Ziaur Rahman
 | ഈ ലേഖനം ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിൽ നിന്ന് കൃത്യമല്ലാത്ത/യാന്ത്രികമായ പരിഭാഷപ്പെടുത്തലാണ്. ഇത് ഒരു കമ്പ്യൂട്ടറോ അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട് ഭാഷയിലും പ്രാവീണ്യം കുറഞ്ഞ ഒരു വിവർത്തകനോ സൃഷ്ടിച്ചതാകാം. |
സിയാവുർ റഹ്മാൻ (19 ജനുവരി 1936 - 30 മെയ് 1981) ഒരു ബംഗ്ലാദേശി സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥനും രാഷ്ട്രീയക്കാരനുമായിരുന്നു, അദ്ദേഹം 1977 മുതൽ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വധം വരെ ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ പ്രസിഡൻ്റായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ബംഗ്ലാദേശ് നാഷണലിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ (ബിഎൻപി) സ്ഥാപകനായിരുന്ന അദ്ദേഹം കൊല്ലപ്പെടുന്നത് വരെ അതിൻ്റെ ചെയർമാനായും പ്രവർത്തിച്ചു. അദ്ദേഹം മുമ്പ് 1975 മുതൽ 1978 വരെ ഒരു ചെറിയ ഇടവേളയോടെ കരസേനാ മേധാവിയുടെ മൂന്നാമത്തെ മേധാവിയായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു.സിയ എന്നറിയപ്പെടുന്ന സിയാവൂർ ഗബ്‌താലിയിൽ ജനിച്ച് അബോട്ടാബാദിലെ പാകിസ്ഥാൻ മിലിട്ടറി അക്കാദമിയിലാണ് പരിശീലനം നേടിയത്. ഇന്ത്യൻ സൈന്യത്തിനെതിരായ രണ്ടാം കാശ്മീർ യുദ്ധത്തിൽ പാകിസ്ഥാൻ സൈന്യത്തിൽ കമാൻഡറായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ച അദ്ദേഹം പാക്കിസ്ഥാൻ സർക്കാരിൽ നിന്ന് ഹിലാൽ-ഇ-ജുറാത്ത് പുരസ്കാരം നേടി. 1971-ൽ പാകിസ്ഥാനിൽ നിന്നുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യ സമരകാലത്ത് ബംഗ്ലാദേശ് സേനയുടെ ഒരു പ്രമുഖ കമാൻഡറായിരുന്നു സിയൗർ. മാർച്ച് 27 ന് ചിറ്റഗോങ്ങിലെ കലൂർഘട്ട് റേഡിയോ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നാണ് അദ്ദേഹം ബംഗ്ലാദേശ് സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനം ആദ്യം സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്തത്. സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിനു ശേഷം, സിയാവുർ ബംഗ്ലാദേശ് ആർമിയിലെ ഒരു ബ്രിഗേഡ് കമാൻഡറും പിന്നീട് ഡെപ്യൂട്ടി ചീഫ് ഓഫ് സ്റ്റാഫും പിന്നീട് ബംഗ്ലാദേശ് ആർമിയുടെ ചീഫ് ഓഫ് സ്റ്റാഫും ആയി. ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ സ്ഥാപക പ്രസിഡൻ്റായിരുന്ന ഷെയ്ഖ് മുജീബുർ റഹ്മാനെ പട്ടാള അട്ടിമറിയിലൂടെ വധിച്ചതോടെ തുടങ്ങിയ ഗൂഢാലോചനയിൽ നിന്നാണ് അദ്ദേഹം രാജ്യത്തിൻ്റെ നേതൃത്വത്തിലേക്കുള്ള ആരോഹണം നയിച്ചത്, തുടർന്ന് സൈന്യത്തിനുള്ളിൽ അട്ടിമറിയും പ്രത്യാക്രമണവും നടത്തി. മുഷ്താഖ് സർക്കാർ ഏർപ്പെടുത്തിയ പട്ടാളനിയമത്തിന് കീഴിലാണ് സിയാവുർ റഹ്മാൻ സർക്കാരിൻ്റെ തലവനായി യഥാർത്ഥ അധികാരം നേടിയത്. 1977 ലാണ് അദ്ദേഹം പ്രസിഡൻ്റ് സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തത്.
1978-ൽ പ്രസിഡൻ്റായി, സിയാവുർ റഹ്മാൻ ബംഗ്ലാദേശ് നാഷണലിസ്റ്റ് പാർട്ടി (ബിഎൻപി എന്ന ചുരുക്കപ്പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു) സ്ഥാപിച്ചു. ബഹുകക്ഷി രാഷ്ട്രീയം, മാധ്യമസ്വാതന്ത്ര്യം, അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യം, സ്വതന്ത്ര വിപണി, ഉത്തരവാദിത്തം എന്നിവ അദ്ദേഹം പുനഃസ്ഥാപിച്ചു. ജനങ്ങളുടെ ജീവിതം ഉന്നമിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള സാമൂഹിക പരിപാടികൾ ഉൾപ്പെടെ ബഹുജന ജലസേചന, ഭക്ഷ്യ ഉൽപ്പാദന പരിപാടികൾ അദ്ദേഹം ആരംഭിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഗവൺമെൻ്റ് ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ ഒരു പ്രാദേശിക ഗ്രൂപ്പ് രൂപീകരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു, അത് പിന്നീട് 1985-ൽ സാർക്ക് ആയി മാറി. പശ്ചിമേഷ്യയുമായും ചൈനയുമായും ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ ബന്ധം മെച്ചപ്പെടുത്തുകയും ഷെയ്ഖ് മുജിബുർ റഹ്മാൻ്റെ ഇന്ത്യയുമായുള്ള അടുത്ത ബന്ധം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. ആഭ്യന്തരമായി, സിയാവുർ റഹ്മാൻ ഇരുപത്തിയൊന്ന് അട്ടിമറി ശ്രമങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിച്ചു, അതിനായി സൈനിക ട്രിബ്യൂണലുകൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു, അതിൻ്റെ ഫലമായി ആയിരക്കണക്കിന് ആർമി, എയർഫോഴ്സ് ഉദ്യോഗസ്ഥർ വധിക്കപ്പെട്ടു, അന്താരാഷ്ട്ര നിരീക്ഷകർക്കിടയിൽ അദ്ദേഹത്തിന് 'കർശനനും' 'ക്രൂരനും' എന്ന പ്രശസ്തി നേടിക്കൊടുത്തു. തൻ്റെ സൈനിക ജീവിതത്തിലുടനീളം, സിയാവുർ റഹ്മാൻ പങ്കെടുത്ത രണ്ട് കാമ്പെയ്‌നുകൾക്ക് രണ്ട് ധീര പുരസ്‌കാരങ്ങൾ ലഭിച്ചു; 1965-ലെ ഇന്ത്യ-പാക് യുദ്ധത്തിന് ഹിലാൽ-ഇ-ജുറാത്തും 1972-ൽ ബംഗ്ലാദേശ് വിമോചനയുദ്ധത്തിന് ബിർ ഉത്തോമും ലഭിച്ചു. 1978-ൽ ലഫ്റ്റനൻ്റ് ജനറൽ പദവിയോടെ അദ്ദേഹം ബംഗ്ലാദേശ് സൈന്യത്തിൽ നിന്ന് വിരമിച്ചു.[1]
സിയാവുർ റഹ്മാൻ (19 ജനുവരി 1936 - 30 മെയ് 1981) ഒരു ബംഗ്ലാദേശി സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥനും രാഷ്ട്രീയക്കാരനുമായിരുന്നു, അദ്ദേഹം 1977 മുതൽ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വധം വരെ ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ പ്രസിഡൻ്റായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ബംഗ്ലാദേശ് നാഷണലിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ (ബിഎൻപി) സ്ഥാപകനായിരുന്ന അദ്ദേഹം കൊല്ലപ്പെടുന്നത് വരെ അതിൻ്റെ ചെയർമാനായും പ്രവർത്തിച്ചു. അദ്ദേഹം മുമ്പ് 1975 മുതൽ 1978 വരെ ഒരു ചെറിയ ഇടവേളയോടെ കരസേനാ മേധാവിയുടെ മൂന്നാമത്തെ മേധാവിയായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു.
സിയ എന്നറിയപ്പെടുന്ന സിയാവൂർ ഗബ്‌താലിയിൽ ജനിച്ച് അബോട്ടാബാദിലെ പാകിസ്ഥാൻ മിലിട്ടറി അക്കാദമിയിലാണ് പരിശീലനം നേടിയത്. ഇന്ത്യൻ സൈന്യത്തിനെതിരായ രണ്ടാം കാശ്മീർ യുദ്ധത്തിൽ പാകിസ്ഥാൻ സൈന്യത്തിൽ കമാൻഡറായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ച അദ്ദേഹം പാക്കിസ്ഥാൻ സർക്കാരിൽ നിന്ന് ഹിലാൽ-ഇ-ജുറാത്ത് പുരസ്കാരം നേടി. 1971-ൽ പാകിസ്ഥാനിൽ നിന്നുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യ സമരകാലത്ത് ബംഗ്ലാദേശ് സേനയുടെ ഒരു പ്രമുഖ കമാൻഡറായിരുന്നു സിയൗർ.[5] മാർച്ച് 27 ന് ചിറ്റഗോങ്ങിലെ കലൂർഘട്ട് റേഡിയോ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നാണ് അദ്ദേഹം ബംഗ്ലാദേശ് സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനം ആദ്യം സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്തത്. സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിനു ശേഷം, സിയാവുർ ബംഗ്ലാദേശ് ആർമിയിലെ ഒരു ബ്രിഗേഡ് കമാൻഡറും പിന്നീട് ഡെപ്യൂട്ടി ചീഫ് ഓഫ് സ്റ്റാഫും പിന്നീട് ബംഗ്ലാദേശ് ആർമിയുടെ ചീഫ് ഓഫ് സ്റ്റാഫും ആയി.[6] ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ സ്ഥാപക പ്രസിഡൻ്റായിരുന്ന ഷെയ്ഖ് മുജീബുർ റഹ്മാനെ പട്ടാള അട്ടിമറിയിലൂടെ വധിച്ചതോടെ തുടങ്ങിയ ഗൂഢാലോചനയിൽ നിന്നാണ് അദ്ദേഹം രാജ്യത്തിൻ്റെ നേതൃത്വത്തിലേക്കുള്ള ആരോഹണം നയിച്ചത്, തുടർന്ന് സൈന്യത്തിനുള്ളിൽ അട്ടിമറിയും പ്രത്യാക്രമണവും നടത്തി. [അവലംബം ആവശ്യമാണ്] മുഷ്താഖ് സർക്കാർ ഏർപ്പെടുത്തിയ പട്ടാളനിയമത്തിന് കീഴിലാണ് സിയാവുർ റഹ്മാൻ സർക്കാരിൻ്റെ തലവനായി യഥാർത്ഥ അധികാരം നേടിയത്. 1977 ലാണ് അദ്ദേഹം പ്രസിഡൻ്റ് സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തത്. 1978-ൽ പ്രസിഡൻ്റായി, സിയാവുർ റഹ്മാൻ ബംഗ്ലാദേശ് നാഷണലിസ്റ്റ് പാർട്ടി (ബിഎൻപി എന്ന ചുരുക്കപ്പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു) സ്ഥാപിച്ചു. ബഹുകക്ഷി രാഷ്ട്രീയം, മാധ്യമസ്വാതന്ത്ര്യം, അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യം, സ്വതന്ത്ര വിപണി, ഉത്തരവാദിത്തം എന്നിവ അദ്ദേഹം പുനഃസ്ഥാപിച്ചു. ജനങ്ങളുടെ ജീവിതം ഉന്നമിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള സാമൂഹിക പരിപാടികൾ ഉൾപ്പെടെ ബഹുജന ജലസേചന, ഭക്ഷ്യ ഉൽപ്പാദന പരിപാടികൾ അദ്ദേഹം ആരംഭിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഗവൺമെൻ്റ് ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ ഒരു പ്രാദേശിക ഗ്രൂപ്പ് രൂപീകരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു, അത് പിന്നീട് 1985-ൽ സാർക്ക് ആയി മാറി. പശ്ചിമേഷ്യയുമായും ചൈനയുമായും ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ ബന്ധം മെച്ചപ്പെടുത്തുകയും ഷെയ്ഖ് മുജിബുർ റഹ്മാൻ്റെ ഇന്ത്യയുമായുള്ള അടുത്ത ബന്ധം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. ആഭ്യന്തരമായി, സിയാവുർ റഹ്മാൻ ഇരുപത്തിയൊന്ന് അട്ടിമറി ശ്രമങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിച്ചു, അതിനായി സൈനിക ട്രിബ്യൂണലുകൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു, അതിൻ്റെ ഫലമായി ആയിരക്കണക്കിന് ആർമി, എയർഫോഴ്സ് ഉദ്യോഗസ്ഥർ വധിക്കപ്പെട്ടു, അന്താരാഷ്ട്ര നിരീക്ഷകർക്കിടയിൽ അദ്ദേഹത്തിന് 'കർശനനും' 'ക്രൂരനും' എന്ന പ്രശസ്തി നേടിക്കൊടുത്തു. തൻ്റെ സൈനിക ജീവിതത്തിലുടനീളം, സിയാവുർ റഹ്മാൻ പങ്കെടുത്ത രണ്ട് കാമ്പെയ്‌നുകൾക്ക് രണ്ട് ധീര പുരസ്‌കാരങ്ങൾ ലഭിച്ചു; 1965-ലെ ഇന്ത്യ-പാക് യുദ്ധത്തിന് ഹിലാൽ-ഇ-ജുറാത്തും 1972-ൽ ബംഗ്ലാദേശ് വിമോചനയുദ്ധത്തിന് ബിർ ഉത്തോമും ലഭിച്ചു. 1978-ൽ ലഫ്റ്റനൻ്റ് ജനറൽ പദവിയോടെ അദ്ദേഹം ബംഗ്ലാദേശ് സൈന്യത്തിൽ നിന്ന് വിരമിച്ചു.
- ↑ "Ziaur Rahman", Wikipedia (in ഇംഗ്ലീഷ്), 2024-08-07, retrieved 2024-08-09