അഡോൾഫ് വോൺ ബയർ
അഡോൾഫ് വോൺ ബയർ | |
---|---|
ജനനം | Johann Friedrich Wilhelm Adolf Baeyer ഒക്ടോബർ 31, 1835 |
മരണം | ഓഗസ്റ്റ് 20, 1917 | (പ്രായം 81)
ദേശീയത | Germany |
കലാലയം | University of Berlin |
അറിയപ്പെടുന്നത് | Synthesis of indigo, phenolphthalein, fluorescein |
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | Adelheid Bendemann (m. 1868; 3 children) |
പുരസ്കാരങ്ങൾ | Davy Medal (1881) Liebig Medal (1903) Nobel Prize for Chemistry (1905) Elliott Cresson Medal (1912) |
ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം | |
പ്രവർത്തനതലം | Organic chemistry |
സ്ഥാപനങ്ങൾ | University of Berlin Gewerbe-Akademie, Berlin University of Strasbourg University of Munich |
ഡോക്ടർ ബിരുദ ഉപദേശകൻ | Friedrich August Kekulé |
ഡോക്ടറൽ വിദ്യാർത്ഥികൾ | Emil Fischer John Ulric Nef Victor Villiger Carl Theodore Liebermann Carl Gräbe |
അഡോൾഫ് വോൺ ബയർ അല്ലെങ്കിൽ ജൊഹാൻ ഫ്രിഡ്രിഷ് വിൽഹെം അഡോൾഫ് വോൺ ബയർ (October 31, 1835 – August 20, 1917) 1905ൽ രസതന്ത്രത്തിനു നോബൽ സമ്മാനം നേടിയ ജർമ്മൻ രസതന്ത്ര ശാസ്ത്രജ്ഞനാകുന്നു. അദ്ദേഹം ആദ്യമായി ഇൻഡിഗോ ചായം കൃത്രിമമായി നിർമ്മിച്ചു. [1]
ജീവിതവും ജോലിയും
[തിരുത്തുക]ബയർ ജർമനിയിലെ ബെർലിനിൽ, ജൊഹാൻ ജേക്കബ് ബയെറിന്റെയും യൂജെനി ഹിറ്റ്സിഗ് ന്റെയും മകനായി ജനിച്ചു. [2]അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് ഒരു ലൂതെറൻ സഭക്കാരനും [3][4]മാതാവ് ക്രിസ്തുമതത്തിലേയ്ക്കു മാറിയ ജൂതകുടുംബത്തിൾ പ്പെട്ടവരും ആയിരുന്നു. [5]ബയർ ആദ്യം ബർലിൻ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ ചേർന്ന് ഗണിതവും ഭൗതികശാസ്ത്രവും അഭ്യസിച്ചു. തുടർന്ന്, റോബർട്ട് ബൂൺ സണിന്റെ കൂടെ ഹീഡൽബർഗ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ ചേർന്ന് രസതന്ത്രം പഠിച്ചു. അവിടെ അദ്ദേഹം ആഗസ്റ്റ് കെക്കുലെയുടെ ലബോറട്ടറിയിൽ ജോലിചെയ്ത് 1858ൽ തന്റെ ഡോക്ടറേറ്റ് കരസ്തമാക്കി. കെക്കുലെ ഘെന്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ പ്രൊഫസർ ആയി ജോലിചെയ്തപ്പോൾ അദ്ദേഹം കെക്കുലെയെ പിന്തുടർന്ന് ആ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ ചേർന്നു. 1860ൽ അദ്ദേഹം ബെർലിൻ ട്രേഡ് അക്കാദമിയിൽ ലക്ചറർ ആയിചേർന്നു. തുടർന്ന്, 1871ൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് സ്റ്റ്രാസ്ബർഗ്ഗിൽ പ്രൊഫസറായി നിയമിതനായി. 1875ൽ ജസ്റ്റസ് വോൺ ലിബിഗിന്റെ പിങാമിയായി മൂണിച്ച് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ രസതന്ത്ര പ്രൊഫസർ ആയി നിയമിതനായി. ലുവ പിഴവ് ഘടകം:Footnotes-ൽ 80 വരിയിൽ : bad argument #1 to 'ipairs' (table expected, got nil)
അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന പ്രവർത്തനങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]- ഇൻഡിഗോ എന്ന സസ്യ വർണ്ണം കൃത്രിമമായി നിർമ്മിച്ചു.
- താലീൻ ചായങ്ങൾ കണ്ടെത്തി
- പോളിഅസറ്റിലീൻ, ഓക്സോണിയം ലവണങ്ങൾ, നൈട്രോസോ സംയുക്തങ്ങൾ, യൂറിക്ക് ആസിഡ് തുടങ്ങിയവയെപ്പറ്റി പഠിച്ചു.
1869ൽ ഇൻഡോളിന്റെ കൃത്യമായ രാസസൂത്രം അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. ത്രിബന്ധത്തിൽ സ്ട്രൈൻ സിദ്ധാന്തവും ചെറിയ കാർബൺ വലയങ്ങളിലെ സ്ട്രൈൻ സിദ്ധാന്തവും സൈദ്ധാന്തിക രസതന്ത്രത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാവനയാണ്.[6]
1871ൽ അമ്ല നിലയിൽ ഫ്താലിക് അൻഹൈഡ്രൈഡ് സാന്ദ്രീകരിച്ച് ഫിനോൾഫ്തലീൻ നിർമ്മിക്കുന്ന രീതി അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. അതേ വർഷംതന്നെ, കൃത്രിമമായി ഒരു ഫ്ലൂറോഫോർ വർണ്ണമായ ഫ്ലൂറസീൻ നിർമ്മിക്കാനുള്ള മാർഗ്ഗവും കണ്ടുപിടിച്ചു. ഇതു പ്രകൃതിയിൽ ലഭ്യമായ പ്യോവെഡിൻ എന്ന സൂക്ഷ്മജീവികളിൽനിന്നും (സ്യൂഡൊമോണാസിന്റെ തിളങ്ങുന്ന തരം) ലഭിക്കുന്ന വർണ്ണവസ്തുവിനു തുല്യമാണ്. പിന്നീട് ഈ വസ്തുവിനു നൽകപ്പെട്ട ഫ്ലുറസീൻ എന്ന പേര് 1878 വരെ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല.
1872ൽ ഫീനോൾ, ഫോർമാൽഡിഹൈഡ് എന്നിവയുപയോഗിച്ച് ബെക്കലൈറ്റ് എന്ന വസ്തുവിന്റെ നിർമ്മാണത്തിന്റെ ആദ്യപടിയിലെത്തി. [7]
1881ൽ ലണ്ടൻ റോയൽ സൊസൈറ്റി ബേയറിനു ഇൻഡിഗോ കണ്ടുപിടിത്തത്തിനു ഡേവി മെഡൽ നൽകി. 1884ൽ അമേരിക്കൻ അക്കാഡമി ഓഫ് ആട്സ് ആന്റ് സയൻസസ് അദ്ദേഹത്തെ വിദേശ മെംബറായി ആദരിച്ചു.[8] 1905ൽ അദ്ദേഹത്തിനു നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. തന്റെ മരണത്തിനു തോട്ടുമുൻപുള്ള വർഷം വരെ അദ്ദേഹം തന്റെ ഗവേഷണങ്ങളിൽ മുഴുകി. [9]
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ Adolf Baeyer, Viggo Drewsen (1882). "Darstellung von Indigblau aus Orthonitrobenzaldehyd". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 15 (2): 2856–2864. doi:10.1002/cber.188201502274.
{{cite journal}}
: Unknown parameter|trans_title=
ignored (|trans-title=
suggested) (help) - ↑ "Adolf von Baeyer - Biographical". Nobelprize.org. 1917-08-20. Retrieved 2013-12-09.
- ↑ http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GSln=Baeyer&GSfn=Johann&GSmn=Jacob&GSbyrel=all&GSdyrel=all&GSob=n&GRid=115866487&df=all&
- ↑ http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=cr&GSln=Baeyer&GSfn=Johann&GSmn=Jacob&GSbyrel=all&GSdyrel=all&GSob=n&GRid=115866487&CRid=2509397&df=all&
- ↑ "HowStuffWorks "Adolf von Baeyer"". Science.howstuffworks.com. 2009-07-20. Retrieved 2013-12-09.
- ↑
Adolf Baeyer (1885). "Ueber Polyacetylenverbindungen (Zweite Mittheilung)". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 18 (2): 2269–2281. doi:10.1002/cber.18850180296.
{{cite journal}}
: Unknown parameter|trans_title=
ignored (|trans-title=
suggested) (help) See especially pages 2277-2281. - ↑ http://www.britannica.com/EBchecked/topic/468698/major-industrial-polymers/76466/Phenol-formaldehyde
- ↑ "Book of Members, 1780–2010: Chapter B" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Retrieved 5 May 2011.
- ↑ One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1922). . Encyclopædia Britannica. Vol. 30 (12th ed.). London & New York.
{{cite encyclopedia}}
: Cite has empty unknown parameters:|HIDE_PARAMETER4=
,|HIDE_PARAMETER2=
,|HIDE_PARAMETER5=
,|HIDE_PARAMETER7=
,|HIDE_PARAMETER10=
,|HIDE_PARAMETER6=
,|HIDE_PARAMETER9=
,|HIDE_PARAMETER1=
, and|HIDE_PARAMETER3=
(help); Invalid|ref=harv
(help)CS1 maint: location missing publisher (link)
- Pages using the JsonConfig extension
- CS1 maint: location missing publisher
- Wikipedia articles incorporating a citation from the 1922 Encyclopaedia Britannica with Wikisource reference
- Wikipedia articles incorporating text from the 1922 Encyclopædia Britannica
- Scientists from Berlin
- German chemists
- German Nobel laureates
- Nobel laureates in Chemistry
- German Jews
- Jewish chemists
- Organic chemists
- Heidelberg University alumni
- Humboldt University of Berlin alumni
- Ludwig Maximilian University of Munich alumni
- University of Strasbourg faculty
- Foreign Members of the Royal Society
- Fellows of the American Academy of Arts and Sciences
- 1835-ൽ ജനിച്ചവർ
- 1917-ൽ മരിച്ചവർ
- ഒക്ടോബർ 31-ന് ജനിച്ചവർ
- ഓഗസ്റ്റ് 20-ന് മരിച്ചവർ