ഉള്ളടക്കത്തിലേക്ക് പോവുക

ത്വിപ്ര രാജ്യം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Tripura
c. 1400–1949
Coat of arms of Tripura Kingdom
Coat of arms
സ്ഥിതിhistorical kingdom
തലസ്ഥാനംUdaipur
Agartala
പൊതുഭാഷകൾKokborok
മതം
Hinduism
സർക്കാർHereditary monarchy
ചരിത്രം 
• Established by Maha Manikya
c. 1400
c. 1460
1949
Succeeded by
India
Today part ofIndia
Bangladesh
Myanmar

 

Kingdom of Tripura
Part of History of Tripura
Maha Manikyac. 1400–1431
Dharma Manikya I1431–1462
Ratna Manikya I1462–1487
Pratap Manikya1487
Vijaya Manikya I1488
Mukut Manikya1489
Dhanya Manikya1490–1515
Dhwaja Manikya1515–1520
Deva Manikya1520–1530
Indra Manikya I1530–1532
Vijaya Manikya II1532–1563
Ananta Manikya1563–1567
Udai Manikya I1567–1573
Joy Manikya I1573–1577
Amar Manikya1577–1585
Rajdhar Manikya I1586–1600
Ishwar Manikya1600
Yashodhar Manikya1600–1623
Interregnum1623–1626
Kalyan Manikya1626–1660
Govinda Manikya1660–1661
Chhatra Manikya1661–1667
Govinda Manikya1661–1673
Rama Manikya1673–1685
Ratna Manikya II1685–1693
Narendra Manikya1693–1695
Ratna Manikya II1695–1712
Mahendra Manikya1712–1714
Dharma Manikya II1714–1725
Jagat Manikya1725–1729
Dharma Manikya II1729
Mukunda Manikya1729–1739
Joy Manikya II1739–1744
Indra Manikya II1744–1746
Udai Manikya II1744
Joy Manikya II1746
Vijaya Manikya III1746–1748
Lakshman Manikya1740s/1750s
Interregnum1750s–1760
Krishna Manikya1760–1783
Rajdhar Manikya II1785–1806
Rama Ganga Manikya1806–1809
Durga Manikya1809–1813
Rama Ganga Manikya1813–1826
Kashi Chandra Manikya1826–1829
Krishna Kishore Manikya1829–1849
Ishan Chandra Manikya1849–1862
Bir Chandra Manikya1862–1896
Birendra Kishore Manikya1909–1923
Bir Bikram Kishore Manikya1923–1947
Kirit Bikram Kishore Manikya1947–1949
1949–1978 (titular)
Kirit Pradyot Manikya1978–present (titular)
Tripura monarchy data
Manikya dynasty (Royal family)
Agartala (Capital of the kingdom)
Ujjayanta Palace (Royal residence)
Pushbanta Palace (Royal residence)
Neermahal (Royal residence)
Rajmala (Royal chronicle)
Tripura Buranji (Chronicle)
Chaturdasa Devata (Family deities)

വടക്കുകിഴക്കൻ ഇന്ത്യയിലെ ത്രിപുരി ജനതയുടെ ചരിത്രപരമായ ഏറ്റവും വലിയ രാജ്യങ്ങളിലൊന്നായിരുന്നു ത്വിപ്ര രാജ്യം ( സംസ്കൃതം : ത്രിപുരി, ആംഗ്ലീഷ് : ടിപ്പെര ).

ഭൂമിശാസ്ത്രം

[തിരുത്തുക]

ത്വിപ്ര രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്ന ഇന്നത്തെ രാഷ്ട്രീയ മേഖലകൾ ഇവയാണ്:

ത്വിപ്ര രാജ്യം അതിന്റെ വിവിധ കാലഘട്ടങ്ങളിൽ അതിർത്തികളുള്ള പ്രദേശങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു:

  1. വടക്ക് ഖാസി കുന്നുകൾ
  2. വടക്കുകിഴക്കൻ മണിപ്പൂർ കുന്നുകൾ
  3. കിഴക്ക് ബർമ്മയിലെ അരക്കൻ കുന്നുകൾ
  4. തെക്ക് ബംഗാൾ ഉൾക്കടൽ
  5. പടിഞ്ഞാറ് ബ്രഹ്മപുത്ര നദി

ഇതിഹാസം

[തിരുത്തുക]

ഐതിഹാസിക ത്രിപുരി രാജാക്കന്മാരുടെ ഒരു പട്ടിക, ധർമ്മ മാണിക്യ ഒന്നാമന്റെ (ആർ. 1431) കൊട്ടാര പണ്ഡിറ്റുകൾ എഴുതിയ ബംഗാളി ഭാഷയിലുള്ള പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലെ രാജമല ക്രോണിക്കിളിൽ നൽകിയിരിക്കുന്നു. പുരാണത്തിലെ ചന്ദ്ര രാജവംശത്തിലെ രാജാവിന്റെ വംശപരമ്പരയെ ക്രോണിക്കിൾ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. യയാതിയുടെ പുത്രനായ ദ്രുഹ്യു കിരാത ദേശത്തിന്റെ രാജാവാകുകയും കപിലാ നദിയുടെ തീരത്ത് ത്രിവേഗ എന്ന പേരിൽ ഒരു നഗരം നിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാജ്യം വടക്ക് തൈരംഗ് നദി, തെക്ക് അചരംഗ, കിഴക്ക് മേഖലി, പടിഞ്ഞാറ് കോച്ച്, വംഗ എന്നിവയാണ്. [3] ഹേദംബരാജ്യത്തിലെ രാജാവിന്റെ മകൾ ത്രിവേഗരാജ്യത്തെ രാജാവായ ത്രിലോചോനനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. ഹെഡംബയിലെ രാജാവ്, അനന്തരാവകാശിയില്ലാതെ, ത്രിലോചോനന്റെ മൂത്ത മകനെ തന്റെ ദേശത്തിന്റെ രാജാവാക്കി. ത്രിലോചോനന്റെ മരണശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ രണ്ടാമത്തെ മകൻ ദക്ഷിണ ത്രിപുരയുടെ രാജാവായി. ദക്ഷിണ തന്റെ പതിനൊന്ന് സഹോദരന്മാർക്കിടയിൽ രാജ്യത്തിന്റെ സമ്പത്ത് പങ്കിട്ടു. ത്രിലോചോനയുടെ മൂത്ത മകനായതിനാൽ, ഹേഡംബ രാജാവ് തന്റെ സഹോദരന്മാരിൽ നിന്ന് തന്റെ രാജ്യം ആവശ്യപ്പെട്ടു. ആവശ്യം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ, രോഷാകുലനായ ഹേദംബ രാജാവ് ത്രിപുരയെ ആക്രമിക്കുകയും തലസ്ഥാനം നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. പതിനൊന്ന് സഹോദരന്മാർ ത്രിവേഗ വിട്ട് വരവക്ര നദിയുടെ തീരത്തുള്ള ഖലങ്മ നഗരത്തെ തലസ്ഥാനം ആക്കി ഖലങ്മയിലേക്ക് മാറി. എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ഇന്നത്തെ വടക്കൻ ത്രിപുരയിലെ കൈലാസഹർ പട്ടണത്തിനടുത്തുള്ള സിൽഹെത്തിലെ സുർമ നദിക്കരയിലൂടെ രാജ്യം അതിന്റെ തലസ്ഥാനം കിഴക്കോട്ട് മാറ്റി. 

തിപ്രയുടെ മതത്തിൽ ചതുർദശ ദേവത എന്നറിയപ്പെടുന്ന 14 ദേവതകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അഗർത്തലയിലെ ചതുർദശ ക്ഷേത്രത്തിൽ ഇപ്പോഴും സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു, ഇത് പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച് ഖാർച്ചിയുടെയും കെറിന്റെയും ഉത്സവങ്ങൾക്ക് മേൽനോട്ടം വഹിക്കുന്ന ചന്തായിസ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ടിപ്ര പുരോഹിതന്മാർ പരിപാലിക്കുന്നു.

ചരിത്രം

[തിരുത്തുക]

ചൈനീസ് ക്രോണിക്കിൾസ്

[തിരുത്തുക]

ദി-വു-ല എന്നാണ് മിംഗ് ഷിലുവിൽ ട്വിപ്രയെ പരാമർശിക്കുന്നത്. 15-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, അതിന്റെ പ്രദേശം ഒരു അജ്ഞാത സംസ്ഥാനമായ ഡാ ഗു-ല കൈവശപ്പെടുത്തി.

ഇസ്ലാമിക അധിനിവേശ കാലഘട്ടം

[തിരുത്തുക]

15-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇസ്‌ലാമിക അധിനിവേശക്കാരുടെ സമ്മർദത്തിന് വിധേയമായപ്പോൾ ത്വിപ്ര സാമ്രാജ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യകാല ചരിത്രരേഖകൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. 1947-ൽ ബിർ ബിക്രം കിഷോർ മാണിക്യയുടെ മരണം വരെ ത്രിപുരയിലെ എല്ലാ രാജാക്കന്മാരും കൈവശം വച്ചിരുന്ന മാണിക്യ രാജവംശത്തിന്റെ ഉത്ഭവ സമയവും ഇതാണ്, ഫാ മാണിക്യ എന്ന പദവി സ്വീകരിച്ച്, മഹാ മാണിക്യനായി മാറി. രത്ന മാണിക്യ ഒന്നാമന്റെ കീഴിൽ, തലസ്ഥാനം ഇപ്പോൾ തെക്കൻ ത്രിപുരയിലുള്ള ഗുംതി നദിയുടെ തീരത്തുള്ള രംഗമതിയിലേക്ക് മാറി.

തുർക്കികൾ, അഫ്ഗാനികൾ, മുഗളർ എന്നിവരുടെ തുടർച്ചയായ അധിനിവേശ തരംഗങ്ങളെ പിന്തിരിപ്പിച്ച സംസ്ഥാനങ്ങളിലൊന്നാണ് ത്രിപുര. പല അവസരങ്ങളിലും, ത്രിപുരികളും (തിപ്രസ) കിഴക്ക് നിന്നുള്ള ബർമീസ്, അരക്കനീസ് അധിനിവേശങ്ങളെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു. ഇന്നത്തെ ത്രിപുര, ബംഗ്ലാദേശിന്റെ സിൽഹെറ്റ് ഡിവിഷൻ, അസം സംസ്ഥാനത്തിലെ കച്ചാർ മേഖല, ഇന്നത്തെ ബംഗ്ലാദേശിന്റെ ചിറ്റഗോംഗ് കുന്നിൻ പ്രദേശങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നതാണ് അതിന്റെ ഉന്നതിയിൽ, ബ്രിട്ടീഷ് ഏറ്റെടുക്കലിന് മുമ്പ് സ്വതന്ത്രവും സ്വതന്ത്രവുമായി നിലകൊള്ളാൻ പോലും അവർക്ക് കഴിഞ്ഞു.

1901 മുതൽ ത്വിപ്ര രാജ്യത്തിന്റെ രാജകീയ ഇരിപ്പിടമായി പ്രവർത്തിച്ച.ഉജ്ജയന്ത കൊട്ടാരം >

ശക്തരായിരുന്നു എങ്കിലും ത്രിപുരയുടെ സമതലങ്ങൾ മുഗളന്മാരുടെ ആക്രമണത്തിന് ഇരയായി. ഇന്നത്തെ തെക്ക്-കിഴക്കൻ ധാക്ക, കോമില്ല പ്രദേശങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നതാണ് സമതല പ്രദേശങ്ങൾ. സമതല പ്രദേശങ്ങൾ അങ്ങനെ ഇസ്ലാമികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ, ത്രിപുരയിലെ മലനിരകൾ കിഴക്കോട്ടുള്ള നുഴഞ്ഞുകയറ്റത്തിനെതിരായ തുടർച്ചയായ സംരക്ഷണ സംരക്ഷണമായി വർത്തിച്ചു. ത്രിപുരയിലെ പർവ്വതരാജാക്കന്മാർ ഹിന്ദു പാരമ്പര്യങ്ങളുടെയും ആചാരങ്ങളുടെയും പ്രധാന സംരക്ഷകരായിരുന്നു. ആധുനിക യുഗത്തിൽ, ഇന്ത്യൻ ഈസ്റ്റിൽ നിന്നുള്ള ഏറ്റവും ദൈർഘ്യമേറിയതും സ്ഥിരതയുള്ളതുമായ രാജവംശങ്ങളിലൊന്നായി അവർ ഓർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു.

ധന്യ മാണിക്യ (ഭരണകാലം 1463 മുതൽ 1515 വരെ) ട്വിപ്രയുടെ പ്രദേശം കിഴക്കൻ ബംഗാളിലേക്ക് നന്നായി വികസിപ്പിച്ചു. ഉദയ് മാണിക്യയുടെ പേരിൽ രംഗമതി ഉദയ്പൂർ എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്തു. 16, 17 നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ ഗോവിന്ദ മാണിക്യനെപ്പോലുള്ള രാജാക്കന്മാർ പടിഞ്ഞാറുള്ള മുസ്ലീം രാജ്യങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദത്തിനെതിരെ ശക്തമായ പ്രതിരോധം തീർത്തു. എന്നിരുന്നാലും, കിഴക്കൻ ബംഗാൾ സമതലങ്ങളിലെ മുഗൾ ഗവർണർമാരുടെ പിന്തുണയുള്ള ഒരു വിമത ത്രിപുരി രാജകുമാരന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ കാരണം സമതല പ്രദേശങ്ങൾ ത്രിപുര സംസ്ഥാനത്ത് നിന്ന് അകന്നു. ഇതിനുശേഷം, സമതലപ്രദേശമായ ട്വിപ്ര ഒരു പ്രത്യേക മുഗൾ ഉപഭോക്തൃ രാജ്യമായി മാറി, മുഗൾ ഭരണാധികാരികൾ അതിന്റെ രാജാക്കന്മാരുടെ നിയമനത്തിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തി. എങ്കിലും മുഗളന്മാർക്ക് ഒരിക്കലും കിഴക്കുള്ള കുന്നിൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ നുഴഞ്ഞുകയറാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യ

[തിരുത്തുക]
ത്രിപുരയിലെ രാജാവായിരുന്ന രാജാധര മാണിക്യന്റെ (1586-1599 CE) നാണയം.

ത്രിപുര എന്ന നാട്ടുരാജ്യം ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയ്ക്ക് പുറത്ത് നിലനിന്നിരുന്നു, അതിനോട് അനുബന്ധമായ ഒരു സഖ്യത്തിലാണ്, ഇന്നത്തെ ത്രിപുര സംസ്ഥാനമായ ഹിൽ ടിപ്പേര എന്നറിയപ്പെടുന്ന സ്വയംഭരണ പ്രദേശമായിരുന്നു അത്. എന്നിരുന്നാലും, രാജാക്കന്മാർ ബ്രിട്ടീഷ് ബംഗാൾ പ്രസിഡൻസിയുടെ ടിപ്പേര ജില്ല അല്ലെങ്കിൽ ചക്ല റോഷൻബാദ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു എസ്റ്റേറ്റ് നിലനിർത്തി, ഇത് ഇന്ത്യയുടെ വിഭജനത്തിനുശേഷം ബംഗ്ലാദേശിലെ വലിയ കോമില്ല പ്രദേശത്തിന്റെ ഭാഗമായി.

ബിർ ചന്ദ്ര മാണിക്യ (1862–1896) ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയുടെ മാതൃകയിൽ അഗർത്തല മുനിസിപ്പൽ കോർപ്പറേഷൻ രൂപീകരിക്കുന്നത് ഉൾപ്പെടെയുള്ള തന്റെ ഭരണത്തിൽ മാതൃകാപരമായ, പരിഷ്കാരങ്ങൾ നടപ്പാക്കി. ബിർ ബിക്രം കിഷോർ ദേബ്ബർമ്മയുടെ മകൻ കിരിത് ബിക്രം കിഷോർ ആയിരുന്നു അവസാന രാജാവ്, അദ്ദേഹം 1947-1949 രണ്ട് വർഷം ഭരിച്ചു. 1949-ൽ ത്രിപുര റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമായി. ത്രിപുരിയിലെ "അവകാശി" കിരാത് പ്രദ്യോത് കിഷോർ മാണിക്യ ദെബ്ബർമ്മയാണ് (ജനനം 1978), അവസാനത്തെ രാജാവിന്റെ മകനാണ്, ചിലപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് "മഹാരാജ" എന്ന പദവി നൽകാറുണ്ട്.

ഇതും കാണുക

[തിരുത്തുക]

കുറിപ്പുകൾ

[തിരുത്തുക]
  1. Schwartzberg, Joseph E. (1978). A Historical atlas of South Asia. Chicago: University of Chicago Press. p. 147. ISBN 0226742210.
  2. In 1562, Chilarai attacked the kingdom and took possession of the Barak Valley in which the state of Khaspur was established as a dewani of the Koch kingdom).
  3. "Druhyu, the son of Sarmistha, the daughter of Vrsaparvan, became king of the Kirata Land.

അവലംബം

[തിരുത്തുക]

  {refbegin}}

  • Nath, NC (February 2020). Sri Rajmala (PDF). Tribal Research & Cultural Institute Government of Tripura.
  • Wade, Geoffrey (1994), The Ming Shi-lu (Veritable Records of the Ming Dynasty) as a Source for Southeast Asian History -- 14th to 17th Centuries, Hong Kong{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  • Bhattacharjee, J B (1994), "Pre-colonial Political Structure of Barak Valley", in Sangma, Milton S (ed.), Essays on North-east India: Presented in Memory of Professor V. Venkata Rao, New Delhi: Indus Publishing Company, pp. 61–85
  • Boland-Crewe, Tara; Lea, David (2005) [2002]. The Territories and States of India. London: Routledge. ISBN 978-1-135-35625-5.
  • Tripura Buranji 17th Century Ahom Chronicle.
  • Progressive Tripura, 1930
  • Rajmala, royal chronicle of Tripura Kings.
  • Hill Tippera – History The Imperial Gazetteer of India, 1909, v. 13, p. 118.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

[തിരുത്തുക]

 

Online Books and material

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ത്വിപ്ര_രാജ്യം&oldid=3842181" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്