ഗ്രെഗ് എൽ. സെമെൻസ
ഗ്രെഗ് എൽ. സെമെൻസ | |
---|---|
ജനനം | 1956 (വയസ്സ് 67–68) ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റി,. ന്യൂയോർക്ക്, U.S. |
വിദ്യാഭ്യാസം | ഹാർവാർഡ് സർവകലാശാല (BA) University of Pennsylvania (MD, PhD) |
അറിയപ്പെടുന്നത് | ഹൈപ്പോക്സിയ-ഇൻഡ്യൂസിബിൾ ഘടകങ്ങൾ |
പുരസ്കാരങ്ങൾ | ലാസ്കർ അവാർഡ് (2016) വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം (2019) |
ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം | |
സ്ഥാപനങ്ങൾ | ജോൺസ് ഹോപ്കിൻസ് സ്കൂൾ ഓഫ് മെഡിസിൻ |
ജോൺസ് ഹോപ്കിൻസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി സ്കൂൾ ഓഫ് മെഡിസിനിൽ പീഡിയാട്രിക്സ്, റേഡിയേഷൻ ഓങ്കോളജി, ബയോളജിക്കൽ കെമിസ്ട്രി, മെഡിസിൻ, അർബുദ ചികിൽസ എന്നിവയുടെ പ്രൊഫസറാണ് അമേരിക്കൻ നോബൽ സമ്മാന ജേതാവ് കൂടിയായ ഗ്രെഗ് ലിയോനാർഡ് സെമെൻസ (ജനനം: 1956). ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ സെൽ എഞ്ചിനീയറിംഗിലെ വാസ്കുലർ പ്രോഗ്രാമിന്റെ ഡയറക്ടറായി അദ്ദേഹം സേവനമനുഷ്ഠിച്ചിരുന്നു.[1] അടിസ്ഥാന മെഡിക്കൽ ഗവേഷണത്തിനുള്ള 2016-ലെ ലാസ്കർ അവാർഡിന് അദ്ദേഹം അർഹനായി.[2] എച്ച്ഐഎഫ് -1 കണ്ടെത്തിയതിലൂടെ അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നു. ഇത് കാൻസർ കോശങ്ങളെ ഓക്സിജൻ കുറവുള്ള അന്തരീക്ഷവുമായി പൊരുത്തപ്പെടാൻ സഹായിക്കുന്നു. വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ 2019-ലെ നൊബേൽ സമ്മാനം ഡാന-ഫാർബർ കാൻസർ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെ എംഡി വില്യം കെയ്ലിൻ ജൂനിയർ, ഓക്സ്ഫോർഡ് സർവകലാശാലയിലെ പീറ്റർ ജെ. റാറ്റ്ക്ലിഫ് എന്നിവരോടൊപ്പം അദ്ദേഹം പങ്കിട്ടു.[3][4] കൊറോണറി ആർട്ടറി രോഗം, ട്യൂമർ വളർച്ച തുടങ്ങിയ അവസ്ഥകളിൽ രക്തത്തിൽ കുറഞ്ഞ ഓക്സിജന്റെ അളവ് മനസ്സിലാക്കുന്നതിനും ചികിത്സിക്കുന്നതിനും സഹായിക്കുന്നതു കൂടാതെ ഈ കണ്ടെത്തലിന് ദൂരവ്യാപകമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങളുമുണ്ടെന്നും അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. ഡോ. സെമെൻസ 1990-ൽ ജോൺസ് ഹോപ്കിൻസ് ഫാക്കൽറ്റിയിൽ ചേർന്നു.[5]
മുൻകാലജീവിതം
[തിരുത്തുക]1956-ൽ ന്യൂയോർക്ക് നഗരത്തിലെ ഫ്ലഷിംഗിലാണ് സെമെൻസ ജനിച്ചത്.[6] അദ്ദേഹവും നാല് സഹോദരങ്ങളും ന്യൂയോർക്കിലെ വെസ്റ്റ്ചെസ്റ്റർ കൗണ്ടിയിലാണ് വളർന്നത്.[7]
വിദ്യാഭ്യാസവും കരിയറും
[തിരുത്തുക]1974-ൽ സ്ലീപ്പി ഹോളോ ഹൈസ്കൂളിൽ നിന്ന് സെമെൻസ ബിരുദം നേടി.[7] ഹാർവാർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ ബിരുദധാരിയായ അദ്ദേഹം മെഡിക്കൽ ജനിതകശാസ്ത്രവും ക്രോമസോം 21 ൽ ജീനുകൾ അടയാളപ്പെടുത്തി.[7] പെൻസിൽവാനിയ സർവകലാശാലയിലെ പിഎച്ച്ഡിക്ക്, ജനിതക ക്രമക്കേടായ ബീറ്റാ തലാസീമിയയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ജീനുകൾ അദ്ദേഹം ക്രമീകരിച്ചു.[7][8] ജോൺസ് ഹോപ്കിൻസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ പോസ്റ്റ്ഡോക്ടറൽ ഫെലോഷിപ്പ് പൂർത്തിയാക്കുന്നതിന് മുമ്പ് സെമെൻസ ഡ്യൂക്ക് യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിൽ പീഡിയാട്രിക്സ് റെസിഡൻസി പൂർത്തിയാക്കി.[9] പോസ്റ്റ്-ഡോക്ടറേറ്റിനെത്തുടർന്ന് ജോൺസ് ഹോപ്കിൻസ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ സെൽ എഞ്ചിനീയറിംഗിലെ വാസ്കുലർ പ്രോഗ്രാമിന്റെ സ്ഥാപക ഡയറക്ടറായി സെമെൻസ.[7]
ഗവേഷണം
[തിരുത്തുക]സെമെൻസ ജോൺ ഹോപ്കിൻസിലെ ഒരു പോസ്റ്റ്-ഡോക്ടറേറ്റ് ഗവേഷകനായിരിക്കുമ്പോൾ, ട്രാൻസ്ജെനിക് മൃഗങ്ങളിൽ ജീൻ എക്സ്പ്രഷൻ വിലയിരുത്തി. ഇത് ഹൈപ്പോക്സിയയോടോ അല്ലെങ്കിൽ രക്തത്തിൽ ഓക്സിജന്റെ അളവ് കുറയുന്നതിന്റെ കാരണത്താൽ പ്രതികരിക്കാനുള്ള ശരീരത്തിന്റെ ഭാഗമായി അറിയപ്പെടുന്ന എറിത്രോപോയിറ്റിൻ (ഇപിഒ) ഉൽപാദനത്തെ എങ്ങനെ ബാധിച്ചുവെന്ന് നിർണ്ണയിക്കുന്നു.[10] ഹൈപ്പോക്സിയ-ഇൻഡ്യൂസിബിൾ ഘടകങ്ങൾ (എച്ച്ഐഎഫ്) പ്രോട്ടീനുകൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ജീൻ സീക്വൻസുകളെ സെമെൻസ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. എച്ച്ഐഎഫ് പ്രോട്ടീനുകൾക്ക് രണ്ട് ഭാഗങ്ങളാണെന്ന് സെമെൻസയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ തെളിയിച്ചു. മിക്ക അവസ്ഥകളുടെയും സ്ഥിരമായ അടിസ്ഥാനമായ HIF-1β, നാമമാത്രമായ ഓക്സിജന്റെ അളവ് ഉള്ളപ്പോൾ HIF-1α. യുടെ അവസ്ഥ മോശമാകുകയും ചെയ്യുന്നു. പരിശോധനകളിൽ എച്ച്ഐഎഫ് -1α കുറവുള്ളപ്പോൾ രക്തക്കുഴലുകൾ കേടായതായും ഇപിഒ അളവ് കുറയുന്നതായും കണ്ടെത്തിയതിനാൽ എപിഒ ഉൽപാദന പ്രക്രിയയ്ക്ക് എച്ച്ഐഎഫ് -1α കൂടുതൽ അനിവാര്യമാണെന്ന് കണ്ടെത്തി. നിരവധി പരീക്ഷണങ്ങളിൽ മൃഗങ്ങളിൽ ഈ എച്ച്ഐഎഫ് പ്രോട്ടീനുകൾ കണ്ടെത്തി.[10] എച്ച്ഐഎഫ് -1α അമിത ഉൽപാദനം മറ്റ് വിഷയങ്ങളിൽ ക്യാൻസറിന് കാരണമാകുമെന്ന് സെമെൻസ കണ്ടെത്തി.[10]
കോശങ്ങളിലെ ഓക്സിജൻ കണ്ടെത്തുന്നതിനുള്ള സംവിധാനം നിർണ്ണയിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചും എച്ച്ഐഎഫും മറ്റ് ഘടകങ്ങളും ഇപിഒ ഉൽപാദനം എങ്ങനെ നിയന്ത്രിക്കുന്നുവെന്നും സെമെൻസയുടെ ഗവേഷണം വില്യം കെയ്ലിൻ, പീറ്റർ ജെ. റാറ്റ്ക്ലിഫ് എന്നിവരുമായി ചേർന്നു നടത്തി. വിളർച്ച, വൃക്കസംബന്ധമായ പരാജയം എന്നിവയുള്ള രോഗികൾക്ക് ഈ പ്രക്രിയകൾ നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന മരുന്നുകളുടെ വികാസത്തിലേക്ക് ഇത് നയിച്ചു.[11]
സ്വകാര്യ ജീവിതം
[തിരുത്തുക]ജോൺസ് ഹോപ്കിൻസിൽ വച്ച് കണ്ടുമുട്ടിയ ലോറ കാഷ്-സെമെൻസയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. നിലവിൽ സർവകലാശാലയുടെ ജനിതക ടൈപ്പിംഗ് മേഖലകളിലൊന്നിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.[7]
അവാർഡുകൾ
[തിരുത്തുക]- 1989: മാർക്കി ട്രസ്റ്റിലെ ബയോമെഡിക്കൽ സയൻസിൽ ലൂസിൽ പി. മാർക്കി സ്കോളർ അവാർഡ്[12]
- 1995: അമേരിക്കൻ സൊസൈറ്റി ഫോർ ക്ലിനിക്കൽ ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷനിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അംഗം[13]
- 2000: അമേരിക്കൻ സൊസൈറ്റി ഫോർ ക്ലിനിക്കൽ ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷനിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അംഗം[14]
- 2008: നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസിലെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അംഗം [15]
- 2008: അസോസിയേഷൻ ഓഫ് അമേരിക്കൻ ഫിസിഷ്യൻസിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട അംഗം[16][17]
- 2010: ഗെയ്ഡ്നർ ഫൗണ്ടേഷൻ ഇന്റർനാഷണൽ അവാർഡ്[18]
- 2012: ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് മെഡിസിനിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[19]
- 2012: ലെഫൗലോൺ-ഡെലാലാൻഡെ ഫൗണ്ടേഷന്റെ ശാസ്ത്രീയ ഗ്രാൻഡ് പ്രൈസ്[20]
- 2012: സ്റ്റാൻലി ജെ. കോർസ്മെയർ അവാർഡ്, അമേരിക്കൻ സൊസൈറ്റി ഫോർ ക്ലിനിക്കൽ ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷൻ[21]
- 2014: Wiley Prize[22]
- 2016: ലാസ്കർ അവാർഡ് (വില്യം കെയ്ലിൻ, പീറ്റർ ജെ. റാറ്റ്ക്ലിഫ് എന്നിവരോടൊപ്പം)]][10][23]
- 2019: ഫിസിയോളജി അല്ലെങ്കിൽ മെഡിസിൻ നോബൽ സമ്മാനം (വില്യം കെയ്ലിൻ, പീറ്റർ ജെ. റാറ്റ്ക്ലിഫ് എന്നിവരോടൊപ്പം), കോശങ്ങൾ ഓക്സിജൻ ലഭ്യതയുമായി എങ്ങനെ പൊരുത്തപ്പെടുന്നുവെന്ന കണ്ടെത്തലുകൾക്ക് നൊബേൽ സമ്മാന സമിതി അവാർഡ് നൽകി.[4][24][25]
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ "Gregg L. Semenza, M.D., Ph.D."
- ↑ Foundation, Lasker. "Oxygen sensing – an essential process for survival - The Lasker Foundation". The Lasker Foundation.
- ↑ "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2019". NobelPrize.org (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved October 7, 2019.
- ↑ 4.0 4.1 Kolata, Gina; Specia, Megan (October 7, 2019). "Nobel Prize in Medicine Awarded for Research on How Cells Manage Oxygen - The prize was awarded to William G. Kaelin Jr., Peter J. Ratcliffe and Gregg L. Semenza for discoveries about how cells sense and adapt to oxygen availability". The New York Times. Retrieved October 8, 2019.
- ↑ "Gregg L. Semenza, M.D., Ph.D., Professor of Genetic Medicine". Johns Hopkins Medicine (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2019-10-11.
- ↑ "Gregg L. Semenza: Facts". nobelprize.org. Retrieved October 9, 2019.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 Ahmed, Farooq (August 17, 2010). "Profile of Gregg L. Semenza". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 107 (33): 14521–14523. doi:10.1073/pnas.1009481107. PMC 2930469. PMID 20679204. Retrieved October 8, 2019.
- ↑ "Johns Hopkins geneticist Gregg Semenza wins Lasker Award for insights into how cells sense oxygen". September 13, 2016.
- ↑ "Gairdner Award". October 7, 2019.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 Hurst, Jillian H. (September 13, 2016). "William Kaelin, Peter Ratcliffe, and Gregg Semenza receive the 2016 Albert Lasker Basic Medical Research Award". The Journal of Clinical Investigation. 126 (10): 3628–3638. doi:10.1172/JCI90055. ISSN 0021-9738. PMC 5096796. PMID 27620538.
Further support for an oxygen-sensing mechanism was provided by the discovery of erythropoietin (EPO), a glycoprotein hormone that stimulates erythrocyte production [...] During the same time period in which Semenza was developing EPO-transgenic mice, Peter Ratcliffe, a physician and kidney specialist, was establishing a laboratory in Oxford University's Nuffield Department of Medicine to study the regulation of EPO
- ↑ Ledford, Heidi; Callaway, Ewen (October 7, 2019). "Biologists who decoded how cells sense oxygen win medicine Nobel". Nature. Retrieved October 9, 2019.
- ↑ "Gregg L. Semenza, M.D., Ph.D." Johns Hopkins Medicine. Retrieved October 8, 2019.
{{cite web}}
: Cite has empty unknown parameter:|1=
(help) - ↑ "Gregg L. Semenza, MD, PhD". American Society for Clinical Investigation. Retrieved October 7, 2019.
- ↑ "E. Mead Johnson Award in Pediatric Research". Archived version of American Pediatric Society website. Archived from the original on 2014-12-15. Retrieved October 7, 2019.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ "72 New Members Chosen By Academy". nationalacademies.org. Retrieved October 7, 2019.
- ↑ "2008 Elected Members". Association of American Physicians. December 20, 2019. Archived from the original on 2008-12-20. Retrieved October 8, 2019.
{{cite web}}
: Cite has empty unknown parameter:|4=
(help)CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ "Gregg L. Semenza, M.D., Ph.D." Johns Hopkins Medicine. Retrieved October 8, 2019.
{{cite web}}
: Cite has empty unknown parameter:|1=
(help) - ↑ "Nobel Prize in Physiology or Medicine awarded to 2010 Gairdner Laureates". gairdner.org. Retrieved October 7, 2019.
- ↑ "Two NAM Members Receive Albert Lasker Basic Medical Research Award". nam.edu. Retrieved October 7, 2019.
- ↑ "Gregg L. Semenza". Institut de France. Grands Prix des Fondations. April 21, 2015. Retrieved December 12, 2017.
- ↑ "The 2012 Stanley J. Korsmeyer Award: William G. Kaelin, Jr., MD, and Gregg L. Semenza, MD, PhD". www.the-asci.org. Archived from the original on 2017-08-15. Retrieved October 7, 2019.
- ↑ "Wiley: The 13th Annual Wiley Prize in Biomedical Sciences Awarded for Advancements in Oxygen Sensing Systems". www.wiley.com. Retrieved October 7, 2019.
- ↑ Foundation, Lasker. "Oxygen sensing – an essential process for survival". The Lasker Foundation (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved October 7, 2019.
- ↑ Gallagher, James (October 7, 2019). "How cells sense oxygen wins Nobel prize" (in ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved October 7, 2019.
- ↑ "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2019". NobelPrize.org. Retrieved October 8, 2019.
- Pages using the JsonConfig extension
- CS1 അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്-language sources (en-us)
- CS1 maint: bot: original URL status unknown
- CS1 ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്-language sources (en-gb)
- 2019
- Articles with Google Scholar identifiers
- Articles with ORCID identifiers
- Articles with Scopus identifiers
- 1956-ൽ ജനിച്ചവർ
- ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവർ
- ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ അമേരിക്കൻ ശാസ്ത്രജ്ഞർ
- വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാന ജേതാക്കൾ
- അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസ് അംഗങ്ങൾ