംഹം, ധന്വന്തരി ഏറ്റവും പ്രാധാന്യമുള്ള മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ അവതാരങ്ങൾ, നാരായണൻ ജീവജാലങ്ങളുടെ സമാധാനവും പരിപൂർണ്ണതയും നൽകുന്നു). ഈ രീതിയിൽ, ഭക്തി യോഗയെപ്പോലും മറികടക്കുന്നു. അത് പരമത്മാൻ ലക്ഷ്യമിടുന്നു. എല്ലാ ഭൗതിക പ്രപഞ്ചങ്ങളിലെയും എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും (ജീവാത്മ) പരമാത്മാവാണ്‌ മഹാവിഷ്ണു. തിരുവോണം മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ നക്ഷത്രമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.
പ്രപഞ്ചത്തിൽ അധർമം വർധിച്ചപ്പോഴൊക്കെ ധർമത്തെ പുനഃസ്ഥാപിക്കാനായി മഹാവിഷ്ണു അസംഖ്യം അവതാരങ്ങൾ എടുക്കുകയുണ്ടായി. പൂർണാവതാരങ്ങൾ, അംശാവതാരങ്ങൾ തുടങ്ങിയ ഭഗവാന്റെ അസംഖ്യം അവതാരങ്ങളിൽപ്പെടുന്നവയാണ് സൂര്യഭഗവാൻ, കപിലൻ, ദത്താത്രേയൻ, നാരദൻ, മോഹിനി, ഗരുഡൻ, ധന്വന്തരി, വ്യാസൻ, ദേവന്മാർ, മനുക്കൾ, മനുപുത്രന്മാർ, പ്രജാപതികൾ തുടങ്ങിയവർ. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടവയെന്ന് കരുതുന്ന ദശാവതാരങ്ങളാണ് മത്സ്യം, കൂർമം, വരാഹം, നരസിംഹം, വാമനൻ, പരശുരാമൻ, ശ്രീരാമൻ, ബലരാമൻ, ശ്രീകൃഷ്ണൻ, കൽക്കി എന്നിവർ. അതിൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ എല്ലാ അർഥത്തിലും മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ പൂർണാവതാരമാണ്. നരസിംഹവതാരത്തിൻ്റെ വിപുലീകരണമായി ബന്ധപ്പെട്ട്‌ ഗണ്ഡബെരുണ്ടയായി മഹാവിഷ്ണു അവതരിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്‌ നിരവധി ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്‌. ചില ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ശ്രീബുദ്ധൻ, പറയിപ്പെറ്റ പന്തിരുകുലം എന്നിവ മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ അംശാവതാരങ്ങളാണെന്ന്‌ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നുണ്ട്‌. മഹാലക്ഷ്മിനാരായണൻ എന്ന ഭാവം ഭക്തർക്ക് ഐശ്വര്യവും സമ്പത്തും നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്ന ഭഗവാൻ ആണ് എന്നും ഐതീഹ്യമുണ്ട്. എന്നാൽ ഇത്തരത്തിൽ ഉള്ള ക്ഷേത്രങ്ങൾ പൊതുവേ കുറവാണ്. മറ്റൊരു പ്രത്യേക അവതാരമായ ധന്വന്തരി ഭക്തർക്ക് ആരോഗ്യവും ദീർഘായുസും മാറാരോഗങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തിയും പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന മഹാവിഷ്ണുസ്വരൂപം ആണെന്നാണ് വിശ്വാസം. രോഗികളും ആരോഗ്യപ്രവർത്തകരും ഒരുപോലെ ആരാധിക്കുന്ന ഭഗവാനാണ് ധന്വന്തരി. രോഗമുക്തിക്കായി മരുന്നുകൾ കഴിക്കുമ്പോൾ അവ വിഷ്ണുരൂപനായ ധന്വന്ദരിയെ പ്രാർഥിച്ചു അത് ഭഗവാന്റെ പ്രസാദമാക്കി സേവിക്കുന്ന ചടങ്ങും കാണാം.
ആദിയിൽ എല്ലാത്തിനും കാരണഭൂതനായ ദൈവം ആയതിനാൽ "ആദി" എന്ന വാക്കും; "മനുഷ്യന് ആശ്രയിക്കാവുന്ന ദൈവം","അല്ലെങ്കിൽ നരത്തെ അയനം ചെയ്യുന്നവൻ അഥവാ പ്രപഞ്ചത്തെ കറക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദൈവം" എന്ന അർത്ഥത്തിൽ "നാരായണൻ" എന്ന് മറ്റൊരു പേരും സാക്ഷാൽ മഹാവിഷ്ണുവിന് അറിയപ്പെടുന്നു. സൃഷ്ടി, സ്ഥിതി, സംഹാരം, അനുഗ്രഹം, തിരോധാനം തുടങ്ങിയ പഞ്ചകൃത്യങ്ങൾ പരബ്രഹ്മമായ സാക്ഷാൽ ആദിനാരായണനായ മഹാവിഷ്‌ണുവാണ്‌ നിർവഹിക്കുന്നത്.
നാരായണത്തിലെ കറ്റൂർ-വ്യൂഹത്തിന്റെ ശങ്കർസന (രൂപം) എന്നാണ് കാരണോഡക്സായി വിഷ്ണു അറിയപ്പെടുന്നത്. വിഷ്ണുവിനൊപ്പം "മഹാ" എന്ന ആരംഭ സൂചകമായി നാരായണന്റെ മഹത്വത്തെയും വിശാലതയെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നതിനാൽ ഭക്തി സൂചിപ്പിക്കുന്നതിന് ഇത് പലപ്പോഴും മഹാവിഷ്ണുവിനൊപ്പം പരസ്പരം ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ദേശകാല പരിധികളില്ലാതെ എല്ലാത്തിലും വ്യാപിക്കുന്ന പരമചൈതന്യത്തെയാണ് മഹാവിഷ്ണു സ്വരൂപമെന്ന് പറയുന്നത്‌. സാക്ഷാൽ ആദിനാരായണനായ മഹാവിഷ്ണു തന്നിൽ നിന്നു അടർത്തിമാറ്റിയ മൂന്നു വകഭേദങ്ങളാണ്‌ ത്രിമൂർത്തികൾ എന്നും മിക്ക പുരാണങ്ങളിലും പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്‌. അതുകൊണ്ട്‌ മഹാവിഷ്ണുവിന് ത്രിഗുണങ്ങളും ചേർന്ന വിരാട് രൂപവും, അഥവാ വിശ്വരൂപമെന്നും പറയുന്നുണ്ട്‌. ഇതിലൂടെ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്‌ സമസ്ഥ ദേവകളും, സൂര്യനും, ചന്ദ്രനും, ഗ്രഹങ്ങളും, നക്ഷത്രങ്ങളും, താരമണ്ഡലവും, പഞ്ചഭൂതങ്ങളും തുടങ്ങി സമസ്ഥ ബ്രഹ്മാണ്ഡവും തന്നിൽ തന്നെയാണ് നിലനിൽക്കുന്നതെന്നാണ്‌ വസ്‌തുത. ഇതിനാൽ ഭഗവാനെ സർവ്വേശ്വരനെന്നും ഭക്തർ വിശ്വസിക്കുന്നു. അതാണ്‌ [വിശ്വസ്വരൂപം]. ആയതിനാൽ ത്രിമൂർത്തികൾ സാക്ഷാൽ ആദിനാരായണന്റെ സാത്വിക, രാജസിക, താമസിക ഗുണങ്ങളിൽ നിന്നും ഉണ്ടായി എന്നും പുരാണങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. ഇതാണ് ത്രിഗുണങ്ങൾ. ഇവർ ബ്രഹ്മാ, വിഷ്ണു, മഹേശ്വരൻ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ തന്നെ വിഷ്‌ണുവിന്‌ (ഗർഭോദക്ഷായി) തൻസ്വരൂപം തന്നെ ഭഗവാൻ നൽകി കൊണ്ടാണ്‌ സ്ഥിതി നടത്തുന്നത്. ആയതിനാൽ ഭഗവാന്‌ ത്രിഗുണാത്മൻ എന്ന നാമവുമുണ്ട്‌. ബ്രഹ്മാവ്, വിഷ്ണു (ഗർഭോദക്ഷായി), ശിവൻ എന്നിവർ ഒന്ന് തന്നെ എന്നാണ് വിശ്വാസം. തന്മൂലം ആദിപരാശക്തി, ബ്രഹ്മാവ്, പരമശിവൻ, ദുർഗ്ഗ, മഹാലക്ഷ്മി, സരസ്വതി, ഗണപതി, മുരുകൻ തുടങ്ങിയ എല്ലാ ദൈവങ്ങളെയും മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ വിപുലീകരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി കണക്കാക്കുന്നുവെന്ന്‌ മഹാഭാഗവതത്തിലും, മഹാവിഷ്‌ണുപുരാണത്തിലും, വൈഷ്‌ണവിസത്തിലും, വേദങ്ങളിലും, സൂക്തങ്ങളിലും പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്‌. നാം കാണുന്ന ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടി, സ്ഥിതി സംഹാരാദികളാകുന്ന ലീലക്കുള്ള ഉപാദികളാണ് അവയെല്ലാം. എല്ലാ നദികളും ഒടുവിൽ കടലിൽ ചേരുന്നതുപോലെ ഏതു രീതിയിൽ ഈശ്വര ആരാധന നടത്തിയാലും അത് ഒടുവിൽ ഭഗവാനിൽ തന്നെ എത്തിച്ചേരുന്നു എന്നാണ് ഭഗവത്ഗീതയിലെ തത്വം.
ബ്രഹ്മനായ മഹാവിഷ്ണു തന്റെ കാൽ‌വെയ്പുകൾ കൊണ്ട് മൂന്ന് ലോകവും സൃഷ്ടിച്ചു എന്നും പറയുന്നുണ്ട്‌ പുരാണങ്ങളിൽ. അതിനാലാണ്‌ ഭഗവാന്‌ ത്രിവിക്രമൻ എന്ന പേര്‌ വന്നത്. ആദിനാരായണൻ സമുദ്രത്തിലോ കരനോഡക്കിലോ കിടക്കുന്നു. ഈ ഭൗതിക പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ വിത്ത്‌ മഹാമായയിൽ (ആദിലക്ഷ്മി) അവളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഭഗവാൻ ഇടുന്നു. പരമോന്നതനായ കർത്താവിന്റെ തുല്യ പൂരകശക്തിയായ പ്രകൃതിയായി മഹാലക്ഷ്മി ആരാധിക്കപ്പെടുന്നു. നിലനിൽപ്പിന് ഐശ്വര്യവും സമൃദ്ധിയും ആവശ്യമായതിനാൽ ശ്രീലക്ഷ്മി മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ പത്നിയായി സങ്കൽപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. മനസ്സ്, ബുദ്ധി, തെറ്റായ അർഥം എന്നിവയ്ക്കൊപ്പം ആകാശം, അഗ്നി, ജലം, വായു, കര എന്നിവയുൾപ്പെടെ എല്ലാ പ്രകൃതി ഘടകങ്ങളും സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. നാലുവേദങ്ങളും വേദാംഗങ്ങളും പുരാണങ്ങളും ഇതിഹാസങ്ങളും സംഗീതശാസ്‌ത്രവും, സർവ്വശാസ്‌ത്രങ്ങളും ശബ്‌ദ ബ്രഹ്‌മസ്വരൂപനയായ ഭഗവാൻ നാരായണന്റെ ശരീരമാകുന്നു. പഞ്ചഭൂതങ്ങളും പഞ്ചതന്മാത്രകളും, മനസ്സും, ഇന്ദ്രിയങ്ങളും എല്ലാംതന്നെ മഹാവിഷ്‌ണുവാകുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള ഭഗവാൻ ആദിവിഷ്‌ണു പാലാഴിയിൽ ആദിശേഷന്റെ (അനന്തൻ) മുകളിൽ ശയിക്കുന്നു. ഭഗവാന്റെ നീല നിറം അനന്തതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അതായത്‌ സമസ്ഥ ബ്രഹ്മാണ്ഡത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പരമ ചൈതന്യത്തെ ഭഗവാൻ മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ അഥവാ ആദിനാരായണ സ്വരൂപമെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. അങ്ങനെയാണ്‌ ഭഗവാന്‌ ആദിവിഷ്‌ണു അഥവാ ബ്രഹ്മാണ്ഡനാഥൻ എന്ന നാമങ്ങൾ വന്നതെന്ന്‌ പല പുരാണങ്ങളും വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. ഭഗവാൻ ശയിക്കുന്ന അഞ്ചു ശിരസ്സുകൾ ഉള്ള ആദിശേഷൻ എന്നു പേരുള്ള അനന്തൻ എന്ന നാഗരാജാവ് പഞ്ചഭൂതങ്ങളെയും, ആദിയും അന്തവുമില്ലാത്ത പ്രപഞ്ചത്തിനെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അനന്തന്റെ ഉടൽ മൂന്നു ചുറ്റുകളായി കാണപ്പെടുന്നു. അത് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത്‌ ത്രിഗുണങ്ങളേയാണ്‌. ഭഗവാന്റെ നാഭിയിലെ താമരയിൽ ബ്രഹ്മാവ് സൃഷ്ടി കർത്തവ്യം നിർവ്വഹിക്കുന്നു. ഈ കാരണങ്ങളാലാണ്‌ ഭഗവാന്‌ അനന്തപത്മനാഭൻ എന്ന നാമവും കൂടി വന്നത്. ഇതെല്ലാം വൈഷ്‌ണവരും, മഹാവിഷ്ണു പുരാണവും, മഹാഭാഗവതവും തുടങ്ങി പല പുരാണങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്‌.
ഇതിനുശേഷം, മഹാവിഷ്ണു അങ്ങനെ സൃഷ്ടിച്ച അനേകം പ്രപഞ്ചങ്ങളിലേക്കും പ്രവേശിക്കുന്നു (അവന്റെ ചർമ്മത്തിന്റെ സുഷിരങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉയർന്നുവരുന്ന വിത്തുകൾ) അതാണ്‌ ഗർഭോദക്ഷായി വിഷ്ണു, ഈ ഓരോ പ്രപഞ്ചങ്ങളിലും (ബ്രഹ്മണ്ഡങ്ങൾ) കിടക്കുന്നു. ഒരു പ്രത്യേക പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും കൂട്ടായ ആത്മാവാണ് ഗർബോദക്ഷായി വിഷ്ണു എന്നും പ്രപഞ്ചങ്ങളിലെ എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും കൂട്ടായ ആത്മാവാണ് മഹാവിഷ്ണു എന്നും വ്യാഖ്യാനിക്കാം. ആയതിനാൽ ബ്രഹ്മം എന്ന സങ്കൽപ്പത്തിന്റെ അവസാന പര്യായമായി മഹാവിഷ്ണു കരുതപ്പെടുന്നു. ആദിപരാശക്തിയായ"മഹാലക്ഷ്മിയെയാണ്‌" പത്നിയായി സങ്കല്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.
ഗർഭോദക്ഷായിയിൽ നിന്ന് വിഷ്ണു പിന്നീട് ബ്രഹ്മമായി ഉയർന്നുവരുന്നു ( പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഗ്രഹങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കാൻ ധ്യാനിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത കാരണം) പ്രത്യേകിച്ചും ഈ പ്രപഞ്ചത്തിനുള്ളിലെ ( ബ്രഹ്മാണ്ട ) ഗ്രഹവ്യവസ്ഥകളുടെ.
ശ്രീമദ് ഭാഗവതത്തിലും, ഭഗവദ്‌ഗീതയിലും, വൈഷ്‌ണവത്തിലും, മഹാവിഷ്‌ണുപുരാണത്തിലും, മറ്റു പുരാണങ്ങളിലും ഇവയെല്ലാം ഇപ്രകാരം വിശദീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.
പ്രധാന നാമങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]- ബ്രഹ്മൻ
- പരമാത്മാവ്
- സ്വയംഭഗവാൻ
- ആദിവിഷ്‌ണു
- ആദിവിരാട്‌പുരുഷൻ
- ആദിമഹേശ്വരൻ
- മഹാപ്രഭു
- മഹാപുരുഷൻ
- ത്രിഗുണാത്മൻ
- ത്രിലോകനാഥൻ
- ത്രിവിക്രമൻ
- വാസുദേവൻ
- ഭഗവാൻ
- പരബ്രഹ്മം
- അനന്തപത്മനാഭൻ
- വെങ്കടേശ്വരൻ
- രംഗനാഥസ്വാമി
- പെരുമാൾ
- ഗോവിന്ദൻ
- മുകുന്ദൻ
- കേശവൻ
- പൂർണ്ണത്രയീശ്വരൻ
- ഗുരുവായൂരപ്പൻ
- ബ്രഹ്മാണ്ഡനാഥൻ
- വൈകുണ്ഠനാഥൻ
- ജഗന്നാഥൻ
- ജഗദ്ദാതാ
- സർവ്വേശ്വരൻ
- അഖിലാണ്ഡേശ്വരൻ
- വിധാതാ
- വിശ്വംഭരൻ
- പ്രജാപതി
- ബാലാജി
- ലക്ഷ്മി കാന്തൻ
- സർവ്വോത്തമൻ
- പുരുഷോത്തമൻ
- പരമപ്രഭു
- പരമപുരുഷൻ
- പരമേശ്വരൻ
- ചക്രധരൻ
- ചക്രപാണി
- ശ്രീഹരി
- ശ്രീവല്ലഭൻ
- ശ്രീകൃഷ്ണൻ
- ശ്രീപതി
- ശ്രീധരൻ
- മാധവൻ
- രഘുനാഥൻ
- ശ്രീനിവാസൻ
- ഋഷികേശൻ
- പീതാംബരൻ
- ജനാർദ്ദനൻ
- ഹിരണ്യഗർഭൻ
- ഓംകാരം
- നാരായണൻ
- ആദി നാരായണൻ
- ലക്ഷ്മി നാരായണൻ
- മഹി നാരായണൻ
- ഹരി നാരായണൻ
- നര നാരായണൻ
- ശ്രീമന്ന നാരായണൻ
- നരസിംഹം
- ലക്ഷ്മി നരസിംഹമൂർത്തി
- ശ്രീരാമൻ
- ധന്വന്തരി
- ശ്രീവല്ലഭൻ
- സുരേഷൻ
അവതാരങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]പൂർണാവതാരങ്ങൾ, അംശാവതാരങ്ങൾ തുടങ്ങിയ മഹാവിഷ്ണു ഭഗവാന്റെ അസംഖ്യം അവതാരങ്ങളിൽപ്പെടുന്നവയാണ് സൂര്യഭഗവാൻ അഥവാ സൂര്യനാരായണൻ, കപിലൻ, ദത്താത്രേയൻ, നാരദൻ, മോഹിനി, ഗരുഡൻ, ധന്വന്തരി, വ്യാസൻ, ദേവന്മാർ, മനുക്കൾ, മനുപുത്രന്മാർ, പ്രജാപതികൾ തുടങ്ങിയവർ. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടവയെന്ന് കരുതുന്ന ദശാവതാരങ്ങളാണ്.
ദശാവതാരങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]മത്സ്യം, കൂർമം, വരാഹം, നരസിംഹം, വാമനൻ, പരശുരാമൻ, ശ്രീരാമൻ, ബലരാമൻ, ശ്രീകൃഷ്ണൻ, കൽക്കി എന്നിവർ. അതിൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ എല്ലാ അർഥത്തിലും മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ പൂർണാവതാരമാണ്. ചില ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ശ്രീബുദ്ധൻ, പറിയിപ്പെറ്റ പന്തിരുകുലം എന്നിവ മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ അവതാരങ്ങളാണെന്ന്‌ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നുണ്ട്‌. വൈഷ്ണവ വിശ്വാസപ്രകാരം ഭഗവാന്റെ ഉഗ്രവും തീക്ഷണവും അതിവേഗം ഫലംതരുന്നതുമായ അവതാരമാണ് നരസിംഹം. നരസിംഹ മൂർത്തിയെ ഭജിച്ചാൽ ഉപദ്രവകാരികളായ ശത്രുക്കളുടെ വീര്യം നശിക്കുമെന്നും കഠിനമായ ദുരിതങ്ങൾ ഇല്ലാതാകുമെന്നുമാണ് വിശ്വാസം. ലക്ഷ്മി ദേവിയോട് ചേർന്നിരിക്കുന്ന ലക്ഷ്മി നരസിംഹമൂർത്തി ആകട്ടെ ഭക്തർക്ക് സമ്പത്തും ഐശ്വര്യവും ദുരിതമുക്തിയും നൽകുന്ന ഭാവമാണ് എന്നാണ് സങ്കല്പം. ധാരാളം ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ ലക്ഷ്മി നരസിംഹമൂർത്തി പ്രതിഷ്ഠ കാണാം.
വൈശാഖ പുണ്യമാസം
[തിരുത്തുക]മാധവമാസം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ‘വൈശാഖമാസം‘മഹാവിഷ്ണുവിനെ ഉപാസിക്കാൻ അത്യുത്തമമാണെന്നാണ്‌ വിശ്വാസം. വൈശാഖ പുണ്യകാലം എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ഭഗവാൻ മഹാവിഷ്ണുവിനും ലക്ഷ്മിദേവിക്കും ഏറ്റവും പ്രധാനമായ മാസമാണ് വൈശാഖം. മാധവന് പ്രിയങ്കരമായതിനാൽ മാധവ മാസം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. പൊതുവേ മേയ് മാസത്തിലാണ് വൈശാഖ പുണ്യമാസവും കടന്നു വരുന്നത്. 27 ദിവസങ്ങളുള്ള ഈ മാസം ഭഗവാൻ വൈകുണ്ടം വിട്ടു ഭൂമിയിൽ ഭക്തരുടെ ഭവനങ്ങൾ സന്ദർശിക്കാൻ ലക്ഷ്മി ദേവിയോടൊപ്പം എത്തിച്ചേരുമെന്നാണ് വിശ്വാസം. ചാന്ദ്രമാസങ്ങളിൽ ആദ്യത്തേത് ചൈത്രം, പിന്നെ വൈശാഖം, ഇവ രണ്ടും ചേർന്നത് വസന്തം. പ്രകൃതിതന്നെ പൂവണിയുന്ന കാലമാണിത്. സർവസൽകർമ്മങ്ങൾക്കും വസന്തമാണ് ഉത്തമമായി ആചാര്യന്മാർ വിധിക്കുന്നത്. യജ്ഞങ്ങൾ വസന്തത്തിലാണ്. ക്ഷേത്രോത്സവങ്ങളും ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ തന്നെ വരും. മഹാവിഷ്ണുവിന്റെയും അവതാരങ്ങളുടെയും പേരിലുള്ള ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ ഈ മാസത്തിൽ ദർശനം നടത്തുന്നത് അതീവ വിശേഷവും സർവ്വ അനുഗ്രഹദായകവുമാണെന്നാണ് വിശ്വാസം. കേരളത്തിൽ ഗുരുവായൂർ ശ്രീകൃഷ്ണസ്വാമിക്ഷേത്രത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ദിവസങ്ങൾ ആണ് വൈശാഖ പുണ്യകാലം.
വൈശാഖധർമ്മങ്ങളിൽ പ്രഭാത സ്നാനവും, നാരായണ നാമജപവും, പാവങ്ങൾക്ക് ദാനവും ആണ് അത്യുത്തമം എന്ന് വിശ്വാസം. ആറ് നാഴിക പുലരുന്നവരെ ജലാശയങ്ങളിൽ എല്ലാം ഗംഗാദേവിമാരുടെ സാന്നിദ്ധ്യമുണ്ടാകും. ജപം, ഹോമം, പുരാണപാരായണം, സജ്ജനസംസർഗം എന്നിവയും വൈശാഖ കാലത്ത് അത്യന്തം പുണ്യപ്രദങ്ങളാണ്. ഈ സുദിനങ്ങളിൽ, അതിഥിയെ ഭഗവാനായി സങ്കൽപ്പിച്ച് സ്വീകരിയ്‌ക്കണമെന്ന് സങ്കല്പം. മഹാവിഷ്ണു വൈകുണ്ഠം വിട്ട് ഓരോ ഭക്തനേയും നേരിൽകാണാൻ വേഷപ്രച്ഛന്നനായി സമീപിയ്‌ക്കുന്നതും ഈ പുണ്യമാസത്തിലാണെന്നാണ് വിശ്വാസം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ വീട്ടിലെത്തുന്ന അതിഥിയെ ഭഗവാനായി സങ്കൽപ്പിച്ച് ‘അതിഥി ദേവോ ഭവ:” എന്ന സങ്കൽപ്പത്തോടെ സ്വീകരിച്ചിരുത്തണമെന്നു പുരാണങ്ങൾ പറയുന്നു. മാത്രമല്ല, അതിഥിയ്‌ക്ക് ഭക്ഷണം, വസ്ത്രം, ധനം തുടങ്ങിയവ നൽകിവേണം യാത്രയയ്‌ക്കാനെന്നും പുരാണങ്ങൾ നിഷ്‌ക്കർഷിക്കുന്നു.
ലക്ഷ്മി നാരായണ ഭജനത്തിന് ഏറ്റവും യോജിച്ചകാലമാണിത്. പ്രഭാതത്തിലും സന്ധ്യയ്ക്കും നിലവിളക്കു കൊളുത്തി നാരായണനാമം ജപിക്കുക. വിഷ്ണു സഹസ്രനാമം , നാരായണീയം, അഷ്ടാക്ഷരി (ഓം നമോ നാരായണായ ), ദ്വാദശാക്ഷരി (ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ), ഭാഗവത പാരായണം, മഹാലക്ഷ്മി അഷ്ടകം, കനകധാരാസ്തവം എന്നിവ മാധവമാസക്കാലത്ത് അഭീഷ്ടസിദ്ധി നൽകും. വൈശാഖമാസം മുഴുവൻ വ്രതം നോറ്റു ഭഗവാനെയും ലക്ഷ്മിദേവിയെയും ധ്യാനിക്കുന്നതു സർവൈശ്വര്യദായകമാണ്. വ്രതം ശ്രദ്ധയും ഭക്തിയോടെയും അനുഷ്ഠിച്ചാൽ ദുഃഖശാന്തി, ഐശ്വര്യം, സമ്പത്തു എന്നിവ ഉണ്ടാകുമെന്നു വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. വൈശാഖത്തിലെ വെളുത്ത ദ്വാദശി, പൗർണമി എന്നിവയ്ക്ക് വ്രതം എടുക്കുന്നവർക്കും മുഴുവൻ മാസവും വ്രതമെടുത്തത്തിന് തുല്യമായ ഫലം ലഭിക്കുമെന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്.
എല്ലാ ശുഭകാര്യങ്ങളും ആരംഭിക്കാൻ ഉത്തമമാസമാണ് വൈശാഖം.
വൈശാഖകാലത്ത് അനേകം പുണ്യദിവസങ്ങളുണ്ട്. ആദ്യംതന്നെ അക്ഷയതൃതീയ. അതത്രേ ബലരാമന്റെജന്മദിവസം. ആ ദിവസം ചെയ്യുന്ന സൽകർമ്മങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും ക്ഷയിക്കാത്ത ഫലമുള്ളതിനാലാണ് അക്ഷയതൃതീയ എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. പരശുരാമാവതാരവും, അന്നപൂർണേശ്വരി അവതാര ദിവസവും അക്ഷയതൃതീയ ദിവസം തന്നെയാണ്. വൈശാകത്തിലെ ശുക്ലചതുർശീ ദിവസമാത്രെ നരസിംഹജയന്തി. 27 ദിവസങ്ങൾ നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന ഈ പുണ്യ മാസത്തിൽ വേറെയും വിശേഷ ദിവസങ്ങളും ഉണ്ട്. ആദിശങ്കരന്റെ ജന്മദിനമായ ശങ്കര ജയന്തി, ദത്താത്രേയ ജയന്തി, ബുദ്ധപൂർണ്ണിമ തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ പ്രധാന ദിനങ്ങളാൽ സമ്പന്നമാണ് വൈശാഖ പുണ്യമാസം. അക്ഷയതൃതീയ, ശുക്ലപക്ഷ ദ്വാദശി, പൗർണ്ണമി എന്നീ മൂന്ന് ദിനങ്ങളിൽ വ്രതം അനുഷ്ഠിച്ചാൽ വൈശാഖം മുഴുവൻ വ്രതം അനുഷ്ഠിച്ചതിന് തുല്ല്യമാണെന്നും പുരാണങ്ങൾ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു. ഇങ്ങനെ മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ പല പ്രധാന അവതാരങ്ങളും വരുന്ന ഈ വൈശാഖമാസം വിഷ്ണുപ്രീതിക്ക് ഉത്തമം എന്ന് വിശ്വാസം.
ഇതും കാണുക
[തിരുത്തുക]- കാരണദോക്ഷായി വിഷ്ണു (ആദിവിരാടപുരുഷൻ/പരബ്രഹ്മം/ആദിനാരായണൻ)
- ഗർഭോദക്ഷായി വിഷ്ണു (വിഷ്ണു)
- ക്ഷീരോദക്ഷായി വിഷ്ണു (വിഷ്ണു)
- ആദിനാരായണൻ
- പരമാത്മാവ്
- ത്രിവിക്രമൻ
- ത്രിഗുണാത്മൻ
പരാമർശങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]- ↑ Wendy Doniger (1999). Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions. Merriam-Webster. p. 1134. ISBN 978-0-87779-044-0.
- ↑ Editors of Encyclopaedia Britannica (2008). Encyclopedia of World Religions. Encyclopaedia Britannica, Inc. pp. 445–448. ISBN 978-1-59339-491-2.
{{cite book}}:|author=has generic name (help) - ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ
<ref>ടാഗ്;jones492എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല. - ↑ Muriel Marion Underhill (1991). The Hindu Religious Year. Asian Educational Services. pp. 75–91. ISBN 978-81-206-0523-7.
ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ
[തിരുത്തുക]- പരമോന്നതന്റെ ആയിരം പേരുകൾ (മഹാവിഷ്ണു സഹസ്രനാമ സ്തോത്രം)
- സ്റ്റീഫൻ നാപ്പിന്റെ വിശദമായ ലേഖനം