Jump to content

മാനേജ്മെന്റ് ഓഫ് എച്ച്.ഐ.വി./എയ്ഡ്സ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
(Management of HIV/AIDS എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

എച്ച് ഐ വി അണുബാധ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുള്ള ശ്രമത്തിൽ ഒന്നിലധികം ആന്റി റിട്രോവൈറൽ മരുന്നുകളുടെ ഉപയോഗം എച്ച് ഐ വി / എയ്ഡ്സ് മാനേജ്മെന്റിൽ സാധാരണയായി ഉൾപ്പെടുന്നു. എച്ച് ഐ വി ജീവിത ചക്രത്തിന്റെ വിവിധ ഘട്ടങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ആൻറിട്രോട്രോവൈറൽ ഏജന്റുകളുടെ നിരവധി ക്ലാസുകൾ ഉണ്ട്. വ്യത്യസ്ത വൈറൽ ടാർഗെറ്റുകളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒന്നിലധികം മരുന്നുകളുടെ ഉപയോഗം വളരെ സജീവമായ ആന്റി റിട്രോവൈറൽ തെറാപ്പി (HAART) എന്നറിയപ്പെടുന്നു. എച്ച്ഐവി മൂലമുള്ള രോഗിയുടെ മുഴുവൻ ക്ലേശം HAART കുറയ്ക്കുന്നു. രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥയുടെ പ്രവർത്തനം നിലനിർത്തുകയും പലപ്പോഴും മരണത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന അവസരവാദ അണുബാധകളെ തടയുകയും ചെയ്യുന്നു.[1]സെറോഡിസ്കോർഡന്റ് വിഭാഗക്കാരിൽ എച്ച്ഐവി പോസിറ്റീവ് പങ്കാളിയിൽ കണ്ടെത്താനാകാത്ത വൈറൽ ബാധ നിലനിൽക്കുമ്പോൾ എതിർലിംഗ പങ്കാളികൾക്കുമിടയിൽ എച്ച്ഐവി പകരുന്നത് HAART തടയുന്നു.[2]

എച്ച്.ഐ.വി എന്നാൽ ഹ്യൂമൻ ഇമ്മ്യുണോഡെഫിഷ്യൻസി വൈറസ് എന്നാണ്. എച്ച്.ഐ.വി ഒരാളുടെ പ്രതിരോധശേഷിയെ ബാധിക്കുകയും ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതത്തെ ബാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എച്ച്.ഐ.വി ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ചശേഷം കാലക്രമേണ ഉണ്ടാവുന്ന പ്രതിരോധശേഷിരഹിത അവസ്ഥയെ എയ്‌ഡ്‌സ്‌ എന്ന് വിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിരോധനിലയെ ശക്തമാക്കിനിർത്താൻ ചികിത്സകൾ നിലവിലുണ്ട്. കൃത്യസമയത്ത് അണുബാധ സ്ഥിതീകരിക്കുകയും ചികിത്സതേടുകയും ചെയ്‌താൽ എച്ച്.ഐ.വി മൂലമുണ്ടാവുന്ന ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കാവുന്നതാണ്. ഈ മേഖലയിൽ വളരരെയധികം പുരോഗതി ആരോഗ്യരംഗം കൈവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. കൃത്യമായ മരുന്നുകൾ കഴിക്കുകയാണെങ്കിൽ എച്ച്.ഐ.വി ബാധിതരല്ലാത്ത ആളുകളുടെ അത്ര തന്നെ ആയുർദൈർഘ്യത്തോടുകൂടി എച്ച്.ഐ.വി ബാധിതരായവർക്കും ജീവിക്കാൻ സാധിക്കും.

ചികിത്സ വളരെ വിജയകരമാണ്. ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലും എയ്ഡ്സ് എയ്ഡ്സിലേക്കുള്ള പുരോഗതി വളരെ അപൂർവമായി കാണപ്പെടുന്ന ഒരു വിട്ടുമാറാത്ത അവസ്ഥയായി മാറിയിരിക്കുന്നു. അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് അലർജി ആൻഡ് സാംക്രമിക രോഗങ്ങളുടെ തലവൻ ആന്റണി ഫൗസി എഴുതി. “ഇപ്പോൾ കൂട്ടായതും ദൃഢനിശ്ചയമുള്ളതുമായ നടപടികളിലൂടെയും വരും വർഷങ്ങളിൽ സ്ഥിരമായ പ്രതിബദ്ധതയോടെയും, എയ്ഡ്‌സ് രഹിത തലമുറ തീർച്ചയായും എത്തിച്ചേരാനാവും. അതേ പേപ്പറിൽ, 2010-ൽ മാത്രം ആന്റി റിട്രോവൈറൽ തെറാപ്പിയിലൂടെ[3] 700,000 ജീവൻ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടുവെന്ന് കണ്ടെത്തി. ദി ലാൻസെറ്റിലെ മറ്റൊരു വ്യാഖ്യാനം സൂചിപ്പിക്കുന്നത് “തീവ്രവും ജീവൻ അപകടപ്പെടുത്തുന്നതുമായ സങ്കീർണതകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനുപകരം, ചികിത്സയുടെ അഭാവത്തിൽ പല പതിറ്റാണ്ടുകളായി നിലനിൽക്കുന്ന വിട്ടുമാറാത്ത ഒരു രോഗത്തെ ക്ലിനിക്കുകൾ ഇപ്പോൾ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു.[4]

അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ ആരോഗ്യ-മനുഷ്യ സേവന വകുപ്പും ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയും [5] എച്ച് ഐ വി ബാധിതരായ എല്ലാ രോഗികൾക്കും ആന്റി റിട്രോവൈറൽ ചികിത്സ നൽകാൻ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു.[6]ഒരു നിർദ്ദിഷ്ട ചികിത്സാക്രമം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിലും പിന്തുടരുന്നതിലും ഉള്ള സങ്കീർണ്ണത, പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത, വൈറൽ പ്രതിരോധം തടയുന്നതിന് പതിവായി മരുന്നുകൾ കഴിക്കുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം എന്നിവ കാരണം, അത്തരം സംഘടനകൾ രോഗികളെ ചികിത്സയുടെ പ്രാധാന്യത്തെയും അപകടസാധ്യതകളും വിശകലനം ചെയ്യാൻ ശുപാർശ ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു.[7]

ലോകാരോഗ്യ സംഘടന ആരോഗ്യത്തെ രോഗമില്ലാത്തയവസ്ഥയെന്ന് നിർവചിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇക്കാരണത്താൽ, പല ഗവേഷകരും എച്ച് ഐ വി യുടെ ചികിത്സകളിലുണ്ടാകുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ, അവ മറികടക്കുന്നതിനുള്ള മാർഗ്ഗങ്ങൾ എന്നിവ നന്നായി മനസ്സിലാക്കുന്നതിനായി അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ സമർപ്പിച്ചു.

മരുന്നുകളുടെ വിഭാഗങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]
എച്ച്‌ഐവിക്കെതിരെ നിലവിൽ ലഭ്യമായ നാല് വിഭാഗത്തിലുള്ള ആൻറിട്രോട്രോവൈറൽ മരുന്നുകളുടെ പ്രവർത്തനരീതിയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം

എച്ച് ഐ വി അണുബാധയെ ചികിത്സിക്കുന്നതിനായി ആറ് വിഭാഗത്തിലുള്ള മരുന്നുകൾ സംയോജിതമായി സാധാരണ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ആൻറിട്രോട്രോവൈറൽ (ARV) മരുന്നുകളെ റിട്രോവൈറസ് ജീവിത ചക്രത്തിന്റെ ഘട്ടം അനുസരിച്ച് തരംതിരിക്കുന്നു. സാധാരണ കോമ്പിനേഷനുകളിൽ 2 ന്യൂക്ലിയോസൈഡ് റിവേഴ്സ്-ട്രാൻസ്ക്രിപ്റ്റേസ് ഇൻഹിബിറ്ററുകൾ (എൻആർടിഐ) പ്രധാനഭാഗമായും അതിനോടൊപ്പം 1 ന്യൂക്ലിയോസൈഡ് അല്ലാത്ത റിവേഴ്സ്-ട്രാൻസ്ക്രിപ്റ്റേസ് ഇൻഹിബിറ്റർ (എൻ‌എൻ‌ആർ‌ടി‌ഐ), പ്രോട്ടീസ് ഇൻ‌ഹിബിറ്റർ (പി‌ഐ) അല്ലെങ്കിൽ ഇന്റഗ്രേസ് ഇൻ‌ഹിബിറ്ററുകൾ‌ക്കൊപ്പം 1 ന്യൂക്ലിയോസൈഡ് നോൺ-ന്യൂക്ലിയോസൈഡ് റിവേഴ്സ്-ട്രാൻസ്ക്രിപ്റ്റേസ് ഇൻഹിബിറ്റർ (എൻ‌എൻ‌ആർ‌ടി‌ഐ), പ്രോട്ടീസ് ഇൻ‌ഹിബിറ്റർ (പി‌ഐ) അല്ലെങ്കിൽ ഇന്റഗ്രേസ് ഇൻ‌ഹിബിറ്ററുകളും (ഇന്റഗ്രേസ് ന്യൂക്ലിയർ സ്ട്രാന്റ് ട്രാൻസ്ഫർ ഇൻഹിബിറ്ററുകളും അല്ലെങ്കിൽ INSTIs എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) ഉൾപ്പെടുന്നു.[8]


Brand name(s) Ingredients (INN) FDA approval date Company Single-tablet regimen?
NRTIs / NtRTIs NNRTI INSTI PI PK enhancer
കോമ്പിവിർ ലാമിവുഡിൻ
സിഡോവുഡിൻ
September 26, 1997 ViiV ആരോഗ്യ പരിരക്ഷ No
കലേത്ര (വികസിത രാജ്യങ്ങളിൽ)
അലുവിയ (വികസിത രാജ്യങ്ങളിൽ)
ലോപിനാവിർ റിട്ടോണാവിർ September 15, 2000 അബോട്ട് ലബോറട്ടറീസ് No
ട്രൈസിവിർ അബാകാവിർ
ലാമിവുഡിൻ
സിഡോവുഡിൻ
November 15, 2000 ViiV ഹെൽത്ത് കേർ Yes
എപ്സിക്കോം (US)
കിവെക്സ (EU, RU)
അബാകാവിർ
ലാമിവുഡിൻ
August 2, 2004 ViiV ഹെൽത്ത് കേർ No
Generics, e.g., ട്രയോമ്യൂൺ ലാമിവുഡിൻ
സ്റ്റാവുഡിൻ
നെവിറാപൈൻ (not approved) (many companies) Yes
ജനറിക്സ്, e.g., ഡിയോവിർ-N ലാമിവുഡിൻ
സിഡോവുഡിൻ
നെവിറാപൈൻ (അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ല) (പല കമ്പനികളും) Yes
ട്രൂവാഡ എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ ഡിസോപ്രോക്‌സിl
August 2, 2004 ഗിലെയാദ് സയൻസസ് No
ആട്രിപ്ല എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ ഡിസോപ്രോക്‌സി
എഫവിരെൻസ് July 12, 2006 ഗിലെയാദ് സയൻസസ്
Bristol-Myers Squibb
Yes
Complera (US)
എവിപ്ലേര (EU, RU)
എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ ഡിസോപ്രോക്‌സി
റിൽപിവിരിൻ August 10, 2011 ഗിലെയാദ് സയൻസസ്
ജാൻസെൻ ഫാർമസ്യൂട്ടിക്ക
Yes
സ്ട്രിബിൽഡ് എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ ഡിസോപ്രോക്‌സി
elvitegravir കോബിസിസ്റ്റാറ്റ് August 27, 2012 ഗിലെയാദ് സയൻസസ് Yes
ത്രിഉമെക് അബാകാവിർ
ലാമിവുഡിൻ
ഡോലുതെഗ്രാവിർ August 22, 2014 ViiV ഹെൽത്ത് കേർ Yes
ഇവോട്ടാസ് അറ്റസനാവിർ കോബിസിസ്റ്റാറ്റ് January 29, 2015 ബ്രിസ്റ്റോൾ-മിയേഴ്സ് സ്ക്വിബ് No
പ്രെസ്കോബിക്സ് (US)
റെസോൾസ്റ്റ (EU)
ദരുണവീർ കോബിസിസ്റ്റാറ്റ് January 29, 2015 ജാൻസെൻ ഫാർമസ്യൂട്ടിക്ക No
ഡുട്രെബിസ് ലാമിവുഡിൻ റാൽറ്റെഗ്രാവിർ February 6, 2015 Merck & Co. No
ജെൻവോയ എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ അലഫെനാമൈഡ്
elvitegravir cobicistat November 5, 2015 ഗിലെയാദ് സയൻസസ് Yes
ഒഡെഫ്സി എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ അലഫെനാമൈഡ്
റിൽപ്രിവിൻ March 1, 2016 ഗിലെയാദ് സയൻസസ് Yes
ഡെസ്കോവി എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ അലഫെനാമൈഡ്
April 4, 2016 ഗിലെയാദ് സയൻസസ് No
ജൂലുക്ക റിൽപ്രിവിൻ ഡോലുതേഗ്രാവിർ November 21, 2017 ViiV ഹെൽത്ത് കേർ Yes
Symfi, Symfi Lo ലാമിവുഡിൻ
ടെനോഫോവിർ ഡിസോപ്രോക്‌സി
എഫവിരെൻസ് February 5, 2018 (Symfi Lo)
March 22, 2018 (Symfi)
മൈലൻ Yes
ബിക്താർവി എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ അലഫെനാമൈഡ്
ബിക്തെഗ്രാവിർ February 7, 2018 ഗിലെയാദ് സയൻസസ് Yes
സിംഡ്യു ലാമിവുഡിൻ
ടെനോഫോവിർ ഡിസോപ്രോക്‌സി
February 28, 2018 മൈലൻ No
സിംത്യൂസ എംട്രിസിറ്റബൈൻ
ടെനോഫോവിർ അലഫെനാമൈഡ്
ദരുണവീർ കോബിസിസ്റ്റാറ്റ് July 17, 2018 ജാൻസെൻ ഫാർമസ്യൂട്ടിക്ക Yes
ഡെൽസ്ട്രിഗോ ലാമിവുഡിൻ
ടെനോഫോവിർ ഡിസോപ്രോക്‌സി
ഡോറവിറൈൻ August 30, 2018 മെർക്ക് & കോ. Yes
ഡോവറ്റോ ലാമിവുഡിൻ ദൊലുതെഗ്രവിർ April 8, 2019 ViiV ഹെൽത്ത് കേർ Yes

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. Moore RD, Chaisson RE (October 1999). "Natural history of HIV infection in the era of combination antiretroviral therapy". AIDS. 13 (14): 1933–42. doi:10.1097/00002030-199910010-00017. PMID 10513653.
  2. Eisinger RW, Dieffenbach CW, Fauci AS (February 2019). "HIV Viral Load and Transmissibility of HIV Infection: Undetectable Equals Untransmittable". JAMA. 321 (5): 451–452. doi:10.1001/jama.2018.21167. PMID 30629090.
  3. Fauci AS, Folkers GK (July 2012). "Toward an AIDS-free generation". JAMA. 308 (4): 343–4. doi:10.1001/jama.2012.8142. PMID 22820783.
  4. Deeks SG, Lewin SR, Havlir DV (November 2013). "The end of AIDS: HIV infection as a chronic disease". Lancet. 382 (9903): 1525–33. doi:10.1016/S0140-6736(13)61809-7. PMC 4058441. PMID 24152939.
  5. "Guidelines: HIV". World Health Organization. Retrieved 2015-10-27.
  6. "Guidelines for contributors". Bulletin of the World Health Organization. 93 (1): 63–64. 2015-01-01. doi:10.2471/blt.15.990115. ISSN 0042-9686.
  7. "Guidelines for the use of antiretroviral agents in HIV-1-infected adults and adolescents". PsycEXTRA Dataset. 2008. Retrieved 2019-07-28.
  8. "Guidelines for the Use of Antiretroviral Agents in HIV-1-Infected Adults and Adolescents" (PDF). US Department of Health and Human Services. 2015-04-08. Archived from the original (PDF) on 2016-11-01. Retrieved 2019-07-29. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)

പുറം കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]