Jump to content

ലാരിസ്സ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
(Larissa (moon) എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)
Larissa
Larissa from Voyager 2
കണ്ടെത്തൽ
കണ്ടെത്തിയത്Harold J. Reitsema, William B. Hubbard, Larry A. Lebofsky, and David J. Tholen[1]
കണ്ടെത്തിയ തിയതിMay 24, 1981
വിശേഷണങ്ങൾ
ഉച്ചാരണം/ləˈrɪsə/[2]
പേരിട്ടിരിക്കുന്നത്
Λάρισσα Lārissa
S/1989 N 2 S/1981 N 1
AdjectivesLarissean,[3] Larissan,[4] Larissian[5] /ləˈrɪs(i)ən/
ഭ്രമണപഥത്തിന്റെ സവിശേഷതകൾ[6][7]
ഇപ്പോക്ക് 18 August 1989
73 548.26 km
എക്സൻട്രിസിറ്റി0.001393 ± 0.00008
0.55465332 ± 0.00000001 d
ചെരിവ്
  • 0.251 ± 0.009° (to Neptune equator)
  • 0.205° (to local Laplace plane)
ഉപഗ്രഹങ്ങൾNeptune
ഭൗതിക സവിശേഷതകൾ
അളവുകൾ216 × 204 × 168 km (± ~10 km)[8][9]
ശരാശരി ആരം
97 ± 5.4 km[7]
118,236.98 km2[10]
വ്യാപ്തം~3.5×106 km³
പിണ്ഡം~4.2×1018 kg (estimate)[a]
ശരാശരി സാന്ദ്രത
~1.2 g/cm³ (estimate)[12]
~0.03 m/s2[b]
~0.076 km/s[c]
synchronous
zero
അൽബിഡോ0.09[8][12]
താപനില~51 K mean (estimate)
21.5[12]

സൗരയൂഥത്തിലെ നെപ്ട്യൂൺ എന്ന ഗ്രഹത്തിന്റെ ഒരു ഉപഗ്രഹമാണ് ലാരിസ്സ. നെപ്റ്റ്യൂണിൽ നിന്നുള്ള അകലം കൊണ്ട് അഞ്ചാമതാണ് ഈ ഉപഗ്രഹം.

കണ്ടെത്തൽ

[തിരുത്തുക]

ഹരോൾഡ് ജെ. റീറ്റ്സെമ, വില്യം ബി. ഹബ്ബാർഡ്, ലാറി എ. ലെബോഫ്‌സ്‌കി, ഡേവിഡ് ജെ. തോലൻ എന്നിവർ ഭൂമിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള നക്ഷത്ര നിഗൂഢ നിരീക്ഷണങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി[13]1981 മെയ് 24ന് S/1981 N 1 എന്ന താൽക്കാലിക പദവി നൽകി 1981 മെയ് 29-ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു.[14] വോയേജർ 2 ഫ്ലൈബൈയിൽ ചന്ദ്രനെ പ്രത്യാഗമിക്കുകയും അതിന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിലെ ഏക വസ്തുവാണെന്ന് സ്ഥിരീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനുശേഷം 1989 ഓഗസ്റ്റ് 2-ന് അതിന് S/1989 N 2 എന്ന അധിക പദവി ലഭിച്ചു.[15]"5 ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് എടുത്ത 10 ഫ്രെയിമുകൾ" എന്നതിനെ കുറിച്ച് സ്റ്റീഫൻ പി സിനോട്ട് ആണ് ഇക്കാര്യം അറിയിച്ചത്. അത് ജൂലൈ 28 ന് മുമ്പ് വീണ്ടെടുക്കൽ തീയതി നൽകുന്നു. 1991 സെപ്റ്റംബർ 16 നാണ് പേര് നൽകിയത്.[16]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. "Larissa In Depth". solarsystem.nasa.gov/. Archived from the original on 2021-09-24. Retrieved September 3, 2020.
  2. "Larissa". Merriam-Webster Dictionary.
  3. Boccaccio (1974) The book of Theseus
  4. Livy (1850 trans.) The history of Rome, v. 3
  5. Bell (1790) Bell's New pantheon
  6. Jacobson, R. A.; Owen, W. M., Jr. (2004). "The orbits of the inner Neptunian satellites from Voyager, Earthbased, and Hubble Space Telescope observations". Astronomical Journal. 128 (3): 1412–1417. Bibcode:2004AJ....128.1412J. doi:10.1086/423037.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  7. 7.0 7.1 Showalter, M. R.; de Pater, I.; Lissauer, J. J.; French, R. S. (2019). "The seventh inner moon of Neptune" (PDF). Nature. 566 (7744): 350–353. Bibcode:2019Natur.566..350S. doi:10.1038/s41586-019-0909-9. PMC 6424524. PMID 30787452. Archived from the original (PDF) on 2019-02-22. Retrieved 2021-09-10.
  8. 8.0 8.1 Karkoschka, Erich (2003). "Sizes, shapes, and albedos of the inner satellites of Neptune". Icarus. 162 (2): 400–407. Bibcode:2003Icar..162..400K. doi:10.1016/S0019-1035(03)00002-2.
  9. Williams, Dr. David R. (2008-01-22). "Neptunian Satellite Fact Sheet". NASA (National Space Science Data Center). Retrieved 2008-12-13.
  10. "Larissa In Depth". solarsystem.nasa.gov/. Archived from the original on 2022-01-27. Retrieved September 3, 2020.
  11. Stooke, Philip J. (1994). "The surfaces of Larissa and Proteus". Earth, Moon, and Planets. 65 (1): 31–54. Bibcode:1994EM&P...65...31S. doi:10.1007/BF00572198. S2CID 121825800.
  12. 12.0 12.1 12.2 "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 2010-10-18. Retrieved 2011-10-11.
  13. Reitsema, Harold J.; Hubbard, William B.; Lebofsky, Larry A.; Tholen, David J. (1982). "Occultation by a Possible Third Satellite of Neptune". Science. 215 (4530): 289–291. Bibcode:1982Sci...215..289R. doi:10.1126/science.215.4530.289. PMID 17784355. S2CID 21385195.
  14. Marsden, Brian G. (May 29, 1981). "S/1981 N 1". IAU Circular. 3608. Retrieved 2011-10-26.
  15. Marsden, Brian G. (August 2, 1989). "Satellites of Neptune". IAU Circular. 4824. Retrieved 2011-10-26.
  16. Marsden, Brian G. (September 16, 1991). "Satellites of Saturn and Neptune". IAU Circular. 5347. Retrieved 2011-10-26.
  1. The mass estimate is based on the assumed density of 1.2 g/cm³, and a volume of 3.5 ×106 km³ obtained from a detailed shape model in Stooke (1994).[11]
  2. Surface gravity derived from the mass m, the gravitational constant G and the radius r: Gm/r2.
  3. Escape velocity derived from the mass m, the gravitational constant G and the radius r: 2Gm/r.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ലാരിസ്സ&oldid=4103333" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്