വി -2 റോക്കറ്റ്
| Aggregat-4/Vergeltungswaffe-2 | |
|---|---|
 Peenemünde Museum replica of V-2 | |
| തരം | Single-stage ballistic missile |
| ഉത്ഭവ സ്ഥലം | Nazi Germany |
| യുദ്ധസേവന ചരിത്രം | |
| കാലയളവ് | 1944–1952 |
| ഉപയോഗിക്കുന്നവർ | German Army SS Post-war: United Kingdom United States Soviet Union |
| നിർമാണ ചരിത്രം | |
| ഡിസൈനർ | Peenemünde Army Research Center |
| നിർമ്മാതാവ് | Mittelwerk GmbH |
| ചിലവ് (യൂണിറ്റിന്) | 100,000 RM January 1944, 50,000 RM March 1945[1] |
| നിർമാണ കാലയളവ് | 16 March 1942 – 1945 (Germany) Some assembled post-war |
| പ്രത്യേകതകൾ | |
| ഭാരം | 12,500 കി.ഗ്രാം (27,600 lb) |
| നീളം | 14 മീ (45 അടി 11 ഇഞ്ച്) |
| വ്യാസം | 1.65 മീ (5 അടി 5 ഇഞ്ച്) |
| Warhead | 1,000 കി.ഗ്രാം (2,200 lb); Amatol (explosive weight: 910 kg) |
Detonation mechanism | Impact |
| Wingspan | 3.56 മീ (11 അടി 8 ഇഞ്ച്) |
| Propellant | 3,810 കി.ഗ്രാം (8,400 lb) 75% ethanol, 25% water 4,910 കി.ഗ്രാം (10,820 lb) liquid oxygen |
Operational range | 320 കി.മീ (200 മൈ) |
| Flight altitude | 88 കി.മീ (55 മൈ) maximum altitude on long-range trajectory, 206 കി.മീ (128 മൈ) maximum altitude if launched vertically |
| വേഗത | Maximum: 5,760 km/h (3,580 mph) At impact: 2,880 km/h (1,790 mph) |
Guidance system | Gyroscopes to determine direction Müller-type pendulous gyroscopic accelerometer for engine cutoff on most production rockets[2][3]:225 |
Launch platform | Mobile (Meillerwagen) |
ലോകത്തിലെ ആദ്യ ദീർഘദൂര[4] ഗൈഡഡ് ബാലിസ്റ്റിക് മിസൈൽ ആയിരുന്നു വി -2 (ജർമൻ: വെർഗെൽഡുങ്സ്വാഫ് 2, "റിട്രിബൂഷൻ വെപോൺ 2"), സാങ്കേതിക നാമം അഗ്രെഗറ്റ് (A4), . മിസൈലിന് ശക്തിനൽകാൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ലിക്വിഡ്-പ്രൊപ്പല്ലന്റ് റോക്കറ്റ് എഞ്ചിൻ, ജർമ്മനിയിൽ രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ ഒരു "പ്രതിരോധ ആയുധം" ആയി വികസിപ്പിച്ചെടുത്തതായിരുന്നു. പ്രധാനമായും ഇത് ജർമൻ നഗരങ്ങൾക്കുനേരെ സഖ്യശക്തികൾ നടത്തുന്ന ആക്രമണത്തിനു പകരം സഖ്യ രാജ്യങ്ങളെ ആക്രമിക്കാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട ആയുധമായിരുന്നു. 1944 ജൂൺ 20 ന് എം ഡബ്ല്യു 18014 ന്റെ ലംബമായ വിക്ഷേപണത്തോടെ കാർമാൻ രേഖ മറികടന്ന് സ്പേസിൽ സഞ്ചരിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ മനുഷ്യനിർമ്മിത വസ്തുവായി വി -2 റോക്കറ്റ് മാറി. [5]
വികസന ചരിത്രം
[തിരുത്തുക]1920-കളുടെ അവസാനം യുവാവായ വേൺഹെർ വോൺ ബ്രൗൺ ഹെർമൻ ഒബെർത്തിന്റെ പുസ്തകമായ, ഡൈ റകീറ്റ് സൂ ഡെൻ പ്ലാനെൻടെൻറൗമാന്റെയുടെ (ദ റോക്കറ്റ് ഇൻടു ഇന്റർപ്ലാനെറ്ററി സ്പെയ്സ്) ഒരു പകർപ്പു വാങ്ങി.[6] 1930 മുതൽ ബർലിനിലെ ടെക്നിക്കൽ യൂനിവേഴ്സിറ്റിയിൽ പങ്കെടുക്കുകയും അവിടെ അദ്ദേഹം ഓബർത്തിനെ ദ്രാവക ഇന്ധന റോക്കറ്റ് മോട്ടോർ പരീക്ഷണങ്ങളിൽ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു.[6] ജർമ്മനിയിൽ നാസി പാർട്ടി അധികാരത്തിൽ വന്നപ്പോൾ വോൺ ബ്രൗൺ ഡോക്ടറേറ്റിനുവേണ്ടി ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു.[7] ഒരു ആർട്ടിലറി ക്യാപ്റ്റൻ, വാൾട്ടർ ഡോൺബെർഗർ വോൺ ബ്രൌണിനായുള്ള ഓർഡിനൻസ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ് റിസർച്ച് ഗ്രാന്റ് ഏർപ്പെടുത്തി. അന്നു മുതൽ കുമ്മാഴ്സ്ഡോർഫിലെ ഡോൺബെർഗറിന്റെ നിലവിലുള്ള സോളിഡ് ഇന്ധന റോക്കറ്റ് പരീക്ഷണകേന്ദ്രത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ തുടങ്ങി.[7] വോൺ ബ്രൗണിന്റെ പ്രബന്ധം Construction, Theoretical, and Experimental Solution to the Problem of the Liquid Propellant Rocket (തീയതി 1934 ഏപ്രിൽ 16) ജർമ്മൻ സൈന്യം ഇത് തരംതിരിച്ചു സൂക്ഷിച്ചെങ്കിലും 1960 വരെ ജർമൻ ആർമി പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടിരുന്നില്ല.[8] 1934 അവസാനമായപ്പോഴേക്ക് അദ്ദേഹത്തിൻറെ സംഘം 2.2 മുതൽ 3.5 കി.മി വരെ ഉയരത്തിൽ എത്തിയ രണ്ടു റോക്കറ്റുകൾ വിജയകരമായി വിക്ഷേപിച്ചു.(1.4, 2.2 മൈൽ)[7]
അക്കാലത്ത് അമേരിക്കൻ ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞനായ റോബർട്ട് എച്ച്. ഗോഡാർഡിന്റെ ഗവേഷണത്തിൽ ജർമ്മനി വളരെയധികം താൽപര്യം കാണിച്ചു. 1939-നു മുൻപ് ജർമ്മൻ എഞ്ചിനീയർമാരും ശാസ്ത്രജ്ഞരും ഗൊഡാർഡിനോട് നേരിട്ട് സാങ്കേതിക ചോദ്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു.[7] വിവിധ ജേണലുകളിൽനിന്നു ഗോഡാർഡിന്റെ പദ്ധതികൾ വോൺ ബ്രൗൺ ഉപയോഗിക്കുകയും, അഗ്രഗേറ്റ് (A) പരമ്പരയിലെ റോക്കറ്റുകളുടെ നിർമ്മാണത്തിൽ അവയെ ഉൾപ്പെടുത്തുകയും [7] മെക്കാനിസം അല്ലെങ്കിൽ മെക്കാനിക്കൽ സിസ്റ്റത്തിനായുള്ള ജർമ്മൻ വാക്ക് ഉപയോഗിച്ച് ഒരു പേര് നല്കുകയും ചെയ്തു.[9]
കുമ്മാഴ്സ്ഡോർഫിൽ വിജയിച്ചതിന് ശേഷം ആദ്യ രണ്ട് പരമ്പര റോക്കറ്റുകളുമായി വെർണർ വോൺ ബ്രൗൺ, വാൾട്ടർ റീഡൽ എന്നിവർ 1936 വേനൽക്കാലത്ത് 25,000 കിലോഗ്രാം (55,000 എൽബിബി) ത്രസ്റ്റ് എഞ്ചിനുള്ള ഒരു വലിയ റോക്കറ്റ് വിക്ഷേപിച്ചു. [10]
1936 ജൂലായിൽ എ -3 ന്റെ പ്രതികൂലമായ എയറോഡൈമിക് സ്ഥിരത പരിശോധന കാരണം എ -4 പദ്ധതി മാറ്റിവച്ചതിന് ശേഷം.[11][12]1937 ൽ വോൺ ബ്രൗൺ എ -4 പ്രദർശനം നിർദ്ദേശിച്ചു.[13]കൂടാതെ, "A-5" ടെസ്റ്റ് മോഡലിന്റെ വിപുലമായ ഒരു പരമ്പര പരീക്ഷണത്തിനുശേഷം [14]ആയാസകരമായ വാൾട്ടർ തൈലിന്റെ A-3 യ്ക്കുപകരം A-3 യിൽ നിന്ന് വാൾട്ടർ തീൽ പുനർരൂപകൽപ്പന ചെയ്ത മോട്ടോർ ഉപയോഗിച്ച്.[14] A-4 രൂപകൽപ്പനയും നിർമ്മാണവും 1938-39-ൽ ഉത്തരവിട്ടു.[15] 1939 സെപ്റ്റംബർ 28-ന് ഡേർ ടാഗ് ഡെറി വെയിസ്ഹീറ്റ് (ഇംഗ്ലീഷ്: The Day of Wisdom) സമ്മേളനം പീനെമുൻഡെയിൽ യോഗം ചേർന്നു റോക്കറ്റ് പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ സർവകലാശാല ഗവേഷണത്തിന് ധനസഹായം നല്കുന്നത് ആരംഭിച്ചു.[10]:40
ഇതും കാണുക
[തിരുത്തുക]കുറിപ്പുകൾ
[തിരുത്തുക]- ↑ Kennedy, Gregory P. (1983). Vengeance Weapon 2: The V-2 Guided Missile. Washington DC: Smithsonian Institution Press. pp. 27, 74.
- ↑ 10% of the Mittelwerk rockets used a guide beam for cutoff.
- ↑ Neufeld, Michael J (1995). The Rocket and the Reich: Peenemünde and the Coming of the Ballistic Missile Era. New York: The Free Press. pp. 73, 74, 101, 281.
- ↑ "Long-range" in the context of the time. See NASA history article Archived 7 January 2009 at the Wayback Machine.
- ↑ Neufeld, Michael J (1995). The Rocket and the Reich: Peenemünde and the Coming of the Ballistic Missile Era. New York: The Free Press. pp. 158, 160–162, 190.
- ↑ 6.0 6.1 Wernher von Braun#Early life.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 Wernher von Braun#The Prussian rocketeer and working under the Nazis.
- ↑ Konstruktive, theoretische und experimentelle Beiträge zu dem Problem der Flüssigkeitsrakete. Raketentechnik und Raumfahrtforschung, Sonderheft 1 (1960), Stuttgart, Germany
- ↑ Christopher, John. The Race for Hitler's X-Planes (The Mill, Gloucestershire: History Press, 2013), p.110.
- ↑ 10.0 10.1 Ordway, Frederick I, III; Sharpe, Mitchell R. Godwin, Robert (ed.). The Rocket Team. Apogee Books Space Series 36. p. 32. ISBN 1-894959-00-0.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Dornberger, Walter (1952). V-2. New York: Viking. English translation 1954.
- ↑ Irving, David (1964). The Mare's Nest. London: William Kimber and Co. p. 17.
- ↑ Middlebrook, Martin (1982). The Peenemünde Raid: The Night of 17–18 August 1943. New York: Bobs-Merrill. p. 19.
- ↑ 14.0 14.1 Christopher, p.111.
- ↑ Braun, Wernher von (Estate of); Ordway III, Frederick I (1985) [1975]. Space Travel: A History. New York: Harper & Row. p. 45. ISBN 0-06-181898-4.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- Oberg, Jim; Sullivan, Dr. Brian R (original draft) (March 1999). "'Space Power Theory". U.S. Air Force Space Command: Government Printing Office. p. 143. Archived from the original on 2009-02-03. Retrieved 28 November 2008. 24,000 fighters could have been produced instead of the inaccurate V-weapons.
- Harris, Arthur T; Cox, Sebastion (1995). Despatch on War Operations: 23rd February, 1942, to 8th May, 1945. p. xliii. ISBN 0-7146-4692-X. Retrieved 4 July 2008.
- King, Benjamin and Timothy J. Kutta (1998). Impact: The History of Germany's V-Weapons in World War II . (Alternately: Impact: An Operational History of Germany's V Weapons in World War II.) Rockville Centre, New York: Sarpedon Publishers, 1998. ISBN 1-885119-51-8, ISBN 1-86227-024-4. Da Capo Press; Reprint edition, 2003: ISBN 0-306-81292-4.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
[തിരുത്തുക]- Dungan, Tracy D. (2005). V-2: A Combat History of the First Ballistic Missile. Westholme Publishing. ISBN 1-59416-012-0.
- Huzel, Dieter K. (ca. 1965). Peenemünde to Canaveral. Prentice Hall Inc.
- Piszkiewicz, Dennis (1995). The Nazi Rocketeers: Dreams of Space and Crimes of War. Westport, Conn.: Praeger. ISBN 0-275-95217-7.
ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ
[തിരുത്തുക]
- History of Peenemünde and the discovery of the German missile development by the Allies
- "Chute Saves Rockets Secrets", September 1947, Popular Science article on US use of V-2 for scientific research
- Reconstruction, restoration & refurbishment of a V-2 rocket[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി], spherical panoramas of the process and milestones.