Jump to content

മെർലിൻ വേരിംഗ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഡേം മെർലിൻ ജോയ് വേരിംഗ്
മെർലിൻ വേരിംഗ്
Member of the ന്യൂസിലാന്റ് Parliament
for Raglan
ഓഫീസിൽ
1975–1978
മുൻഗാമിഡഗ്ലസ് കാർട്ടർ
പിൻഗാമിElectorate abolished
Member of the ന്യൂസിലാന്റ് Parliament
for ഫലകം:NZ electorate link
ഓഫീസിൽ
1978–1984
മുൻഗാമിElectorate re-established
പിൻഗാമികാതറിൻ ഓ റീഗൻ
Chair of the Public Expenditure Committee
ഓഫീസിൽ
1978–1984
Board member of the Reserve Bank of New Zealand
ഓഫീസിൽ
2005–2009
വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ
ജനനം (1952-10-07) 7 ഒക്ടോബർ 1952  (72 വയസ്സ്)
Ngāruawāhia, ന്യൂസിലാന്റ്
രാഷ്ട്രീയ കക്ഷിNational
Committees
വെബ്‌വിലാസംwww.marilynwaring.com

ന്യൂസിലാന്റ് പൊതുനയ പണ്ഡിതയും അന്താരാഷ്ട്രതലത്തിലുള്ള വികസന ഉപദേഷ്ടാവും മുൻ രാഷ്ട്രീയക്കാരിയും പരിസ്ഥിതി പ്രവർത്തകയും ഫെമിനിസ്റ്റും ഫെമിനിസ്റ്റ് സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിന്റെ പ്രമുഖ പ്രാരംഭകയുമാണ് ഡേം മെർലിൻ ജോയ് വേരിംഗ് (ജനനം: ഒക്ടോബർ 7, 1952).

1975 ൽ 23 വയസ്സുള്ള അവർ ന്യൂസിലാന്റിലെ ന്യൂസിലാന്റ് നാഷണൽ പാർട്ടിയുടെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ പാർലമെന്റ് അംഗമായി. പാർലമെന്റ് അംഗമെന്ന നിലയിൽ പൊതുചെലവ് സമിതിയുടെ അധ്യക്ഷത വഹിച്ചു. പ്രതിപക്ഷ ലേബർ പാർട്ടിയുടെ ആണവ വിമുക്ത ന്യൂസിലാന്റ് നയത്തെ പിന്തുണച്ചത് 1984 ലെ ന്യൂസിലാന്റ് പൊതുതെരഞ്ഞെടുപ്പിന് കാരണമാകുകയും 1984 ൽ അവർ പാർലമെന്റ് വിടുകയും ചെയ്തു.

പാർലമെന്റ് വിട്ടശേഷം അവർ അക്കാദമിയിലേക്ക് മാറി. 1988-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഇഫ് വിമൻ കൗണ്ടഡ് എന്ന പുസ്തകത്തിലൂടെയാണ് അവർ കൂടുതൽ അറിയപ്പെടുന്നത്. 1989-ൽ അവർ രാഷ്ട്രീയ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിൽ ഡോക്ടറേറ്റ് നേടി.[1] ഗവേഷണത്തിലൂടെയും എഴുത്തിലൂടെയും ഫെമിനിസ്റ്റ് സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിന്റെ പ്രധാന സ്ഥാപകയായി അവർ അറിയപ്പെടുന്നു. 2006 മുതൽ ന്യൂസിലാന്റിലെ ഓക്ക്‌ലാൻഡിലെ എ‌യു‌ടിയിലെ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് പബ്ലിക് പോളിസിയിൽ പബ്ലിക് പോളിസി പ്രൊഫസറായ വേരിംഗ് ഭരണം, പൊതുനയം, രാഷ്ട്രീയ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ, ലിംഗ വിശകലനം, മനുഷ്യാവകാശം എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. അന്താരാഷ്ട്ര സഹായ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുകയും യുഎൻ‌ഡി‌പിയുടെയും മറ്റ് അന്താരാഷ്ട്ര സംഘടനകളുടെയും ഉപദേഷ്ടാവായി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്തു.

രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തെത്തുടർന്ന് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ദേശീയ അക്കൗണ്ടുകളുടെ (യുഎൻ‌എസ്‌എൻ‌എ) അടിസ്ഥാനമായി മാറിയ സാമ്പത്തിക നടപടിയായ മൊത്ത ആഭ്യന്തര ഉത്പാദനം എന്ന ആശയത്തെ അവർ പരസ്യമായി വിമർശിച്ചു. 'എണ്ണ ചോർച്ചയെയും യുദ്ധങ്ങളെയും സാമ്പത്തിക വളർച്ചയ്ക്ക് സംഭാവന ചെയ്യുന്നതായി കണക്കാക്കുന്ന ഒരു സംവിധാനത്തെ അവർ വിമർശിക്കുന്നു. അതേസമയം കുട്ടികളെ വളർത്തുന്നതും വീട്ടുജോലിയും മൂല്യമില്ലാത്തതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു'.[2][3] അവരുടെ പ്രവർത്തനം അക്കാദമിക് വിദഗ്ധരെയും , നിരവധി രാജ്യങ്ങളിലെ സർക്കാർ അക്കൗണ്ടിംഗിനെയും ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ നയങ്ങളെയും സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്.

മുൻകാലജീവിതം

[തിരുത്തുക]

മെർലിൻ വേരിംഗ് വളർന്നത് തൗപിരിയിലാണ്. അവിടെ അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ഒരു കശാപ്പുശാല ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ മുത്തച്ഛൻ ഹാരി (ആർതർ ഹെൻ‌റി) വേരിംഗ് 1881 ൽ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഹെർ‌ഫോഡ്ഷയറിലെ ഹോപ്സെയിൽ നിന്ന് ന്യൂസിലൻഡിലേക്ക് കുടിയേറി തൗപിരിയിൽ കുടുംബ കശാപ്പ് ബിസിനസ്സ് ആരംഭിച്ചു.[4]1927-ൽ ദേശീയ പാർട്ടിയുടെ മുൻ‌ഗാമിയായ റിഫോം പാർട്ടിയുടെ റാഗ്ലാൻ സീറ്റിൽ പാർലമെന്റിലേക്കുള്ള തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഹാരി വേരിംഗ് പരാജയപ്പെട്ടു.[5][6][7] ചെറുപ്പത്തിൽ സോപ്രാനോയിൽ കഴിവുള്ള അവർ ഒരു ക്ലാസിക്കൽ ഗായികയാകുമെന്ന് മാതാപിതാക്കൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു.[8]1973 ൽ വെല്ലിംഗ്ടൺ വിക്ടോറിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്ന് പൊളിറ്റിക്കൽ സയൻസ്, ഇന്റർനാഷണൽ പൊളിറ്റിക്സ് എന്നിവയിൽ ഹോണേഴ്സ് ബിഎ നേടി.

കരിയർ

[തിരുത്തുക]

രാഷ്ട്രീയ ജീവിതം

[തിരുത്തുക]
New Zealand Parliament
Years Term Electorate Party
1975–1978 38th Raglan [[New Zealand National Party|ഫലകം:New Zealand National Party/meta/shortname]]
1978–1981 39th ഫലകം:NZ electorate link [[New Zealand National Party|ഫലകം:New Zealand National Party/meta/shortname]]
1981–1984 40th Waipa [[New Zealand National Party|ഫലകം:New Zealand National Party/meta/shortname]]

വിക്ടോറിയ സർവകലാശാലയിൽ വിദ്യാർത്ഥിയായിരിക്കെ വാറിംഗ് നാഷണൽ പാർട്ടിയിൽ ചേർന്നു. സ്വവർഗരതി നിയമ പരിഷ്കരണത്തിനായി പാർലമെന്റിൽ ഒരു സ്വകാര്യ ബിൽ അവതരിപ്പിച്ച പ്രതിപക്ഷ ദേശീയ എംപി വെൻ യങ്ങിനെ പിന്തുണയ്ക്കാനാണ് അവർ പാർട്ടിയിൽ ചേർന്നത്. ലേബർ പാർട്ടിയുടെ പ്രധാനമന്ത്രി നോർമൻ കിർക്ക് ഇതിനെ എതിർത്തിരുന്നു.[9]

1975-ലെ പൊതു തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ, അവർ റാഗ്ലാൻ ഇലക്‌ട്രേറ്റിന്റെ ന്യൂസിലാൻഡ് നാഷണൽ പാർട്ടി പാർലമെന്റിൽ അംഗമായി.[10]22-ആം വയസ്സിൽ, അവളുടെ ജന്മനാടായ ഹണ്ട്ലി ഉൾപ്പെട്ട വളരെ സുരക്ഷിതമായ ദേശീയ സീറ്റായ റാഗ്ലന്റെ സീറ്റിൽ പാർട്ടിക്ക് വേണ്ടി നിൽക്കാൻ വാറിംഗ് ഗെയ്റിനോട് ചില താൽപ്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു. മുൻ പ്രധാനമന്ത്രി കീത്ത് ഹോളിയോക്കിനെ വിളിച്ച് ഗെയ്ർ ആകാംക്ഷയോടെ വാറിംഗിന്റെ താൽപ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചും പ്രദേശത്തെ ഉത്ഭവത്തെക്കുറിച്ചും പറഞ്ഞു. ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ആഹ്ലാദഭരിതനായ ഹോളിയോക്ക് പാർലമെന്റ് ഹൗസിലെത്തി. ഔദ്യോഗികമായി സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുകപോലും ചെയ്യാതെ തന്നെ തിരഞ്ഞെടുക്കാനുള്ള വാഗ്ദാനവും നൽകി.[11]

വാറിംഗ് 1974 സെപ്റ്റംബറിൽ "ഭവനം, മത്സ്യബന്ധനം, സ്ത്രീകൾ" എന്നിവയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന (ദേശീയ) പ്രതിപക്ഷ ഗവേഷണ യൂണിറ്റിൽ ഒരു പാർട്ട് ടൈം സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തു. 1975-ന്റെ തുടക്കത്തിൽ ജോർജ് ഗൈർ നാഷണലിന്റെ ഭവന വക്താവും കീത്ത് ഹോളിയോക്കും ദേശീയ കോക്കസിൽ സ്ത്രീകളില്ലാത്തത് "നല്ല സാഹചര്യമല്ല" എന്ന് മനസ്സിലാക്കി. സുരക്ഷിതമായ ദേശീയ സീറ്റിലേക്ക് ഒരു വനിതാ സ്ഥാനാർത്ഥിയെയും തിരഞ്ഞെടുത്തിട്ടില്ല; ഒരു സ്ത്രീയെ തിരഞ്ഞെടുക്കാനുള്ള അവസാന അവസരം മന്ത്രി ഡഗ് കാർട്ടർ വിരമിക്കുന്ന റാഗ്ലാൻ ആയിരുന്നു. അതിനാൽ ഗെയ്‌റിനോട് ഇക്കാര്യം അറിയിച്ചതിന് ശേഷം അവൾ നിൽക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം നിർദ്ദേശിച്ചു. ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ മുതിർന്ന രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞൻ ഹോളിയോക്ക് അവളുടെ റിസർച്ച് യൂണിറ്റ് ഡെസ്കിൽ എത്തി, "ജോർജ് എന്നോട് നിങ്ങൾക്ക് നിൽക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് പറയുന്നു? നിങ്ങൾ അവിടെ നിന്ന് വരുന്നുണ്ടോ? നിങ്ങൾക്ക് ഒരു നോമിനേഷൻ ഫോം ഉണ്ടോ? (ഇല്ല) ഇതാ ഒന്ന് - ദയവായി ഇത് പൂരിപ്പിക്കുക. നിങ്ങളുടെ പക്കൽ ഉണ്ടോ? പാർട്ടി അംഗങ്ങൾ ആരൊക്കെ ഒപ്പിടും? (എനിക്കറിയില്ല. അച്ഛന് അറിയാമായിരിക്കും) നിങ്ങളുടെ അച്ഛന്റെ ടെലിഫോൺ നമ്പർ എന്താണ്." യുദ്ധസേവനം, പ്രാദേശിക ഭരണപരിചയം, അവാർഡുകൾ, ബഹുമതികൾ എന്നിങ്ങനെ ഫോമിൽ ചില ഭാഗങ്ങൾ അവൾ ശൂന്യമാക്കി. അവരുടെ പ്രവൃത്തിപരിചയത്തിൽ കശാപ്പ് അസിസ്റ്റന്റ്, ക്ലീനർ, ബാർമെയ്ഡ് കൂടാതെ വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയത്തിലെ സ്റ്റുഡന്റ് വെക്കേഷൻ വർക്കർ, ഒരു ടെലിഫോൺ ടെക്നീഷ്യൻ, ഒരു സംഗീതജ്ഞൻ, "വിദ്യാർത്ഥി" എന്നിവരും ഉൾപ്പെടുന്നു. [12]

അവരുടെ സ്വന്തം പട്ടണമായ ഹണ്ട്‌ലിയിൽ നിന്ന് ആരംഭിച്ച സെലക്ഷൻ മീറ്റിംഗിനായി പാർട്ടി പ്രതിനിധികളെ അവർ ചില വീട്ടുവിളികൾ നടത്തി. അവരുടെ അമ്മയുടെ കാർ (അവരുടെ ചില വസ്ത്രങ്ങളും) കടം വാങ്ങി. ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുമായുള്ള കായിക ബന്ധത്തോടുള്ള തന്റെ എതിർപ്പിനെ അവർ പരാമർശിച്ചു. 130 വോട്ടിംഗ് പ്രതിനിധികളിൽ 26 പേർ സ്ത്രീകളാണ്. എട്ട് വർഷത്തേക്ക് അവരുടെ ഇലക്ടറൽ ഏജന്റായി മാറിയ കാതറിൻ ഒ റീഗൻ ഉൾപ്പെടെ മറ്റ് പുരുഷന്മാരായിരുന്ന സ്ഥാനാർത്ഥികൾ : ഒരു കൗണ്ടി കൗൺസിൽ ചെയർ, ഫെഡറേറ്റഡ് ഫാർമേഴ്‌സിന്റെ മീറ്റ് ആൻഡ് വുൾ സെക്ഷൻ ചെയർ, ഒരു നാഷണൽ പാർട്ടി ഡിവിഷണൽ കൗൺസിലർ, 1972 ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ സ്വതന്ത്രനായി നിന്ന ജനകീയ പ്രാദേശിക കർഷകൻ എന്നിവരായിരുന്നു. എൻഗരുവാഹിയ ഹൈസ്‌കൂൾ അസംബ്ലി ഹാളിൽ സെലക്ഷൻ മീറ്റിംഗ് നടന്നു. അവളായിരുന്നു അവസാനമായി സംസാരിച്ച സ്ഥാനാർത്ഥി. ഓരോരുത്തർക്കും സംസാരിക്കാൻ ഒരേ വിഷയമുള്ള രണ്ട് സീൽ ചെയ്ത കവറുകൾ നൽകി. പാർട്ടി പ്രസിഡന്റ് ജോർജ്ജ് ചാപ്മാന്റെ വിഷയം കാർഷിക വരുമാനമായിരുന്നു. "അവരുടെ ശക്തമായ സ്യൂട്ട് അല്ല", പാർട്ടി നേതാവ് റോബർട്ട് മൾഡൂണിന്റെത് ഭവന നയമായിരുന്നു. ഒരു പാറ്റ്‌സി ചോദ്യം അവൾ ഗെയ്‌റുമായി ഹൗസിംഗ് പോളിസിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അയാൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു (അവൾ മീറ്റിംഗിൽ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചതുപോലെ). [13]

1975-ൽ അവരുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അവരുടെ "വ്യക്തമായ കഴിവും ... നന്നായി വ്യക്തമാക്കിയ ബോധ്യങ്ങളും" പ്രതിഫലിപ്പിച്ചു. എന്നാൽ രണ്ട് അറിയപ്പെടുന്ന പ്രാദേശിക സ്ഥാനാർത്ഥികൾ പരസ്പരം ഇഷ്ടപ്പെടാത്തതിനാൽ സഹായിച്ചു. ഒരാളെ ഒഴിവാക്കിയപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിന്തുണ വാറിംഗിലേക്ക് പോയി. [14] ഒരു ഫാമിലി ബ്ലോക്ക് അവർക്ക് വോട്ട് ചെയ്തത് മറ്റൊരു സ്ഥാനാർത്ഥി ഒരു ജീനിൽ പുതപ്പ് കൊണ്ട് മറച്ച വ്രണമുള്ള കുതിരയെ വിറ്റതിനാലാണ്. അവരുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രഖ്യാപിച്ചപ്പോൾ, "ഭയങ്കരമായ ഒരു തെറ്റ്" സംഭവിച്ചുവെന്ന് വാറിംഗ് കരുതി. പക്ഷേ ഒരു റൗണ്ട് സ്റ്റാൻഡ്-അപ്പ് ആഹ്ലാദത്തോടെ അയൽരാജ്യമായ കിംഗ് കൺട്രി വോട്ടർമാരിൽ നിന്നുള്ള ജിം ബോൾഗർ ഓടിയെത്തി അവളെ സ്റ്റേജിൽ ആലിംഗനം ചെയ്തു. ആദ്യ ബാലറ്റിൽ നിന്ന് അവൾ മുന്നിലാണെന്നും പതുക്കെ 50% ലേക്ക് ഉയർന്നുവെന്നും പിന്നീട് ഒരു സൂക്ഷ്മപരിശോധന വിദഗ്ധൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.[15]

വെല്ലിംഗ്ടണിൽ നടന്ന പാർട്ടി കോക്കസ് മീറ്റിംഗിൽ മൾഡൂൺ പറഞ്ഞു, "ഞങ്ങൾ വിജയിക്കാൻ പോകുന്നു. എനിക്ക് ഒരു സ്ത്രീയെ വേണം, എനിക്ക് കഴിയുന്നവിധം ഞാൻ സഹായിക്കും". "40 വർഷമായി ഞാൻ അങ്ങനെയൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ല" എന്ന മൾഡൂണിനോട് ഹോളിയോക്ക് സമ്മതിച്ചു. [13] 23 വയസ്സുള്ള അവർ, തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട സമയത്ത് പാർലമെന്റിലെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ അംഗമായിരുന്നു.[16]

കോളിൻ ഡ്യൂയ്‌ക്കൊപ്പം (അന്ന് ലേബർ കൈവശം വച്ചിരുന്ന ലിറ്റെൽട്ടൺ "സ്വിംഗ്" സീറ്റിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു), അവരുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് സമയത്ത്, ന്യൂസിലാന്റിലെ പാർലമെന്റ് അംഗമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട പതിനാലാമത്തെയും പതിനഞ്ചാമത്തെയും വനിതകൾ മാത്രമായിരുന്നു അവർ. സർക്കാർ കോക്കസിലെ രണ്ട് സ്ത്രീകളിൽ ഒരാൾ മാത്രമായിരുന്നു അവർ 1975 ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട നാല് സ്ത്രീകളിലും ഒരാളായിരുന്നു. 1978-ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് ശേഷം, 1981-ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ റൂത്ത് റിച്ചാർഡ്‌സൺ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്നതുവരെ അവർ ഏക വനിതാ ഗവൺമെന്റ് എംപിയായിരുന്നു.[17] വാറിംഗും റിച്ചാർഡ്‌സണും വനിതാ ഇലക്ടറൽ ലോബിയിലെ അംഗങ്ങളായിരുന്നു.[18]

അവർ പ്രധാനമന്ത്രി റോബർട്ട് മുൾദൂണുമായി ഉടനടി പിണങ്ങി. അവിവാഹിതരായ അമ്മമാർക്കുള്ള ക്ഷേമ നിധികൾ പോലുള്ള ചില വിഷയങ്ങളിൽ അവർ വീക്ഷണങ്ങൾ പങ്കിട്ടെങ്കിലും, അവിടെ നിരവധി സംഘട്ടനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ മുൾദൂൺ ക്ഷേമരാഷ്ട്രത്തിൽ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.

പാർലമെന്റിലെ കാലയളവിൽ, പബ്ലിക് എക്‌സ്‌പെൻഡിച്ചർ കമ്മിറ്റിയുടെ ചെയർ, വിദേശകാര്യ സമിതിയിലെ മുതിർന്ന ഗവൺമെന്റ് അംഗം, നിരായുധീകരണം, ആയുധ നിയന്ത്രണ സമിതി എന്നിവയിൽ അവർ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. 1978ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനുശേഷം പൊതുചെലവ് കമ്മിറ്റിയിലേക്കുള്ള നിയമനം മൂന്നുവർഷത്തെ അംഗത്വത്തിന് ഗണ്യമായ നേട്ടമായിരുന്നു. ബാരി ഗുസ്താഫ്സൺ പറയുന്നതനുസരിച്ച്,

മുൻകൂർ കൂടിയാലോചനകളൊന്നും കൂടാതെ തന്നെ വളരെ സ്വാധീനമുള്ള പബ്ലിക് എക്‌സ്‌പെൻഡിച്ചർ കമ്മിറ്റിയുടെ ചെയർപേഴ്‌സണായിരിക്കുമെന്ന് മൾഡൂൺ കോക്കസിൽ പ്രഖ്യാപിച്ചപ്പോൾ അവൾ 'എന്റെ കസേരയിൽ നിന്ന് വീണുപോയി' എന്ന് വാറിംഗ് അനുസ്മരിച്ചു. മൂന്ന് വർഷത്തെ പരിചയമുള്ള ഒരു എംപിക്ക് ഇത് ഒരു പ്രധാന സ്ഥാനമായിരുന്നു, അതിലുപരിയായി വാറിംഗിന്റെ യുവത്വത്തിന്റെയും വിവാദപരമായ ആദ്യ ടേമിന്റെയും വെളിച്ചത്തിൽ. എന്നിരുന്നാലും, വാറിങ്ങിന് സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് സമാനമായ വീക്ഷണങ്ങളും മൂല്യങ്ങളും ഉണ്ടെന്നും സങ്കീർണ്ണമായ അന്വേഷണത്തെയും വിശകലനത്തെയും നേരിടാനുള്ള ബൗദ്ധിക ശേഷിയും പ്രേരണയും അവൾക്ക് ഉണ്ടെന്നും മൾഡൂണിന് അറിയാമായിരുന്നു. മന്ത്രിമാരിൽ നിന്നോ മുതിർന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥരിൽ നിന്നോ അവളെ ഭയപ്പെടുത്തില്ലെന്നും അയാൾക്ക് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു.[19]

ബ്ലാക്ക് പവർ വനിതകൾ രൂപീകരിച്ച അരോഹ ട്രസ്റ്റിൽ പ്രത്യേക താൽപ്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അക്രമാസക്തമായ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾക്കായുള്ള സെലക്ട് കമ്മിറ്റിയിലും അവർ പ്രവർത്തിച്ചു. [20]ഒരു പാർലമെന്റ് അംഗമെന്ന നിലയിൽ, യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് കമ്മീഷൻ ഓൺ ദി സ്റ്റാറ്റസ് ഓഫ് വുമണിൽ ന്യൂസിലൻഡ് നിരീക്ഷകയും കൂടിയായിരുന്നു. കൂടാതെ 1978-ൽ സാമ്പത്തികരംഗത്ത് സ്ത്രീകളുടെ പങ്ക് സംബന്ധിച്ച ഒഇസിഡി കോൺഫറൻസിലെ ന്യൂസിലാൻഡ് പ്രതിനിധി സംഘത്തിന്റെ അധ്യക്ഷയായും പ്രവർത്തിച്ചു.[21]


ആണവ രഹിത ന്യൂസിലാൻഡ് എന്ന വിഷയത്തിൽ നാഷണൽ പാർട്ടി നയത്തോട് വിയോജിപ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ച വാറിംഗ് 1984 ജൂൺ 14 ന് ആണവ പ്രശ്‌നങ്ങൾ, നിരായുധീകരണ പ്രശ്നങ്ങൾ, ബലാത്സംഗം എന്നിവയിൽ സ്വതന്ത്രമായി വോട്ട് ചെയ്യുമെന്നും എന്നാൽ അത് തുടരുമെന്നും അവർ നേതൃത്വത്തെ അറിയിച്ചു. വിശ്വാസത്തിൽ സർക്കാരിനെ പിന്തുണയ്ക്കുക. ദേശീയ പാർട്ടിക്ക് ഒരു സീറ്റിന്റെ ഭൂരിപക്ഷമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എന്നതിനാൽ, ദേശീയ സുരക്ഷയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒന്നായി മൾദൂൺ കണക്കാക്കുന്ന ഒരു വിഷയത്തിൽ ഗവൺമെന്റ് പരാജയപ്പെടാൻ സാധ്യതയുണ്ട് (നിശ്ചയമില്ലെങ്കിലും).

ജൂലൈ 14-ന് അന്നു വൈകുന്നേരം, (വർഷാവസാനം ഒരു പൊതു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടക്കാനിരിക്കെ) ഒരു സ്‌നാപ്പ് ഇലക്ഷൻ വിളിക്കാൻ മൾദൂൺ തീരുമാനിച്ചു. ദേശീയ പാർട്ടിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഒരു ദുരന്തമായിരുന്നു. മുൾദൂണിനെ ഈ നടപടിയിലേക്ക് പ്രേരിപ്പിക്കാൻ താൻ മനഃപൂർവം ശ്രമിച്ചതാണെന്ന് വാറിംഗ് മൾദൂണിന്റെ ജീവചരിത്രകാരനോട് പറഞ്ഞു.[22]ന്യൂക്ലിയർ രഹിത ന്യൂസിലൻഡ് നിയമനിർമ്മാണം പിന്നീട് പുതിയ ലേബർ ഗവൺമെന്റ് നടപ്പിലാക്കി. അവരുടെ ആത്മകഥയായ ദി പൊളിറ്റിക്കൽ ഇയേഴ്‌സിൽ, ഒരു പാർലമെന്ററി ഓഫീസിൽ വെച്ച് മുൾദൂൺ തന്നെ ശകാരിച്ചതായും, മുൾദൂൺ കുടിച്ച് ദേഷ്യം വന്നപ്പോൾ അവനെ പരിഹസിക്കാൻ ഒരു ആപ്പിൾ കഴിച്ചതായും അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിവരിച്ചു.[23][24]

അലക്‌സാണ്ടർ ടേൺബുൾ ലൈബ്രറിയിലെ ജിം ട്രൗ അവരുടെ പേപ്പറുകൾ ആർക്കൈവ് ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു; അവർ സാധാരണയായി എംപിയുടെ പേപ്പറുകൾ ആർക്കൈവ് ചെയ്യാറില്ല (മന്ത്രിമാർ മാത്രം) "എന്നാൽ അവരുടെ ശേഖരം വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും"; ഏകദേശം 400 കാർട്ടണുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.[25]

അക്കാദമിക് ജോലി

[തിരുത്തുക]

1984-ൽ വാറിംഗ് രാഷ്ട്രീയം ഉപേക്ഷിച്ച് അക്കാദമിയയിലേക്ക് മടങ്ങി. അവിടെ അവരുടെ ഗവേഷണം ഫെമിനിസ്റ്റ് സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രം, ക്ഷേമം, മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ, നിയമനിർമ്മാണത്തെയും സഹായത്തെയും സ്വാധീനിക്കുന്ന സാമ്പത്തിക ഘടകങ്ങൾ എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു.

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ Waring, Marilyn (1989). A woman's reckoning: a feminist analysis of the power of the internationally accepted conception and implementation of the United Nations System of National Accounts (Doctoral thesis). Waikato Research Commons, University of Waikato.
  2. ↑ Bjørnholt, Margunn (2010). "Waring, Marilyn". In Andrea O'Reilly (ed.). Encyclopedia of Motherhood. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications. pp. 1260–1261. ISBN 978-1-4129-6846-1.
  3. ↑ Fischlin, Daniel; Nandorfy, Martha (2007). The Concise Guide to Global Human Rights. Black Rose Books. ISBN 978-1-55164-294-9.
  4. ↑ "Memories of the meat trade". Number 8 Network. 11 March 2012.
  5. ↑ Waring, Marilyn (2009). 1 Way 2 C the World: Writings 1984–2006. University of Toronto Press. p. 10.
  6. ↑ "DEATHS (New Zealand Herald, 1942-01-26)". paperspast.natlib.govt.nz National Library of New Zealand (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 11 May 2017.
  7. ↑ "OBITUARY (New Zealand Herald, 1942-01-26)". paperspast.natlib.govt.nz National Library of New Zealand (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 11 May 2017.
  8. ↑ "Making women's unpaid work count". The Monthly. 1 May 2018.
  9. ↑ Espiner, Guyon (3 December 2012). "Interview: Marilyn Waring". Noted (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2019-07-08. Retrieved 8 July 2019.
  10. ↑ McCallum, Janet (1993). Women in the House – Members of Parliament in New Zealand. Wellington: Cape Catley. ISBN 0-908561-41-5.
  11. ↑ Waring 2019.
  12. ↑ Waring 2019, pp. 11–12.
  13. ↑ 13.0 13.1 Waring 2019, pp. 11–19.
  14. ↑ Gustafson, Barry (1986). The First 50 Years: A History of the New Zealand National Party. Auckland: Reed Methuen. p. 286. ISBN 0-474-00177-6.
  15. ↑ Waring 2019, pp. 18, 19.
  16. ↑ Langeland, Terje (18 June 2013). "Women Unaccounted for in Global Economy Proves Waring Influence". Bloomberg. Archived from the original on 19 June 2013. Retrieved 18 June 2013.
  17. ↑ Gustafson, Barry (1986). The First 50 Years : A History of the New Zealand National Party. Auckland: Reed Methuen. p. 286. ISBN 0-474-00177-6.
  18. ↑ Julian, Rae (2018). "Women's Electoral Lobby of New Zealand 1975–2003". New Zealand history online. Retrieved 30 January 2019.
  19. ↑ Gustafson, Barry (2000). His Way: A Biography of Robert Muldoon. Auckland: Auckland University Press. p. 264. ISBN 978-1-86940-243-3.
  20. ↑ Desmond, Pip (2012). Trust: a true story of women & gangs (in ഇംഗ്ലീഷ്). Auckland, NZ: Read How You Want. p. 241. ISBN 978-1-4596-3656-9. OCLC 980285105.
  21. ↑ "Marilyn Waring | The Institute of Politics at Harvard University". Iop.harvard.edu. Retrieved 29 August 2015.
  22. ↑ Waring interviewed by Gustafson, 24 February 1993, cited Gustafson, His Way p. 370 n. 33 and n. 38.
  23. ↑ boris.jancic@nzme.co.nz, Boris Jancic Political reporter, NZ Herald (30 December 2019). "New Year Honours: Dame Marilyn Waring's ground-breaking career honoured". NZ Herald – via www.nzherald.co.nz.{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  24. ↑ Waring 2019, pp. 341–344.
  25. ↑ Waring 2019, p. 7.

പുറംകണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
Parliament of New Zealand
മുൻഗാമി Member of Parliament for Raglan
1975–1978 		Vacant
Constituency abolished, recreated in 1984
Title next held by
Simon Upton
Vacant
Constituency recreated after abolition in 1969
Title last held by
Sir Leslie Munro 		Member of Parliament for Waipa
1978–1984 		പിൻഗാമി
മുൻഗാമി
 Chair of the Public Expenditure Committee
1978–1984 		പിൻഗാമി


"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=മെർലിൻ_വേരിംഗ്&oldid=3921701" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്